p.m. pisze:

> Rozumiem o co ci chodzi, ale wydaje mi się że troche zbyt wielką wagę
> przykładasz do tego ducha prawa :)

Nie kpij sobie z ducha prawa. To jest całkiem
poważne pojęcie. Chodzi o intencje prawodawcy, czyli
inaczej - o założenia danego prawa. Co ma ono na celu,
ale też dlaczego taki a nie inny sposób rozwiązania
narzuca.

> (...) Jak ustawodawca może nadużyć litery
> prawa, kiedy on właśnie tą literę tworzy?.

Nadużycie takie polegać może właśnie na pójściu na
jakieś niezupełnie jasne co do celu skróty.
Tutaj nadużyciem jest nierówne traktowanie
umawiających się stron. Możesz to sobie nazwać
na przykład prawem źle skonstruowanym, jeśli
bardziej Ci to odpowiada. Czyli niezgodnym
z ustawą zasadniczą, która nakazuje umawiające
sie strony jednakowo traktować.

> Sąd być może będzie skłonny przeanalizować
> twoja argumenty pod kątem "ducha prawa", tyle
> że akurat tutaj ten "duch" jest taki, żeby twój
> związek z TU trwał aż go świadomie nie zerwiesz :).

Znowu ten uśmiech, wyższości, jak mi się zdaje.
I znowu bezpodstawny. Obowiązuje wszak jednakowe
traktowanie stron się umawiających. A tu tego
brak. Duch tej ustawy to załatwienie problemu
ubezpieczeń obowiązkowych OC. Sposób jest jednak
naganny, bo jedna ze stron nie musi nic, choć
umowa się kończy. Uważam, że to umowa powinna
określać tryb jej rozwiązania, a nie jakaś
nadrzędna ustawa, która mnie nie była znana
w chwili podpisywania umowy z ubezpieczycielem.
Na zwartej przeze mnie umowie nie ma na ten temat
ani słowa. A umowa jest na czas określony, czyli
ograniczony. Czyli po danym terminie nie obowiązuje,
jeśli nie ma odnośnego paragrafu w tejże umowie.
Operatorzy telefoniczni tak właśnie robią.
Dlaczego na okoliczność OC powstała specjalna
ustawa faworyzująca jedną stronę umów?

Jan

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl