On Thu, 18 Dec 2003 20:42:15 +0100, catcher wrote:

> Czy takie przypadki zglasza sie prokuraturze, czy tylko sprawa z
> powodztwa cywilnego?
> Kogo skarzyc ? (ordynatora, lekarza prowadzacego, szpital) Prosilbym
> podanie jakis "paragrafow". Jesli wogole mozna kogos skarzyc.
Przede wszystkim zorientuj się, na ile tomografia jest w tym wypadku
standardowym badaniem. Bo to, do czego to doprowadziło, to sam skutek, a
lekarza ocenia się zawsze przede wszystkim za to, na ile mógł ten
skutek przewidzieć. Mówiąc jaśniej, są badania w danej sytuacji
niezbędne, są badania zalecane, a są też badania, które zwariowany
lekarz może na absoluuuuutnie wszelki wypadek wykonać. Jeśli skutek
nastąpił, bo nie wykonano badania z 3 grupy, to trudno mówić tu o
odpowiedzialności lekarza, nawet jeśli to badanie temu konkretnie
pacjentowi uratowałoby życie.
Jeśli ustalisz, że ich wina jest do udowodnienia, to masz do wyboru
zarówno proces karny, jak i cywilny. Poniżej podaję Ci artykuły,
które mogą Cię zainteresować.
A tak w ogóle, to dobrym pomysłem jest skontaktowanie się ze
Stowarzyszeniem Pacjentów "Primum non nocere". Tam najlepiej ocenią
Twoje szanse i najskuteczniej pomogą. Znajdziesz ich np. przez stronę
internetową www.sppnn.org.pl Co do artykułów, to w Kodeksie karnym
można skorzystać z poniższych: 1)
Art. 160. § 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie
niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli na sprawcy
ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa
nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do roku. § 4. Nie podlega karze za przestępstwo
określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące
niebezpieczeństwo. § 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 3
następuje na wniosek pokrzywdzonego.

2)
Art. 156. § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:
1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,
2) (16) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub
długotrwałej choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby
psychicznej, całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w
zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia
ciała,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. § 2. Jeżeli
sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat
3. § 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć
człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

3)
Art. 157. § 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub
rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 2. Kto powoduje
naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie
dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2. § 3. Jeżeli sprawca czynu określonego
w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 4. Ściganie
przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności
narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni,
odbywa się z oskarżenia prywatnego. § 5. Jeżeli naruszenie
czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwał dłużej niż 7
dni, a pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa
określonego w § 3 następuje na jej wniosek.

W Kodeksie cywilnym możesz skorzystać z: 1)
Art. 444. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju
zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu
koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody
powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli
poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty
przygotowania do innego zawodu. § 2. Jeżeli poszkodowany utracił
całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli
zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na
przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody
odpowiedniej renty. § 3. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da
się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta
tymczasowa.

2)
Art. 445. § 1. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym
sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem
zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. § 2. (170)
Przepis powyższy stosuje się również w wypadku pozbawienia wolności
oraz w wypadku skłonienia za pomocą podstępu, gwałtu lub nadużycia
stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu.
§ 3. Roszczenie o zadośćuczynienie przechodzi na spadkobierców tylko
wtedy, gdy zostało uznane na piśmie albo gdy powództwo zostało
wytoczone za życia poszkodowanego.

Pozdrawiam,
MArta