W dniu 2015-01-27 11:16, RadoslawF pisze:
> W dniu 2015-01-27 o 08:56, Tomasz Kaczanowski pisze:
>
>>> Z wdrażaniem wynalazków (takich poważnych, nie mylić z wnioskami
>>> racjionalizatorskimi) był problem, bo zwykle z niczego to Salomon nie
>>> naleje - a wykombinowanie jakiegokolwiek zaawansowanego komponentu do
>>> wynalazku kończyło się zwykle tym, że na krajowym rynku nie dało się
>>> "pozyskać", a kupno za granicą nie było możliwe, bo kosztowałoby to dwie
>>> życiowe pensje wynalazcy (jak to jakaś popierdułka była, bo jak coś
>>> poważnego, to i przewyższało wartość zakładu w którym był zatrudniony).
>>
>> Jak ktoś miał źle nastawionych włodarzy, to mimo, że załatwił pieniądze
>> i wszystko co trzeba, to i tak potrafili zablokować "bo tak" - przykład
>> k-202 i Karpińskiego jest wspaniałym tego przykładem.
>
> Karpiński nie załatwił pieniędzy na produkcję więc przykład cokolwiek
> nie trafiony. Inna sprawa że jego konstrukcja nie nadawała się
> na komputer domowy czy powszechnego użycia. To był bardzo
> specjalistyczna maszyna.


cytat z wywiadu: "Stefan zaproponował układ: brytyjskie pieniądze,
sprzedaż i marketing - konstrukcja i produkcja w Polsce. To było dla
wszystkich do przyjęcia. MERA podpisała umowę z firmami Data-Loop i MB
Metals i stworzyła Zakład Mikrokomputerów. Ja zostałem kierownikiem
zakładu i jednocześnie konsultantem strony brytyjskiej."

i inny fragment:

"Zniszczyli wszystko, cholera jasna! Zaczęła się straszna nagonka na
mnie i na K-202. Straszne mi robili świństwa. Starałem się o autonomię
dla mojego zakładu. Nic z tego nie wyszło, przenieśli mnie do Instytutu
Maszyn Matematycznych. Musieli mnie zniszczyć, bo ośmieszałem i Elwro, i
IMM. Elwro zatrudniało 6 tysięcy ludzi, IMM - 700. I nie potrafili
zrobić żadnej przyzwoitej maszyny. Żaby jakieś robili. Można sobie
jeszcze obejrzeć w Muzeum Techniki. U mnie w 1973 roku pracowało raptem
200 osób. Przecież taki Huk wydawał na Elwro miliardy złotych! I nic z
tego nie wychodziło. Ja robiłem rewelacyjne maszyny za grosze. To jakie
on miał wyjście? Albo mnie zamknąć, albo zamknąć Elwro. A że i w Elwiro,
i w IMM pełno było towarzyszy i ubowców, mieli odpowiednie dojścia, żeby
mnie wykończyć. Ja przecież nigdy nie byłem w partii. Wszyscy wiedzieli,
że jestem ustawiony bokiem. Dyrektorem Zakładu Mikrokomputerów zostałem
tylko dlatego, że wymusili to Brytyjczycy. Jeszcze w 1972 roku MERA
zaproponowała, żeby robić K-202 w Elwro. Miałem być ich konsultantem.
Czemu nie? Po kilku dniach dowiedziałem się, że muszę do nich napisać
pismo, bo oni do mnie się nie zwrócą. Napisałem. I zaraz dostałem
odpowiedź odmowną. Bardzo zabawne, prawda?"


--
Kaczus
http://kaczus.ppa.pl