Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 45 –
28) po art. 65 dodaje się art. 65a w brzmieniu:
„Art. 65a. § 1. Sąd może w każdym czasie wstrzymać wykonanie zastępczej kary
pozbawienia wolności w wypadku, gdy skazany oświadczy na piśmie, że podejmie
odbywanie kary ograniczenia wolności i podda się rygorom z nią związanym;
wstrzymanie następuje do czasu wykonania orzeczonej kary ograniczenia wolności.
§ 2. Jeżeli skazany uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności, sąd
zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności.
§ 3. W wypadkach wskazanych w § 1 i 2 sąd określa wymiar pozostałej do odbycia
kary ograniczenia wolności lub zastępczej kary pozbawienia wolności, kierując się
zasadami określonymi w art. 65 § 1 i 2.
§ 4. W posiedzeniu, o którym mowa w § 2, ma prawo wziąć udział prokurator,
sądowy kurator zawodowy, skazany oraz jego obrońca.
§ 5. Na postanowienie w przedmiocie wstrzymania i zarządzenia wykonania
zastępczej kary pozbawienia wolności oraz określenia wymiaru pozostałej do odbycia
kary przysługuje zażalenie.”;
29) w art. 66 § 1 otrzymuje brzmienie:
㤠1. Orzekanie w przedmiocie zmian formy wykonywania kary ograniczenia
wolności oraz w przedmiocie wykonania kary zastępczej, a także zwolnienia od reszty
kary może nastąpić również na wniosek sądowego kuratora zawodowego.”;
30) w rozdziale IX po art. 66 dodaje się art. 66a w brzmieniu:
„Art.66a. Do wykonywania kary ograniczenia wolności polegającej na obowiązku
pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu
z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego nie stosuje się przepisów niniejszego
rozdziału, z wyjątkiem art. 53, art. 62 i art. 64a.”;
31) w art. 75 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. W zależności od potrzeb zakładu karnego dyrektor może zarządzić udział
poszczególnych członków komisji penitencjarnej w jej posiedzeniu przy użyciu
urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość
z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku.”;
32) w art. 76 w § 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) kwalifikowanie skazanych do nauczania w szkołach i na kursach oraz
podejmowanie decyzji o pozbawieniu możliwości nauczania w zakresie
nieobjętym nauczaniem obowiązkowym,”;
– 46 –
33) w art. 80 § 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„§ 4. Dzień, w którym wykonywanie kary zostało rozpoczęte, z jakiejkolwiek
przyczyny przerwane, ponownie podjęte lub zakończone zaokrągla się w górę do
pełnego dnia.
§ 5. Jeżeli wobec tej samej osoby wykonuje się kilka kar skutkujących
pozbawienie wolności, dniem rozpoczęcia wykonywania kolejnej kary jest dzień
następujący po dniu zakończenia wykonania poprzedniej kary. W dniu zakończenia
wykonania poprzedniej kary skazanego nie zwalnia się z zakładu karnego lub aresztu
śledczego.”;
34) po art. 80 dodaje się art. 80a w brzmieniu:
„Art. 80a. § 1. Organ powołany do wykonywania orzeczenia dokonuje obliczenia
okresu wykonywania kary na zasadach określonych w niniejszym kodeksie.
§ 2. Karę jednego dnia wykonuje się w dniu jej rozpoczęcia.
§ 3. Kara kończy się w dniu upływu tylu dni, ile wynosi jej wymiar obliczony
zgodnie z art. 12b.
§ 4. Okres wykonywania kary, tymczasowego aresztowania lub innego środka
podlegającego zaliczeniu na poczet orzeczonej kary oblicza się na podstawie liczby dni,
w których następowało faktyczne pozbawienie wolności w tym okresie.
§ 5. Ten sam okres czasu nie może być zaliczony na poczet różnych kar.”;
35) w art. 86 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. W zakładzie karnym dla recydywistów penitencjarnych odbywają karę
dorośli skazani za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności lub zastępczą
karę pozbawienia wolności oraz ukarani za wykroczenia umyślne karą aresztu lub
zastępczą karą aresztu, którzy uprzednio już odbywali takie kary lub karę aresztu
wojskowego za umyślne przestępstwa lub wykroczenia, chyba że szczególne względy
resocjalizacyjne przemawiają za skierowaniem ich do zakładu karnego dla
odbywających karę po raz pierwszy.”;
36) w art. 96 uchyla się § 2;
37) w art. 105 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skazanemu należy umożliwiać utrzymywanie więzi przede wszystkim
z rodziną i innymi osobami bliskimi przez widzenia, korespondencję, rozmowy
telefoniczne, paczki, o których mowa w art. 113a § 4, i przekazy pieniężne,
a w uzasadnionych wypadkach, za zgodą dyrektora zakładu karnego, również przez inne
– 47 –
środki łączności, oraz ułatwiać utrzymywanie kontaktów z podmiotami, o których mowa
w art. 38 § 1.”;
38) w art. 105a § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W widzeniu mogą uczestniczyć nie więcej niż dwie osoby pełnoletnie, chyba
że dyrektor zakładu karnego, w uzasadnionych wypadkach, wyrazi zgodę na udział
większej liczby osób. Liczba osób niepełnoletnich nie podlega ograniczeniu. Osoby
niepełnoletnie mogą korzystać z widzeń tylko pod opieką osób pełnoletnich.”;
39) w art. 105b § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skazany ma prawo korzystać z samoinkasującego aparatu telefonicznego na
własny koszt lub na koszt rozmówcy, za uprzednią zgodą rozmówcy.”;
40) art. 109 otrzymuje brzmienie:
„Art. 109. § 1. Skazany przebywający w zakładzie karnym lub areszcie śledczym
otrzymuje trzy razy dziennie napój i posiłki o odpowiedniej wartości odżywczej, w tym
co najmniej jeden posiłek gorący, z uwzględnieniem rodzaju wykonywanej pracy
i wieku skazanego, a w miarę możliwości także wymogów religijnych i kulturowych.
Skazany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje wyżywienie według wskazań
lekarza.
§ 2. Skazany przebywający poza zakładem karnym lub aresztem śledczym, który
bierze udział w szczególności w czynnościach procesowych i innych czynnościach
wymagających konwojowania, a któremu ze względów technicznych lub
organizacyjnych nie można wydać gorącego posiłku, a zwłaszcza w przypadku braku
możliwości wydania posiłku w godzinach ustalonych w porządku wewnętrznym
obowiązującym w zakładzie karnym lub areszcie śledczym, otrzymuje wyżywienie
w postaci suchego prowiantu o odpowiedniej wartości odżywczej i napój,
z uwzględnieniem wieku skazanego, a w miarę możliwości także wymogów religijnych
i kulturowych. Skazany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje wyżywienie
w postaci suchego prowiantu według wskazań lekarza.
§ 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje posiłków
i napojów wydawanych osadzonym w zakładach karnych i aresztach śledczych oraz ich
wartość odżywczą i energetyczną, uwzględniając wiek, stan zdrowia osadzonego
i rodzaj wykonywanej przez niego pracy, konieczność zapewnienia posiłków i napojów
osadzonym przyjmowanym do zakładu karnego lub aresztu śledczego i je
opuszczającym, a także przebywającym poza zakładem karnym lub aresztem śledczym,
– 48 –
konieczność zapewnienia warzyw i owoców w ciągu dnia, a także mając na uwadze
wysokość dziennej pieniężnej wartości posiłków i napojów oraz dopuszczalne jej
zwiększenie lub zmniejszenie.”;
41) w art. 112 dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu:
„§ 3. Skazanemu nie przysługuje prawo do spaceru:
1)
w trakcie konwojowania,
2)
w dniu, w którym jest konwojowany, jeżeli konwojowanie rozpoczęto nie później
niż o godzinie 8.00 i zakończono nie wcześniej niż o godzinie 16.00.
§ 4. Jeżeli w danym dniu skazany nie korzysta ze spaceru z przyczyny, o której
mowa w § 3 pkt 2, należy mu udzielić dodatkowego spaceru w ciągu kolejnych 7 dni.”;
42) w art. 113 w § 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) środki pieniężne otrzymane przez skazanego w danym miesiącu, w wysokości 10%
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, o ile dalsze przepisy
niniejszej ustawy nie stanowią inaczej.”;
43) w art. 113a:
a)
uchyla się § 3,
b)
§ 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Paczki podlegają kontroli w obecności skazanego. W paczkach nie mogą
być dostarczane przedmioty, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia
w istotny sposób ich substancji, jak też przedmioty w opakowaniach utrudniających
kontrolę ich zawartości, a także przedmioty, o których mowa w art. 110a § 4.”,
c)
uchyla się § 6,
d)
§ 7 otrzymuje brzmienie:
„§ 7. Dyrektor zakładu karnego może, na wniosek lub po zasięgnięciu opinii
lekarza, zezwolić skazanemu, ze względu na stan jego zdrowia, na dokonywanie
dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych i otrzymywanie dodatkowych
paczek.”;
44) w art. 123a § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. W celu przyuczenia do wykonywania pracy skazanemu, za jego pisemną
zgodą, można zezwolić na wykonywanie nieodpłatnej pracy w przywięziennych
zakładach pracy, przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące.”;
– 49 –
45) art. 126 otrzymuje brzmienie:
„Art. 126. § 1. Ze środków pieniężnych otrzymywanych przez skazanego,
z wyjątkiem środków, o których mowa w art. 113 § 6 pkt 1–3, gromadzi się środki
przekazywane skazanemu w chwili zwolnienia z zakładu karnego, przeznaczone na
przejazd do miejsca zamieszkania i na utrzymanie, do wysokości określonej
w przepisach wydanych na podstawie § 9; ze środków tych nie prowadzi się egzekucji.
§ 2. Gromadzeniu podlega:
1)
50% kwoty zdeponowanej przez skazanego przy przyjęciu do zakładu karnego,
jednak nie więcej niż kwota odpowiadająca wysokości jednego przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia pracowników,
2)
50% z przypadającego skazanemu miesięcznie wynagrodzenia za pracę po
odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, jednak nie więcej
niż kwota 4% jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników,
3)
50% każdego z wpływów pieniężnych skazanego niewymienionych w pkt 1 i 2,
jednak nie więcej niż kwota 4% jednego przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia pracowników.
§ 3. Gromadzenia kwot, określonych w § 2 pkt 2 i 3, dokonuje się po potrąceniu
należności dochodzonych w postępowaniu egzekucyjnym.
§ 4. Środki pieniężne, zgromadzone w sposób wskazany w § 1–3, zakład karny
przekazuje na oprocentowany centralny rachunek bankowy i wypłaca skazanemu
w gotówce w kwocie nominalnej, powiększonej o należne odsetki.
§ 5. Centralny rachunek bankowy, o którym mowa w § 4, prowadzi Bank
Gospodarstwa Krajowego na podstawie umowy zawartej z Ministrem Sprawiedliwości.
§ 6. Uzupełnienia dokonuje się z wpływów pieniężnych skazanego uzyskanych od
pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ogłoszenia wzrostu.
§ 7. Środki pieniężne, o których mowa w § 1, na wniosek skazanego przekazuje się
na spłatę grzywny, która została zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności
lub zastępczą karę aresztu.
§ 8. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb
przekazywania środków pieniężnych przez zakłady karne na centralny rachunek
bankowy oraz wypłacania tych środków skazanemu, mając na uwadze zasady
rachunkowości bankowej, bezpieczeństwo ich gromadzenia, zapewnienie
niezwłocznego przekazywania tych środków na centralny rachunek bankowy oraz