W dniu 11.03.2022 o 01:09, Marcin Debowski pisze:
> Dyskusja dotyczy obu. Jakby ten co nie strzelał, mógł podejrzewać, że
> widzą jednak człowieka, i mając taką możliwość nie powstrzymał
> strzelającego, to co by to było?

Bardzo dobre pytanie. Zakładając, ze owo powstrzymanie mogło polegać na
ostrzeżeniu "myśliwego", ze mierzy do człowieka, oraz, że szanse na to,
ze ostrzeżony ostrzelał by ostrzegającego są znikome, to moim zdaniem tu
by można postawić zarzut nieudzielenia pomocy. Bo ta pomoc nie zawsze
musi polegać na opatrzeniu rany. Osoba, do której jakiś myśliwy mierzy w
przekonaniu, ze jest dzikiem bez wątpienia jest w realnym
niebezpieczeństwie.

Natomiast o i le na "myśliwym" ciąży obowiązek zidentyfikowania celu, to
na operatorze latarki już nie. Świecić sobie po sadzie mógł do woli.
Zarzut chwyta dlatego, że wiążemy jego działalność z "myśliwym" który
kłusował i w dodatku zabił człowieka. Wydaje mi eis, że w takim wypadku
zastosowanie powinien mieć art.23§2 kk. Gdyby "latarkowy" usiłował
zapobiec zagrożeniu ostrzegając "myśliwego", to wówczas sąd w
odniesieniu do niego mógłby zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

--
Robert Tomasik