HaNkA ReDhUnTeR wrote:


> A sądziłam, ze zanim sie wyda wyrok nalezy wysluchac obu stron. Jesli
> rzeczywiscie masz/miales psa to powinienes wiedziec, ze takowe nie
> rzucaja sie z nienacka na idących kilka metrów dalej ludzi.

Podobno niektóre się rzucają. Nie miałem nigdy "psa bojowego" - z
doświadczenia nie wiem.

> Natomiast udzielanie komus genialnych rad typu ze powinien byl złamac
> psu kark na miejscu jest praktycznie wykierowaniem pacjenta prosto na
> cmentarz. Gdyby pies byl taki agresywny jak go opisano to wchodzenie z
> nim w otwarty konflikt wymagaloby albo braku 5 i kilku następnych
> klepek, albo lodowatej krwi i opanowania

Można to było uznać za zachęcanie, ale niekoniecznia. Napisałem co ja
bym zrobił. Nie jestem ułomkiem, w palcach mam "ścisk" ponad 100 kg,
nie raz i nie dwa ukręciłam w palcach jakąś śrubę czy rurkę, której
wcale nie chciałem ukręcić, nie raz rozdzielałem walczące wilczury,
nie raz też pakowałem pieść do gardła psu żeby mnie nie ugryzł w twarz.
Ale zwykle były to owczarki, którym nie chciałem zrobić krzywdy, bo
skoczyły na mnie gdy dałem im do tego powód (np. wkraczając na ich
terytorium).

> Więcej rozsądku, mniej tandentych filmów:-))

Dzięki za rady. W starciach z psami nie grzeszyłem chyba rozsądkiem,
raczej adrenaliną i testosteronem. Nie przypominam też sobie, bym się
kiedyś bał psa który się na mnie rzucił (zastrzeżenie - nie miałem
do czynienia z "psem tersowanym na ludzi", jakiego używają np. w
więzieniach; takiego psa bym się na pewno bał)

Pozdr,
--
ŁK