Dnia Thu, 17 Aug 2006 19:03:21 +0200, Robert Tomasik w wiadomości
<news:ec27ho$s8$1@atlantis.news.tpi.pl> napisał(a):

> Podejrzewam, że jeśli będziesz strasznie się pieniaczył z powyższego powodu, to
> ochrona - w sumie dla ochrony samych siebie przed Twoimi pomysłami - po prostu
> złoży zawiadomienie o przestępstwie. W konsekwencji zostaniesz skazany i problem
> się rozwieje.

Czy poniższa argumentacja jest czy nie jest pozbawiona sensu w tych
okolicznościach sprawy?

"Zacytowanie ustawy tak wzburzyło Kuratora, iż polecił mi natychmiast
opuścić jego gabinet (Tak nie będziemy rozmawiać, proszę wyjść!). Nie
zastosowałem się do tego żądania. Uznałem, iż jako obywatel korzystam ze
swoich konstytucyjnych praw i wolności w sposób jak najbardziej zgodny z
prawem i zasadami współżycia społecznego, moje zachowanie cały czas było
stonowane i prawidłowe, choć oczywiście byłem lekko podenerwowany
niecodzienną reakcją urzędnika, i to urzędnika tak wysokiego rangą. Moja
sprawa z winy Kuratora nie tylko że nie została załatwiona w jakikolwiek
sposób, to urzędnik nawet nie próbował wniknąć w jej istotę, by podjąć
decyzję opartą na racjonalnych przesłankach oraz przepisach prawa.

Urząd jest miejscem publicznym, w którym ma prawo przebywać każdy, o ile
jego zachowanie świadczy o poszanowaniu porządku prawnego, a moje
świadczyło. Szczególne upoważnienie do przebywania w gabinecie urzędnika ma
strona, występująca z żądaniem wobec organu administracji publicznej, a
więc organu pełniącego funkcje usługowe wobec obywateli. Strona ma prawo
domagać się załatwienia swojej sprawy bez zbędnej zwłoki, wnikliwie,
rzetelnie, z najwyższą starannością, domagać się dokładności w rozpoznaniu
stanu faktycznego. Zła wola urzędnika, jego niekompetencja, opieszałość,
arogancja i buta to czynniki, których natychmiastowego wyeliminowania
obywatel ma prawo domagać się i żądać. Urzędnik nie ma prawa nie mieć
ochoty na kontakt z obywatelem i arogancko, w sposób niczym nieuzasadniony
wypraszać go ze swojego gabinetu.

Kurator Oświaty swoim zachowaniem złamał wszystkie kardynalne zasady
postępowania administracyjnego określone w art. 6-12 ustawy Kodeks
postępowania administracyjnego, na czele z zasadą praworządności, złamał
też wszystkie podstawowe zasady etyczne obowiązujące urzędnika Korpusu
Służby Cywilnej stanowiące załącznik do zarządzenia nr 114 Prezesa Rady
Ministrów z dnia 11 października 2002 r. pn. Kodeks Etyki Służby Cywilnej."



Pomijam tymczasem fakt mojego błędu. Nie sądziłem, że w takim przypadku,
gdy przebywam nie w lokalu prywatnym, lecz w urzędzie, a urzędnik ma wobec
mnie określone obowiązki, możemy mieć do czynienia z przestępstwem
naruszenia miru domowego.
Czy ktoś może wrzucić tu tę uchwałę 7 SN?

Robert pisze aż o skazaniu. Czy da się udowodnić mi zamiar?

--
Sz.