Maddy pisze:

> Jazda na suwak to nie jakiś fetysz, trzeba wiedzieć kiedy ma sens a
> kiedy służy usprawiedliwianiu zwykłego chamstwa "bo mój czas ważniejszy
> niż frajerów w korku".

O to idzie! Popieram, tak właśnie należy to rozumieć,
jeśli chce się zachować resztki zdrowego rozsądku
i poczucia sensu. Nawet policja wie o tym, że podczas
zakorkowania reguły przestają działać. Nie to, że
prawo drogowe zanika, ale że emocje biorą górę.
Jak to ujął jeden filozof: Istotne są wtedy prawa
przetrwania. Wtedy tworzy się prawa nadzwyczajne,
na zasadzie przyzwolenia społeczności na zachowanie
wyjątkowe. A że u nas zdarza się to częściej niż
w takiej np. Holandii, to niektórzy się za bardzo
przyzwyczajają. I wchodzi im to w nawyk. Kiedyś
zapytałem znajomego, dlaczego tak szybko jeździ,
całkiem bez konkretnej potrzeby. Odpowiedział, że
tak lubi. Najwyraźniej należy on do grupy, która
najszybciej odstępuje od jazdy przepisowej.
Całkiem spontanicznie.

Rozumiem, że trzeba ścigać tych, którzy stwarzają
konkretne zagrożenia. Ale i z bezwzględnym wpychaniem
się w każdą lukę sie nie zgadzam.

Poza tym jestem zdania, że należy trzymać się
prawa jak długo się da. Robienie sobie własnej
interpretacji powoduje uciążliwości dla tych,
którzy się przepisów trzymają. Na przykład udzielanie
pierwszeństwa na skrzyżowaniu ze światłami komuś,
kto powinien poczekać na zmianę świateł, czyli
na swoją kolejkę. To zjawisko da się wytłumaczyć
tylko psychologią: Ustąpię, bo mam taki kaprys.
A tym za mną nic do tego!

Jan