Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 2393 cz. 1


Warszawa, 15 maja 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-42-14




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz
niektórych innych ustaw z projektami
aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwosci.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw)
Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 4 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Jeżeli według nowej ustawy za czyn objęty wyrokiem nie można orzec kary
w wysokości kary orzeczonej, wymierzoną karę obniża się do wysokości najsurowszej
kary możliwej do orzeczenia na podstawie nowej ustawy.”;
2)
w art. 7 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek
dziennych albo powyżej 5 000 złotych, karą ograniczenia wolności przekraczającą
miesiąc albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc.”;
3)
w art. 25 uchyla się § 4 i 5;

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji, ustawę z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia
10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy, ustawę z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze
Karnym, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny
zabronione pod groźbą kary, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji
gospodarczych i wymianie danych gospodarczych, ustawę z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy –
Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw oraz ustawę z dnia 22 listopada 2013 r.
o postępowaniu wobec osób stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729 i Nr 83,
poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071,
z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255,
z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732,
Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r.
Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850,
Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056,
Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317,
Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40,
poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i 626, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr 182,
poz. 1228, Nr 225, poz. 1474 i Nr 240, poz. 1602, z 2011 r. Nr 17, poz. 78, Nr 24, poz. 130, Nr 39, poz. 202,
Nr 48, poz. 245, Nr 72, poz. 381, Nr 94, poz. 549, Nr 117, poz. 678, Nr 129, poz. 734, Nr 133, poz. 767,
Nr 160, poz. 964, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 233, poz. 1381 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r.
poz. 611, z 2013 r. poz. 849, 905, 1036 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 538.
– 2 –
4)
w art. 33 dodaje się § 4 w brzmieniu:
„§ 4. W razie skazania na grzywnę orzeczoną jako kara samoistna sąd może
nałożyć na skazanego jeden lub więcej obowiązków określonych w art. 72 § 1 pkt 2,
5–6b i 7a, na okres roku od uprawomocnienia się orzeczenia. Przepis art. 74 § 1 stosuje
się odpowiednio.”;
5)
w art. 34:
a)
§ 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa
najkrócej miesiąc, najdłużej 2 lata; wymierza się ją w miesiącach i latach.”,
b)
po § 1 dodaje się § 1a i 1b w brzmieniu:
„§ 1a. Kara ograniczenia wolności polega na:
1)
obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele
społeczne,
2)
obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym
wyznaczonym miejscu, z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego,
3)
obowiązku, o którym mowa w art. 72 § 1 pkt 4–7a,
4)
potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym
na cel społeczny wskazany przez sąd.
§ 1b. Obowiązki i potrącenie, o których mowa w § 1a, orzeka się łącznie lub
osobno.”,
c)
w § 2 uchyla się pkt 1 i 2,
d)
dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może orzec świadczenie
pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 lub obowiązki, o których mowa w art. 72 § 1
pkt 2 i 3.”;
6)
art. 35 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35. § 1. Nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana
w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym.
§ 2. Potrącenie wynagrodzenia za pracę może być orzeczone wobec osoby
zatrudnionej; w okresie, na jaki zostało orzeczone potrącenie, skazany nie może
rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy.
§ 3. Sąd określa czas wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 34 § 1a
pkt 2, uwzględniając warunki pracy skazanego oraz wymiar innych nałożonych
– 3 –
obowiązków, przy czym nie może być on dłuższy niż 12 miesięcy oraz dłuższy niż
12 godzin w stosunku dziennym.
§ 4. Do orzekania świadczenia pieniężnego wymienionego w art. 39 pkt 7 oraz
obowiązków, o których mowa w art. 72 § 1 pkt 2–5, przepis art. 74 stosuje się
odpowiednio.”;
7)
w art. 36 uchyla się § 2 i 3;
8)
art. 37 otrzymuje brzmienie:
„Art. 37. Kara pozbawienia wolności wymieniona w art. 32 pkt 3 trwa najkrócej
miesiąc, najdłużej 20 lat. Wymierza się ją w miesiącach i latach.”;
9)
po art. 37 dodaje się art. 37a i art. 37b w brzmieniu:
„Art. 37a. Jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności
nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę albo karę ograniczenia
wolności.
Art. 37b. W sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie
od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd
może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym
3 miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat –
6 miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat 2. W pierwszej kolejności wykonuje
się wówczas karę pozbawienia wolności, chyba że ustawa stanowi inaczej.”;
10) art. 38 otrzymuje brzmienie:
„Art. 38. § 1. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie
górnej granicy ustawowego zagrożenia, a ustawowe zagrożenie obejmuje więcej niż
jedną z kar wymienionych w art. 32 pkt 1–3, obniżenie albo obostrzenie odnosi się do
każdej z tych kar.
§ 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 810 stawek dziennych
grzywny lub 18 lat pozbawienia wolności. Jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą 20 lat
pozbawienia wolności, jako karę nadzwyczajnie obostrzoną sąd może wymierzyć karę
25 lat pozbawienia wolności.
§ 3. Nadzwyczajnego obostrzenia górnej granicy ustawowego zagrożenia nie
stosuje się do kary ograniczenia wolności.
§ 4. Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia,
kara wymierzona za przestępstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności
– 4 –
nie może przekroczyć 25 lat pozbawienia wolności, a za przestępstwo zagrożone karą
25 lat pozbawienia wolności, nie może przekroczyć 20 lat pozbawienia wolności.”;
11) w art. 39:
a)
pkt 2b otrzymuje brzmienie:
„2b) zakaz
przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,
kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób
lub opuszczenia określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,”,
b)
pkt 2e otrzymuje brzmienie:
„2e) nakaz
okresowego
opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie
z pokrzywdzonym,”,
c)
uchyla się pkt 4–6;
12) w art. 41 § 1a i 1b otrzymują brzmienie:
„§ 1a. Sąd może orzec zakaz zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk,
wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych
z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub z opieką nad nimi, na czas
określony albo dożywotnio, w razie skazania na karę pozbawienia wolności za
przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego
oraz w razie skazania na karę pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo przeciwko
życiu i zdrowiu na szkodę małoletniego.
§ 1b. Sąd orzeka dożywotnio zakaz, o którym mowa w § 1a, w razie ponownego
skazania sprawcy w warunkach określonych w tym przepisie.”;
13) w art. 41a:
a)
§ 1–3 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Sąd może orzec zakaz przebywania w określonych środowiskach lub
miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych
osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, jak również
nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,
w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności
na szkodę małoletniego lub inne przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie
skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym zwłaszcza
przemocy przeciwko osobie najbliższej; zakaz lub nakaz może być połączony
z obowiązkiem zgłaszania się do Policji lub innego wyznaczonego organu