>> Ale mi nie chodzi o kontrolę przez państwo...
>>
>> Centrum kontroli powinno być tożsame z centrum zysku (tak używając już
>> fachowej terminologii).
>>
>> Czyli po prostu każdy mogący coś zaoferować rynkowi i zainteresowany
>> kasą z tego, powinien móc tą kontrolę uskuteczniać w odniesieniu do
>> sposobu korzystania z dostarczanych przez siebie dóbr.
>
> Ale to co piszesz, mozna uzyskac tylko z pomoca aktow prawnych wspartych
> skutecznym aparatem represji.

Zgadza się, ale kontrolującym nie jest państwo i ideologia jest całkiem
inna. A właściwie to nie ma ideologii - po prostu masz płacić za
*wszystko*, czego używasz. Nic więcej.

>>> rzeczy, i to wszystko nie tworzone przez filantropow i hobbystow. A
>>> ci ostatni przewaznie przemienili si ew biznesmenow i trzepia kase na
>>> swoim hobby. I wszyscy sa zadowoleni.
>>
>> A dokładnie. Bo w swojej dziedzinie mogą szczegółowo kontrolować, czy
>> ktoś ich w jakiś sposób nie okrada. A gdyby nie mogli, to by olali
>> sprawę.
>
> Nie moga szczegolowo kontrolowac...

Więc albo te ich pomysły są tak dobre, że robią na nich tak gigantyczną
kasę, że olewają to, że mogli by robić jeszcze większą, albo w jakimś
stopniu nadal są hobbystami i ciągnie ich do tego bardziej hobby, niż kasa.

Wadą tego modelu jest to, że nie sprawdzi się on wobec pomysłów będących
raczej drobnymi usprawnieniami, a nie rewolucjami, a ich autorzy, będąc
hobbystami, chcą jednak zarabiać. Ponieważ jednak na drobnych
usprawnieniach nie zarabia się fortun, to każdy grosz się liczy. I brak
możliwości kontroli nad sposobem korzystania ze swoich dzieł powoduje,
że ludzie mający takie drobne pomysły wolą pracować na etatach nad czymś
jeszcze mniej innowacyjnym, niż je realizować.


--
Zobacz, jak się pracuje w Google:
http://pracownik.blogspot.com