On 30 Mar, 11:56, "Robert Tomasik" <r...@g...pl> wrote:
> > >> A tu już się ostro mylisz, bo - jak już było wielokrotnie pisane -
> > >> ogólne przepisy (ochrona praw konsumentów oraz zarejestrowany rodzaj
> > >> działalności) powodują, że w godzinach pracy lokalu nie ma osoby,
> > >> która
> > >> miała by uprawnienia do blokowania komukolwiek wejścia do lokalu.
> > > Tak, wielokrotnie pisales tutaj ta bzdure.
> > > Osoba uprawniona jest wlasciciel lub osoba wykonujaca prawo wlasnosci w
> > > imieniu wlasciciela. I zaden przepis tych uprawnien nie zdejmuje.
>
> > W skrócie, bo dokładnie, to było tu pisane kilkadziesiąt razy.
> > Uprawnienie
> > właściciela do dysponowania lokalem wywodzi się z kodeksu cywilnego. Ten
> > zaś pierwszeństwo daje indywidualnym uzgodnieniom, toteż otwierając lokal
> > publiczny właściciel sam z własnej woli pozbawia się prawa do
> > niewpuszczania do niego petentów. Tutaj są zwyczajowe nazwy. O ile do
> > klubu
> > można wprowadzić wejściówki i wpuszczać tylko osoby je posiadające, o
> > tyle
> > do sklepu, kawiarni czy dyskoteki zwyczajowo wpuszcza się wszystkich. Co
> > więcej prawo karne (a dokładniej wykroczeń) nakłada na osoby prowadzące
> > takie lokale obowiązek obsłużenia każdego, toteż zabronienie wejścia tam
> > komuś zmierza do obejścia obowiązującego prawa i tym samym nie podlega
> > ochronie karnej. W dalszej kolejności zatem niezastosowanie się do
> > bezprawnego żądania nie podlega ściganiu karnemu, a co więcej upoważnia
> > "niewpuszczanego" do zastosowania obrony koniecznej wobec
> > "niewpuszczającego". Byle tylko ta obrona była w rozsądnych granicach.
> > Wyrąbywanie sobie drogi do drzwi szablą przez kretynów z bramki, to nie
> > są
> > granice obrony koniecznej, ale odepchnięcie przytrzymującego bramkarza i
> > postawienie go na właściwym miejscu już tak.
> > Po pierwsze zwyczaj, czy utarta praktyka nie jest sama w sobie źródłem
> > prawa. Toteż nawet, gdyby faktycznie zwyczajowo do klubu, kawiarni czy
> > dyskoteki wpuszczano wszystkich, to nie można by na tej podstawie
> > żądać wpuszczenia do Dyskoteki X w miejscowości Y. Po drugie lokale
> > stosujące selekcję istnieją i nie wszystkie nazywają się klubami.
>
> Z reguły do pierszego kontaktu z kimś, kto zna prawo.
>
> > Po drugie prowadzący przedsiębiorstwo gastronomiczne, handlowe czy
> > rozrywkowe przez sam fakt otwarcia nie pozbawia się jakichkolwiek
> > uprawnień do pomieszczeń zajmowanych przez przedsiębiorstwo. Skuteczny
> > względem właściciela tytuł prawny do korzystania z nich osoby
> > zainteresowane zyskują dopiero wskutek zawarcia z nim umowy.
>
> I rzeczoną umowę zawierają wchdoząc do lokalu w sposób domyślny przyjmujac
> ofertę.
>
> > Postawienie selekcjonera i odmowa wpuszczenia przezeń określonej osoby
> > jest przejawem braku oferty zawarcia umowy ze strony prowadzącego
> > lokal lub odrzucenia przezeń oferty potencjalnego klienta.
>
> To prowadzący lokal daje ofertę samym jego uruchomieniem, a klient ją
> przyjmuje korzystając.
>
> > Po trzecie prawo wykroczeń nie nakazuje obsłużenia każdego. Zwróć
> > uwagę, że art. 135 kw mówi o towarach przeznacoznych do sprzedaży a
> > art. 138 o usłudze, do świadczenia której dana osoba miałaby być
> > zobowiązana. Towary (np. piwo sprzedawane w lokalu) są przeznaczone
> > wyłącznie dla klientów znajdujących się w lokalu, nie zaś
> > przechodniów.
>
> I właśnie z tego powodu odmowa wpuszczenia do lokalu stanowi obejście
> ustawy.- Ukryj cytowany tekst -
>
> - Pokaż cytowany tekst -

Ofertą jest tylko takie zachowanie danej osoby, chociażby dorozumiane,
z którego wynika wola zawarcia umowy (art. 66 par. 1 k.c.). Samo
otwarcie lokalu nie świadczy o woli zawarcia umowy o określonej
treści. A już na pewno ustawienie selekcjonera wskazuje, że prowadzący
przedsiębiorstwo nie ma zamiaru kierować oferty do każdego.

A obejście ustawy nie istnieje w prawie karnym, gdyż przepisy karne
interpretuje się ściśle.