2004.03.10 wyrok SN II KK 381/03 Prok.i Pr. 2004/7-8/3


Korzyść majątkowa w rozumieniu art. 286 § 1 k.k. jest niewątpliwie pojęciem
szerszym niż przywłaszczenie, zagarnięcie mienia, stanowiące cel działania
sprawcy (animus rem sibi habendi). Dlatego też dla realizacji znamienia
działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, sprawca bynajmniej nie
musi dążyć do przywłaszczenia mienia stanowiącego przedmiot oszukańczych
zabiegów, wystarczy, że zamierza osiągnąć korzyść majątkową wynikającą z
niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez osobę czy inny podmiot
wprowadzone w błąd. (...)

Celem sprawcy jest skłonienie konkretnej osoby do rozporządzenia mieniem w
oparciu o uświadomiony i zarazem nieprawdziwy obraz rzeczywistości. Dla
uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd, wystarczające jest
każde, jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego
wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem. Wobec
powyższego stwierdzić należy, iż przedmiotem ochrony w ramach przepisu art.
286 § 1 k.k. jest nie tylko świadczenie majątkowe objęte ochroną prawną, ale
też każde inne - choćby spełnienie świadczenia przez osobę oszukiwaną
naruszało przepis ustawy karnej. Przepis art. 286 § 1 k.k. nie dzieli bowiem
oszustw na "lepsze" i "gorsze", a jedynie wskazuje na przesłanki, jakie
winny być spełnione, aby można było sprawcy przypisać czyn.

A może to ten wyrok?

Pozdrawiam

Michał