witek wrote:

>>> Niech oboje idą do natariusza.
>>> Każdy z nich spisuje swój własny testament, w którym dzieli swój majątek
>>> 50% dla jednego, 50% dla drugiego, współmałżonkowi nic.
>>> Wówczas po śmierci jednego z nich, współmałżonek będzie miał swoje 50%,
>>> a wy po 25% do spółki z nim.
>>> Po śmierci drugiego to 50% znowu podzielicie po pół i w efekcie każdy z
>>> was będzie miał po 50%.
>>
>> Błąd. Przypuśćmy, że ojciec umiera pierwszy - jego syn dostaje 25%, jego
>> brat przyrodni - też 25%. A potem matka zmienia testament i... ?
>
> założyłem, że rodzice są zgodni co chcą zrobić.

Dziś są zgodni, ale po śmierci jednego drugie może żyć jeszcze przez 20
lat, ponownie wziąć ślub albo zdewocieć i zapisać wszystko ojcu
dyrektorowi... (Tyle, że przed tym ostatnim nie ma zabezpieczenia.)

>> Właściwe rozwiązanie: Każde z rodziców zapisuje całe swoje 50% jednemu
>> dziecku (ojciec - pierwszemu synowi, matka - drugiemu), a współmałżonka
>> wydziedzicza (przy czym każdy z małżonków musi się na to notarialnie
>> zgodzić, bo inaczej pozostanie problem zachowku).
>
> błąd. ojciec umiera pierwszy, a matka zmienia testament..

I co na tym zyska? Przecież "syn ojca" już ma swoje 50%, więc matka może
co najwyżej pozbawić drugiego syna jego części, a tego raczej nie zrobi,
bo to w końcu jej syn.

To właśnie Twoje rozwiązanie jest złe, bo po śmierci ojca, matka może
zechcieć oddać wszystko swojemu synowi, a nie jakiemuś "przybłędzie", z
którym nic jej nie łączy. Ryzyko, że zechce pozbawić spadku własne
dziecko jest minimalne. Ryzyko, że zechce pozbawić spadku syna męża -
jest owszem duże.

W drugą stronę (jeśli matka umrze pierwsza) - jest łatwiej, bo ojciec
jest ojcem obu synów, więc można domniemywać, że podzieli swój majątek
sprawiedliwie pomiędzy nich.

> Nie da sie tego załatwić inaczej niz ufając, że drugi rodzic nie zmieni
> testamentu.

Ale można ograniczyć ryzyko i tak napisać testamenty, aby po śmierci
jednego rodzica, drugiemu "nie opłacało" się nic zmieniać, bo każda
zmiana będzie oznaczała pozbawienie *własnego* dziecka należnego spadku.

> Po za tym o wydziedziczeniu nie ma mowy, bo po pierwsze to nie dziecko
> tego rodzica, po drugie nie ma podstaw.

OK, "wydziedziczenie" powinnobyło być w cudzysłowie... :-)

> Co do zachowku, pozostaje wierzyć, że jak rodzice sa zgodni to zachowek
> nie wystąpią.

A drugi syn to pies? On też może wystąpić. I jak wystąpi, to wygra.
Dlatego i rodzice i ten syn powinni odpowiednio zabezpieczyć całą sprawę
poprzez spisanie testamentów i notarialne zrzeczenie się spadków przez
tych, którzy nie będą oficjalnie dziedziczyć (mimo że ustawowo powinni).

--
MiCHA