kuba pisze:
> To przeczytaj jeszcze uzasadnienie faktycznie wyroku I instancji łącznie
> z wyjaśnieniami oskarżonego. W mojej ocenie rozumowanie tego sądu jest
> poprawne. Oskarżony nie posiadał żadnych nośników/dokumentów
> potwierdzających, że wszedł on w posiadanie tych programów legalnie. I
> nie doszło tu do naruszenia domniemania niewinności, bo wina oskarżonego
> wynika dość jednoznacznie z domniemań faktycznych.

Napisałem już na wstępie, że domniemanie takie co do faktów ("przyjął,
bo programy znajdują się na komputerze, do którego miał dostęp") jest
imho niedopuszczalnym domniemaniem winy.

Dlatego, że obalenie tego domniemania wymaga zazwyczaj dowodu
niemożliwego ("jestem niewinny") lub trudnego do zdobycia ("jakoby
sprawcą była inna osoba"). Organy ścigania chcąc zaoszczędzić sobie
trudu dowodowego idą na łatwiznę stosując takie nieuprawnione
domniemanie zmuszając oskarżonego do jeszcze większego trudu dowodowego.
De facto ciężar dowodowy przerzucają na oskarżonego samemu nie ponosząc
żadnego trudu dowodowego. Sądy zaś dla wygody procesowej przyjmują to za
wiarygodne.

Stosując takie domniemanie bajecznie prosto jest kogoś wrobić, wystarczy
w chwili nieuwagi właściciela na jego komputerze ściągnąć i zainstalować
nielegalne oprogramowanie. Sprawca przy aprobacie wymiaru
sprawiedliwości wrabia w sprawstwo i czyni to bajecznie prosto.

Że już nie wspomnę o możliwym oskarżeniu legalnego posiadacza
oprogramowania, który zgodnie ze swoim prawem odmawia wyjaśnień lub po
prostu nie jest w stanie dostarczyć dowodów. Stosując zaprezentowane
domniemanie zostanie skazany, więc zostało zastosowane domniemanie winy.

Śmiem także podejrzewać, że domniemanie takie jest stosowane a nie jako
faktyczne (gdy korzystającym z komputera jest jedynie oskarżony) a we
wszystkich wyrokach, nawet jeśli istnieją wiarygodne dowody, że z
komputera korzystały inne osoby. Jest więc w sposób nieuprawniony
stosowane jako domniemanie prawne.

Dla mnie to obłuda wymiaru sprawiedliwośći i przy tym stalinizm w
czystej postaci choć dotyczy łagodnych kar. Sądy stosujące takie
domniemanie nie są imho godne żadnego szacunku a jedynie pogardy.



> A wyjaśnienia oskarżonego na pewno nie poprawiają jego sytuacji, bo są
> lekko bezsensowne, a już na pewno mało przekonujące.

Domniemanie niewinności przysługuje oskarżonemu bez względu na jego
wyjaśnienia. Wybacz, ale zaoszczędzę sobie czytania


--
pzdr, Michał
http://finances.pl/
http://social-lending.pl/