majula wrote:

> Meldunek to tylko ewidencja. OK. Nie oznacza, że ktoś ma czy nie ma
> prawa gdzieś mieszkać, zgadza się. Ale pozbyć się niechcianego

Owszem.

> lokatora można jedynie wyrokiem sądu, co trwa miesiącami, a i tak
> nie do końca jest to pewne i skuteczne.Czy tak?

Owszem. I to niezależnie od tego, czy ten niechciany lokator jest
zameldowany, czy też nie.

> Właśnie przed chwilą też przeczytałam, że fakt zameldowania
> (stałego czy tymczasowego) ma znaczenie jedynie dla potrzeb
> ewidencji ludności. Dlaczego w takim razie nie można sprzedać
> własnego mieszkania, jeśli wcześniej nie wymelduje się

Oczywiście, że można.

> wszystkich zameldowanych tam osób? Czy to znaczy, że jeśli
> zechcę sprzedać mieszkanie, które jest wyłącznie moją własnością,
> a mój mąż, z którym właśnie się rozwodzę, nie wymelduje się,
> to nie mam możliwości sprzedaży tego mieszkania? Nie mam,
> bo w umowie przedwstępnej sprzedaży zawsze jest warunek
> wymeldowania wszystkich zameldowanych w sprzedawanym
> lokalu osób do dnia podpisania umowy końcowej, więc jeśli

A to jest tylko i wyłącznie kwestia ustaleń pomiędzy kupującym a
sprzedającym. To, że praktycznie wszyscy taką klauzulę umieszczają
wynika tylko i wyłącznie z tkwiących od czasów głębokiej komuny przesądów.

Tak na prawdę liczy się tylko to, czy wszyscy się wyprowadzili. A i to
nie zawsze - niektórzy potrafią wykurzyć niechcianych lokatorów.

> "dziki lokator' nie zechce się sam (bez wyroku sądu)
> wymeldować, to lokalu sprzedać się nie da! Czy jest jakiś
> sposób, żeby zmusić go do tego? Okazuje się, że nie...

Ręce opadają... Ciągle nie dociera...

Istotne jest tylko to, czy się wyprowadził. Jak się wyprowadził -
wymeldowanie to tylko kwestia administracyjna. W najgorszym przypadku
ten, co się wyprowadził, a nie wymeldował, zapłaci grzywnę.

> A co zrobić w sytuacji, kiedy taki dziki lokator ze swoją kochanką
> mieszka w lokalu, którego nie jest nawet współwłaścicielem, a jego
> żona, prawie już była żona (bo rozwód w toku, sprawa karna

Prawie się nie liczy. Jak są małżeństwem - ma prawo mieszkać w jej lokalu.

> o znęcanie się nad rodziną w toku, sprawa o ograniczenie praw
> rodzicielskich w toku), wyłączna właścicielka tego lokalu

Jak jest w toku, to jest w toku. Podstawowa zasada państwa prawa -
domniemanie niewinności.

> z trójką dzieci, sama je utrzymująca (bo ojciec nie ma nawet ochoty
> dopłacać do czynszu, nie mówiąc już o współuczestniczeniu w
> utrzymaniu dzieci) mieszka w przytułku dla maltretowanych kobiet...?
> Ma się z taką niesprawiedliwością prawa pogodzić?

Jaką niesprawiedliwością prawa? Jest małżonkiem? Jest. Sama go wybrała?
Sama. Jak przestanie być małżonkiem - możesz złożyć wniosek o eksmisję.

> A gdy skończy się okres jej pobytu w tym przytułku - bo zbyt
> długo tam mieszkać nie może - to ma wrócić do WŁASNEGO
> MIESZKANIA i żyć pod jednym dachem z psychopatą
> i jego kochanką i skazywać własne dzieci na kolejne lata
> gehenny?!

Widziały gały co brały.

Swoją drogą odnoszę wrażenie, że kobiety generalnie strasznie lecą na
takich bydlaków. Im gorszy, tym szybciej przebierają nóżkami na ich widok.

A potem tylko lamentują, narzekają na prawo i w ogóle robią za
nieporadne cimcirimci.

A 'najweselsze' jest to, że nierzadko i tak do takiej swołoczy wracają,
jak tylko ów na nią 'zagwiżdże'.

> Jeśli rzeczywiście nic nie może zrobić, to polskie prawo
> naprawdę jest tylko dla przestępców, a ludzie uczciwi
> nie mają w tej sytuacji żadnych praw...

Brednie.