W dniu 2015-01-27 o 12:47, Tomasz Kaczanowski pisze:

>>>> Z wdrażaniem wynalazków (takich poważnych, nie mylić z wnioskami
>>>> racjionalizatorskimi) był problem, bo zwykle z niczego to Salomon nie
>>>> naleje - a wykombinowanie jakiegokolwiek zaawansowanego komponentu do
>>>> wynalazku kończyło się zwykle tym, że na krajowym rynku nie dało się
>>>> "pozyskać", a kupno za granicą nie było możliwe, bo kosztowałoby to
>>>> dwie
>>>> życiowe pensje wynalazcy (jak to jakaś popierdułka była, bo jak coś
>>>> poważnego, to i przewyższało wartość zakładu w którym był zatrudniony).
>>>
>>> Jak ktoś miał źle nastawionych włodarzy, to mimo, że załatwił pieniądze
>>> i wszystko co trzeba, to i tak potrafili zablokować "bo tak" - przykład
>>> k-202 i Karpińskiego jest wspaniałym tego przykładem.
>>
>> Karpiński nie załatwił pieniędzy na produkcję więc przykład cokolwiek
>> nie trafiony. Inna sprawa że jego konstrukcja nie nadawała się
>> na komputer domowy czy powszechnego użycia. To był bardzo
>> specjalistyczna maszyna.
>
>
> cytat z wywiadu: "Stefan zaproponował układ: brytyjskie pieniądze,
> sprzedaż i marketing - konstrukcja i produkcja w Polsce. To było dla
> wszystkich do przyjęcia. MERA podpisała umowę z firmami Data-Loop i MB
> Metals i stworzyła Zakład Mikrokomputerów. Ja zostałem kierownikiem
> zakładu i jednocześnie konsultantem strony brytyjskiej."
>
> i inny fragment:
>
> "Zniszczyli wszystko, cholera jasna! Zaczęła się straszna nagonka na
> mnie i na K-202. Straszne mi robili świństwa. Starałem się o autonomię
> dla mojego zakładu. Nic z tego nie wyszło, przenieśli mnie do Instytutu
> Maszyn Matematycznych. Musieli mnie zniszczyć, bo ośmieszałem i Elwro, i
> IMM. Elwro zatrudniało 6 tysięcy ludzi, IMM - 700. I nie potrafili
> zrobić żadnej przyzwoitej maszyny. Żaby jakieś robili. Można sobie
> jeszcze obejrzeć w Muzeum Techniki. U mnie w 1973 roku pracowało raptem
> 200 osób. Przecież taki Huk wydawał na Elwro miliardy złotych! I nic z
> tego nie wychodziło. Ja robiłem rewelacyjne maszyny za grosze. To jakie
> on miał wyjście? Albo mnie zamknąć, albo zamknąć Elwro. A że i w Elwiro,
> i w IMM pełno było towarzyszy i ubowców, mieli odpowiednie dojścia, żeby
> mnie wykończyć. Ja przecież nigdy nie byłem w partii. Wszyscy wiedzieli,
> że jestem ustawiony bokiem. Dyrektorem Zakładu Mikrokomputerów zostałem
> tylko dlatego, że wymusili to Brytyjczycy. Jeszcze w 1972 roku MERA
> zaproponowała, żeby robić K-202 w Elwro. Miałem być ich konsultantem.
> Czemu nie? Po kilku dniach dowiedziałem się, że muszę do nich napisać
> pismo, bo oni do mnie się nie zwrócą. Napisałem. I zaraz dostałem
> odpowiedź odmowną. Bardzo zabawne, prawda?"
>
A możesz podać link do całości ?
Bo dotychczas czytałem coś innego i zastanawiam się czy zaszła jakaś
zmiana faktów czy to tylko odpowiedni dobór cytatów.

Sprawa kolejna Karpiński nie był jedynym konstruktorem tego komputera.
Była grupa ludzi robiących to w ramach swoich obowiązków zawodowych.
Komputer wyprodukowano w ilości 30 sztuk i wszystkie zostały zwrócone
w celu naprawienia.


Pozdrawiam