> No a tak w ogóle to dyskusja dotyczy osoby, która zna ją z rozmowy
> telefonicznej z niewątpliwie stronniczą matką (która notabene ponosi
> odpowiedzialność za niedopilnowanie córki), 230km od miejsca zdarzenia.
> Prawda jak zwykle leży gdzieś, lecz nie wiadomo gdzie... ;)
>
>

Co ty pierniczysz 3 po 3. Ja mieszkam 230 km od mojej rodziny, ale to nic
nie zmienia, bo znam właściela psa, wiem o jakiego psa chodzi, bo się tam
wychowywałem. Pies jest dość stary. Niedopilnowaniem córki nazywasz to, że
14 letnia dziewczynka idzie do sklepu drogą (w czasie roku szkolnego
chodzi tamtędy do szkoły, jak i wiele dzieci). A twoim zdaniem to matka
powinna chyba obrać stronę tego psa, tak? O co ci chodzi z tą prawdą, bo
wydaje mi się, że usiłujesz imputować coś, co nie ma miejsca, a mianowice
jakąś inną prawdę. Rozumiem, że najpewniej dziecko zostało pogryzione za
przyczynkiem szeroko pojętego układu. Ulica jest miejscem publicznym i
należy dopilnować swoich psów.
Tu nie ma możliwości bycia stronnicznym. Jest ugryzienie, wiadomo jaki
pies ugryzł (po jedej stronie drogi są zabudowania, po drugiej płot
zakładu pracy dla więźniów, więc nawet nie ma gdzie uciec ofiara psa, a i
sam pies może wlecieć tylko na swoje podwórze, co też widziała siostra, bo
zna tych ludzi z racji kontaktów syna właścicieli psa z moim bratem).
Jak ja bym mieszkał tam to bym nie pytał na tej grupie, tylko bym do
pieska z młotkiem poszedł i sam sprawę rozwiązał. Jednak mieszkam
daleko... No... może w takiej sytuacji to moja mama by coś w obronie tego
psa powiedziała. Szkoda tylko, że niewinne psy muszą ginąć przez głupich
właścicieli

--
Maciek