On Sat, 1 Aug 2009, kuba wrote:

> Gotfryd Smolik news pisze:
>
>> Aczkolwiek piszę "z głowy czyli z niczego", mam bliskie 100% pewności
>> przekonanie, że wszelkie umorzenia *nie* są traktowane jak darowizny!
>
> Wierzę Ci, że nie jest to tak w praktyce traktowane, jednak wynika to moim
> zdaniem z tego, że pewne instytucje prawa prywatnego i publicznego nie są ze
> sobą dobrze sprzężone.

IMO - *zdecydowanie* nie, ponieważ:

>> Na mój rozum wynika to z definicji darowizny - darowizna wymaga
>> *zamiaru przysporzenia*
>
> A skąd ta informacja? W XIX w. była taka dyskusja, czy oświadczenie woli
> w ogóle wymaga zamiaru.

OK.
Ale my nie o wekslu czy nieopatrznym zawarciu umowy o pracę
przy zamiarze zawarcia umowy zlecenia ;)
Zapis ustawodawcy przy darowiźnie jest dość jasny: wymaga "zobowiązania
do bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku".
Zauważ: musi istnieć *zobowiązanie*. Najpierw.
Albo notarialne, albo w formie "przyrzeczonego świadczenia", co
uszczegółowiono dalej w przepisie.
Świadczenie "nieprzyrzeczone" nie jest więc darowizną.
Nawet, jeśli jest bezpłatne, rzeczowe lub pieniężne (bo świadczenie
o ch-rze usługi też odpada, mimo "przyrzeczenia") i tak dalej.

Zresztą inaczej utraciłyby sens np. przepisy o rzeczach zagubionych,
bezpodstawnym wzbogaceniu itp.
Wszystkie są możliwe dlatego, że samo "wydanie" (majątku) nie spełnia
warunku "zobowiązania".

I sądząc z opisów (które AFAIR również były na grupach .prawo.*)
urzędnicy skarbowi zajmujący się tą działką mają "obcykane"
takie szczegóły :] (podobnie jak wymóg "nieodpłatności").

Fiskus doskonale wie co robi, zaliczając "nieprzyrzeczone" świadczenia
do "innych przychodów"!

> nie pamiętam na czym stanęło (chyba na teorii oświadczenia), ale nie sądzę by
> miało to znaczenie w tej dyskusji. Nie bardzo wiem, o co Ci chodzi z tym
> zamiarem ;)

Ano tylko tyle, że wyraziłem intencję ustawodawcy innymi słowami ;)
Nie ma "przyrzeczenia" - nie ma darowizny.
Pan nie korzysta ze stawki 12%, Pan korzysta ze stawki 19% i ma Pan
zaległość podatkową. Z odsetkami. A ponieważ ma Pan inne przychody
podlegające pod dochodowy, to "kwoty wolnej" którą Pan sobie odrębnie
policzył w podatku od darowizn, też Pan nie ma :]

>> zaś w tym przypadku faktyczne przysporzenie
>> miało miejsce wcześniej, zgoda post factum to nie to samo co
>> "zamiar".
>
> Nie prawda, bo przysporzenie odnosi skutek dopiero w momencie wyrażenia
> zgody. De facto jest to "umowa o zwolnienie" wymagająca 2 zgodnych oświadczeń
> woli.

Dwie sprawy mamy :)
1. Dobra, skupiamy się na zaakceptowanym "zwolnieniu", pozostawiamy
w zawieszeniu skutki podatkowe nieprzyjętego "zwolnienia"
2. Otóż to. Inna umowa. Dlatego nie jest to darowizna.

Definicja darowizny wyraźnie wymaga albo aktu notarialnego,
albo "przyrzeczenia". Zacytować? ;)
To nie jest "zwykła umowa", która liczy się wyłącznie na podstawie
zgodnych oświadczeń woli - jest dodatkowy warunek i basta,
świadczenie musi być *uprzednio* "przyrzeczone", bo takie znaczenie
ma słowo "przyrzeczenie" (jest składane przed czynnością).
Potocznie nazywane "podarowanie długu" nie jest w tym kontekście
"darowizną".
Mniej wiecej na tej samej zasadzie można by chcieć zawrzeć umowę
zlecenia określającą miejsce, harmonogram i określającą bieżący
nadzór nad zleceniobiorcą. A że później można się zdziwić, bo
jeden urząd z drugim powie że "wg ustawy" to jest inna umowa...
(akurat tu przypadek jest przeciwny, nie znam dobrego przykładu
na warunek *wyłączający* umowę z danej kategorii, a nie dotyczący
formy, bo zawarcie "nienotarialnej umowy sprzedaży domu"
oczywiście też się kojarzy :))

> Nie mam bladego pojęcia. Moim zdaniem opodatkowanie przedawnionych długów
> jest w ogóle chore!

A nie świadczeń nieodpłatnych w ogóle? :D

> Tak samo jak otrzymanych kar umownych - to już w ogóle
> przekracza moje zdolności pojmowania...

Zgadzam się, bzdura do kwadratu, jako że jest przychód a nie
jest on kosztem[1].
Tym bardziej (bzdura), że zdaniem istotnej części prawników z dużych
firm, fiskus usiłuje ew. obniżenie wynagrodzenia z tytułu niecałkowitego
wykonania umowy zaliczać do kar umownych właśnie.
Przełóżmy to na codzienność :)
Jak dostanę w sklepie jedną bułkę zamiast trzech (bo brakło),
to sprzedawca powinien zapłacić podatek od tych dwu bułek których
mi nie sprzedał :P - przynajmniej, dopóty na półce była metka
z ceną (oferta).

[1] inna rzecz, że jest to skutek niejednolitości opodatkowania.
Jakby nie było ryczałtów, progów podatkowych przy progresji,
zwolnień i nie wiadomo czego jeszcze, to by nie istniała
chęć "pompowania" przychodu - m.in. za pomocą takich kar
- do miejsc niżej opodatkowanych.

pzdr, Gotfryd