Dnia Tue, 08 Jun 2010 22:16:37 +0200, Liwiusz napisał(a):

> Jacek_P pisze:
>> agata napisal:
>>> Problem w tym, iż po pierwsze nie mam takich zasobów finansowych, żeby
>>> nawet na raty móc spłacać ten dług.
>>
>> Pytanie w kwestii formalnej: jeżeli TERAZ nie czujesz się na siłach spłacać
>> poręczony dług, to DLACZEGO ten dług poręczałaś?
>
> Cóż za głupie pytanie.

Nie, to bardzo mądre pytanie.

>
> 1. Bo podczas poręczania myślała że będzie w stanie spłacić
> 2. Bo nie sądziła, że będzie musiała spłacać (gdyby tak myślała, to by
> nie poręczała, prawda?)

"Myslała", "sądziła" - to wystarczy do podejmowania tak wielkiego ryzyka?
Należy także "myśleć" i "sądzić", że zawsze mogą się zdarzyć okoliczności
nieprzewidziane, tak samo jak nagle można złamać nogę na prostej drodze.
Taką wlaśnie jest okoliczność pogorszenia się sytuacji finansowej, dlatego
nie należy nikomu żyrować pożyczek. No ale jeśli działa się na zasadzie
wzajemności, co jest obecnie powszechne, to wpada się w totalne ryzyko,
będąc samemu choćby najuczciwszym.
Po prostu.


Podstawową zasadą życiową jest: nie podejmować ryzyka przekraczajacego
własne możliwości finansowe. Druga zasada: nie sądzić ani nie myśleć, że te
możliwości nie mogą się nagle zmienić - pogorszyć (co jest problemem) lub
polepszyć (co raczej problemem nie jest).
W sprawach finansowych jest też trzecia zasada: zasada ograniczonego
zaufania.
Ponieważ żyrując pożyczki naraża się na szkodę bezpieczeństwo finansowe
własne, ale co gorsza - rodziny.