W dniu 28.01.2015 11:53, grzech pisze:
> W dniu 2015-01-28 o 03:14, Robert Tomasik pisze:
>> >Użytkownik "RadoslawF"<radoslawfl@spam_wp.pl> napisał w wiadomości
>> >news:ma9enp$9qf$1@node2.news.atman.pl...
>> >
>>> >>Nie zmieniaj tematu z aresztowania na katowanie.
>>> >>Pomijając służby mundurowe nie można było pracownika bez jego
>>> >>zgody przenieść do innej pracy lub do innego miejsca pracy.
>>> >>Robi to różnicę między pracownikiem a niewolnikiem czy jeszcze
>>> >>nie ?
>> >
>> >Trzeba by było jeszcze zapytać kogoś, kto pamięta jak to działało w
>> >praktyce.
> Podpowiem ci na przykładzie mojej ciotki która w dawnych czasach taki
> nakaz dostała.
> Wyjechała w "w Polskę" do małego miasta powiatowego. Zakład pracy gdzie
> dostała skierowanie miał obowiązek zapewnić jej kwaterę i zapewnił.

Jak to pan niewolnikowi.

> Ponadto dostawała obiady po cenie zryczałtowanej, czyli za grosze.

Zazwyczaj niewolnik były żywiony przez właściciela.

> Zarabiała jak zarabiała. Po kilku latach dostała własne mieszkanie,
> później drugie, większe gdzie mieszka do dziś. Nigdy nie miała zamiaru
> rzucać tamtej pracy, ani miejsca zamieszkania.

Jest wiele opisów niewolników którzy u swoich właścicieli żyli jak
pączki w maśle i ani w głowie było im się buntować albo starać o
wyzwolenie. Niemniej jednak - byli niewolnikami.

Poza tym, jak niewolnik żyje wśród samych niewolników i żyje mu się
względnie znośnie, to i może swojego niewolnictwa nie zauważać. Różnicę
widać dopiero jak się porówna z ludźmi wolnymi (a i te różnice nie
zawsze są na minus)

p. m.