Moja córka dopuściła się karalnego czynu - przemtkowała towar w
hiermarkecie. Została złapana i oskarżona. To, że zrobiła źle nie ulega
żadnej wątpliwości, jednak zaczęłam się zastanawiać na pewnymi kwestiami
prawno-moralnymi.
Przemetkowala towar co zostało zakwalifikowane jako oszustwo. Towar z 20 zł.
na 8 zł. co daje różnicę 12 zł.
Wg prawa to co zrobiła jest przestępstwem i podlega kodeksowi karnemu.
Jeżeli zostanie ukarana może to znacząco wpłynąć na jej życie, bowiem stanie
się osobą karaną.
Zaczynam się zastanawiać, czy w takich przypadkach prawo nie jest
demoralizujące? Co by się stało, gdyby daną rzecz ukradła? NIEWIELE.
Procedura w takich przypadkach (przy kradzieży do 250 zł.) wygląda
następująco:
Osoba taka zostaje przesłuchana w charakterze obwinionego, składa zeznania i
zostaje zwolniona do domu.
Sprawa zostaje skierowana do sądu grodzkiego, który wzywa obwinionego na
rozprawę.
Sąd grodzki skazuje go na grzywnę . Tylko grzywna! Żadnego śladu "w
papierach"!
Niech mnie ktoś poprawi, jeżeli się mylę...

Nie ulega wątpliwości, że oba czyny są niezgodne z prawem i powinny być
zabronione i karane.
Czy osoba, która przemetkowała towar nie może mieć poczucia, że gdyby to
ukradła miałaby mniejsze problemy?

Karalność nie pozostałaby w jej papierach. Zapłaciłaby grzywnę i mogłaby o
całej sprawie zapomnieć.

Prawo i stosowanie kary w pierwszej kolejności powinno chyba wychowywać?

Co o tym sądzicie? Zgadzacie się ze mną czy nie? Może mylę się w swoich
twierdzeniach?

do góry

Oczywiście że to jest mało logiczne, lepiej byłoby, gdyby ukradła. W
wielu aspektach prawo jest nielogiczne. Głośne przypadki tego że nagle
napastnik staje się w oczach prawa ofiarą, a ofiara jest skarżona!!!!

do góry

"Halina" <k...@g...com> wrote in message
news:4686b64e$0$13289$f69f905@mamut2.aster.pl...
>
> Nie ulega wątpliwości, że oba czyny są niezgodne z prawem i powinny być
> zabronione i karane.
> Czy osoba, która przemetkowała towar nie może mieć poczucia, że gdyby to
> ukradła miałaby mniejsze problemy?

Było mysleć przed a nie po i kraść.

do góry

Użytkownik "Halina" <k...@g...com> napisał w wiadomości
news:4686b64e$0$13289$f69f905@mamut2.aster.pl...
>
> Karalność nie pozostałaby w jej papierach. Zapłaciłaby grzywnę i mogłaby o
> całej sprawie zapomnieć.
>
> Prawo i stosowanie kary w pierwszej kolejności powinno chyba wychowywać?

IMHO oszustwo - takze i to - jest bardziej perfidne niz zwykla kradziez.
Trudniej je wykryc.Oszusci sa zazwyczaj inteligentniejsi niz zwykli
zlodzieje - a przez to sa grozniejsi, gdyz swoj potencjal intelektualny
obracaja przeciwko porzadkowi prawnemu.
To tak jak z zabojstwem i morderstwem. Na ogol bardziej "oplaca" sie po
prostu humanitarnie zabic niz meczyc ofiare pare tygodni i zywcem cwiartowac
itp. W pierwszym przypadku czasem i 15 latami sie mozna wykpic a w ostatnim
bez dozywocia z ograniczeniem warunkowego nie obejdzie sie.

Pozdrawiam
SDD

do góry

Dnia 30.06.2007 Halina <k...@g...com> napisał/a:
> Zaczynam się zastanawiać, czy w takich przypadkach prawo nie jest
> demoralizujące? Co by się stało, gdyby daną rzecz ukradła? NIEWIELE.

Nie specjalnie rozumiem rozważania w stylu "pomyśli sobie, że lepiej
byłoby to ukraść". Jakby ukradła, bez względu na kwotę, to byłoby ok czy
jak? A jakby nakradła za 250.05 zł to tez miałabyś podobne dylematy? Co do
tej dysproporcja w surowości kary - dla mnie oszustwo jest bardziej
negatywne moralnie. Najwyraźniej Ustawodawca sądził podobnie. Nie widzę w
tym nic demoralizującego - jeśli komuś przyjdzie w takiej sytuacji do
głowy, że następnym razem lepiej ukradnie, to demoralizacja się już
dokonała i takie a nie inne prawo nie miało z tym wiele wspólnego.

--
Marcin

do góry

Widzisz, problem nie polega na surowości kary. Kara w zasadzie jest taka
sama za obie rzeczy. Problem jest w kwalifikacji czynu. Czy nie uważasz, że
kradzież jest kradzieżą bez względu na jej wartość i powinna być również
traktowana, jak oszustwo?
Nie wybielam swojej córki, choć chyba tak to odebrałeś...



Użytkownik "Marcin Debowski" <a...@I...ml1.net> napisał w wiadomości
news:sd3jl4-jri.ln1@ziutka.router...
> Dnia 30.06.2007 Halina <k...@g...com> napisał/a:
>> Zaczynam się zastanawiać, czy w takich przypadkach prawo nie jest
>> demoralizujące? Co by się stało, gdyby daną rzecz ukradła? NIEWIELE.
>
> Nie specjalnie rozumiem rozważania w stylu "pomyśli sobie, że lepiej
> byłoby to ukraść". Jakby ukradła, bez względu na kwotę, to byłoby ok czy
> jak? A jakby nakradła za 250.05 zł to tez miałabyś podobne dylematy? Co do
> tej dysproporcja w surowości kary - dla mnie oszustwo jest bardziej
> negatywne moralnie. Najwyraźniej Ustawodawca sądził podobnie. Nie widzę w
> tym nic demoralizującego - jeśli komuś przyjdzie w takiej sytuacji do
> głowy, że następnym razem lepiej ukradnie, to demoralizacja się już
> dokonała i takie a nie inne prawo nie miało z tym wiele wspólnego.
>
> --
> Marcin

do góry

Halina pisze:
> Moja córka dopuściła się karalnego czynu - przemtkowała towar w
> hiermarkecie.
> Wg prawa to co zrobiła jest przestępstwem i podlega kodeksowi karnemu.

moim zdaniem słusznie

> Jeżeli zostanie ukarana może to znacząco wpłynąć na jej życie, bowiem stanie
> się osobą karaną.

tak, na jakieś kilka miesięcy, o ile sprawa nie zostanie umorzona ze
względu na znikomą szkodliwość społeczną. Wybiera się do pracy jako
ochroniarz?

--
Matt Z

do góry

W odpowiedzi na pismo z niedziela, 1 lipca 2007 02:11
(autor Matt Z
publikowane na pl.soc.prawo,
wasz znak: <f66rg2$3n7$1@news.onet.pl>):

> tak, na jakieś kilka miesięcy, o ile sprawa nie zostanie umorzona ze
> względu na znikomą szkodliwość społeczną. Wybiera się do pracy jako
> ochroniarz?

Pewnie jako ochroniarz niekoniecznie, ale np szkoła pewnie jej za to nie
pokocha i tzw przesrane może mieć.

--
Wrak Tristana
* Forum WO: http://forum.alrauna.org/
* Forum Linuksowe: http://forum.linux.org.pl/

Jeśli chcesz się dowiedzieć jak nieskutecznie a złośliwie spamować,
napisz tu: t...@l...pl, e...@e...edu.pl, i...@k...com.pl,
h...@k...com.pl, p...@f...hu, i...@h...pl

do góry

Dnia 30.06.2007 Halina <m...@t...pl> napisał/a:
> Widzisz, problem nie polega na surowości kary. Kara w zasadzie jest taka
> sama za obie rzeczy. Problem jest w kwalifikacji czynu. Czy nie uważasz, że
> kradzież jest kradzieżą bez względu na jej wartość i powinna być również
> traktowana, jak oszustwo?

Uważam, że mimo oczywistej naganności obu czynów nie są one etycznie
równorzędne, co już wcześniej zresztą napisałem. Jeśli dla Ciebie te
różnice nie są istotne, to ok, nic w tym nagannego, z tym, że jak
wcześniej napisałem, takich dylematów masz w prawie dziesiątki. Inny,
modny przykład: poziom alkoholu we krwi a bycie przestępcą. Takie
ustalenia jak związany z wartością przedmiotu kradzieży czy poziomem
alkoholu są MZ równie badź bardziej kontrowersyjne bo wprowadzają
arbitralnie pewną w praktyce subiektywną czy zindywidualizowaną granicę,
ale granice takie są potrzebne z dość oczywistych chyba powodów.

Oszustwo dla mnie to zaplanowane i mniej lub bardziej zuchwałe wyzyskanie
czyjegoś zaufania lub słabości. Kradzież jest bardziej mechaniczna i
zwykle nie żeruje tak na cudzych emocjach. Można dyskutować czy w opisanym
przez Ciebie przypadku takie podejście jest uzasadniane (MZ jest), ale
ponownie, w którymś miejscu należy przeprowadzić granicę aby tę
kwalifikację umożliwić, a tu było nią wprowadzenie w błąd w celu uzyskania
korzyści przeciwstawione zagarnięciu w celu przywłaszczeniu.

> Nie wybielam swojej córki, choć chyba tak to odebrałeś...

Odebrałem jako poszukiwanie tematu zastępczego. Co właściwie chcesz
osiągnąć tą dyskusją?

PS. Odpowiada się pod cytatem.

--
Marcin

do góry

Użytkownik "Halina" <k...@g...com> napisał
> Procedura w takich przypadkach (przy kradzieży do 250 zł.) wygląda
> następująco:
> Osoba taka zostaje przesłuchana w charakterze obwinionego, składa zeznania
> i zostaje zwolniona do domu.
> Sprawa zostaje skierowana do sądu grodzkiego, który wzywa obwinionego na
> rozprawę.
> Sąd grodzki skazuje go na grzywnę . Tylko grzywna! Żadnego śladu "w
> papierach"!
> Niech mnie ktoś poprawi, jeżeli się mylę...

A czasem mandat karny i do domu.

> Czy osoba, która przemetkowała towar nie może mieć poczucia, że gdyby to
> ukradła miałaby mniejsze problemy?

Może mieć poczucie, ale takie jest prawo. Niecha prosi o umorzenie ze
względu na niską szkodliwość lub warunkowe umorzenie.

do góry