KN <b...@a...com> pisze:
> ufff.... dlugie (dzieki za Wasz cenny czas),
> ale wyczerpalem chyba wszystkie warianty i staram sie nie dac sie zwolnic, a
> jednoczesnie nie musiec nosic komory...

Moim zdaniem (a u paru pracodawców już pracowałem) to szefowi możesz
stanąć okoniem tylko wtedy, gdy mu na Tobie zależy. Inaczej szybko się
Ciebie pozbędzie.

Poszedłbym scieżką taką: Poza pracą mogę robić cokolwiek. Chciałem
odebrać, ale nie miałem możliwości. Naprawdę - bardzo chciałem, ale:
-byłem w kinie/kościele/urzędzie/teatrze/... (wyłączyłem telefon)
-akurat, jak telefon dzwonił poszedłem do toalety i nie mogłem odebrać.
-jechałem samochodem.
Zobaczyłem połączenie nieodebrane dopiero o 2 w nocy (możesz wtedy
zadzwonić do szefa i zapytać, co się stało ;-)

Jak już odbierzesz w losowej chwili możesz się rozłączać - przecież
telefony nie są idealne, operatorzy też. Szeleść papierkiem od cukierka
przy mikrofonie.
Może odebrać ktoś obcy i powiedzieć, że jesteś u dentysty. A później i
tak nie oddzwonisz przez trzy godziny, bo spuchła Ci bania ;-)


Uruchom swoją kreatywność.... ;-)

Moim zdaniem stawanie okoniem szefowi - nie mam czasu, nie chce mi się
i tego typu postawa nie jest właściwa. Lepiej pokazać: OK-odbiorę, JAK
BĘDĘ MIAŁ WOLNY CZAS, bo po pracy mam wolny czas. A że akurat nie
miałeś...

Szef Cię zapyta czemu nie odbierałeś - zrób niewinne oczka i powiedz:
byłem wtedy u spowiedzi/w teatrze/u dentysty. Pan by odebrał?

Szefowi w końcu się znudzi.... albo Cię zwolni.

--
-= Patryk Krzysztof Sielski | (602) 643804 | GG: 3189324
-= Urządzenia i projekty elektroniczne na zamówienie
-= http://home.elka.pw.edu.pl/~psielski