Użytkownik "Maciej Bebenek" <m...@t...waw.pl> napisał w
wiadomości news:dffkvi$5cm$2@atlantis.news.tpi.pl...

> Robercie, jakbyś mógł bardziej szczegółowo opisać prawa
"podejrzanego" w
> tym momencie. Szczególnie w kwestii czynności nie cierpiących zwłoki
itd.

Przede wszystkim osoba, u której robi się przeszukanie ma prawo do
zażalenia, ale po jego przeprowadzeniu. Nie można jej nazwać
"podejrzaną", bo co do zasady to może ona nie być w ogóle stroną
postępowania. Najbliższy przykład, jaki mi przychodzi do głowy, to
zakup na Allegro ciuchów z podrobionymi znakami towarowymi. Zostaną
dokonane przeszukania u kupujących, ale przecież nikt im zarzutów
stawiał nie będzie, o ile cena była rozsądna, a podróbka w miarę
dobra - mogą się nie znać i w postępowaniu zawsze pozostaną świadkami.
Policjanci z reguły wiedzą dokładnie po co przyszli, i wystarczy im to
przynieść, a nikt po szafach grzebać nie będzie, bo po co?

Poza tym są uprawnienia wynikające z samego przebiegu czynności. Można
sobie przybrać kogoś na świadka (sąsiad, wójt, czy kto tam jest pod
ręką) Ale to musi być dostępna osoba. Bo wniosek o przybranie do
przeszukanie np. Prezydenta RP zostanie prawie na pewno odrzucony.
Osoba, u której się dokonuje przeszukania, o ile nie jest stroną
postępowania, to z reguły bywa od razu przesłuchiwana w charakterze
świadka na okoliczność sprawy. Wówczas można się wypowiedzieć. Jeśli
nie, to można krótkie oświadczenie złożyć do protokołu przesłuchania
świadka.

Jeśli policjanci coś zabezpieczą, to mają na to wydać pokwitowanie.
Pokwitowanie to po prostu kopia jednej z kart protokołu. Kopii całego
protokołu się nie zostawia. Pokwitowanie powinno zawierać w miarę
jednoznaczny opis zabranych rzeczy. Jeśli zabierany jest komputer, to
wypadało by, by został odpowiednio zabezpieczony przed wprowadzaniem
danych do niego. A więc oplombowane gniazda peryferiów.

Natomiast osoba, u której dokonuje się przeszukania nie ma prawa
próbować powstrzymywać funkcjonariuszy przed jego dokonaniem.
Policjanci i tak przeszukanie zrobić muszą. W najlepszym razie skończy
się pyskówką. Może się skończyć użyciem środków przymusu
bezpośredniego, a nawet zatrzymaniem agresora i postawieniem zarzutu
usiłowania niedopuszczenia do wykonania czynności urzędowej. W ten
sposób z banalnej sprawy można się wmanewrować w poważne zarzuty.

W wypadku komputera, dobrze jest umożliwić policjantom przejrzenie w
naszej obecności zawartości, o ile chcą tego dokonać. Często
policjanci szukają całkiem konkretnej rzeczy, której istnienie lub nie
w komputerze da się zweryfikować prostymi metodami w kilka minut.
Tymczasem właściciel generuje jakieś problemy. Żąda badania przez
biegłego, w warunkach sterylnych i najlepiej na orbicie
okołoziemskiej. W konsekwencji policjanci zamiast po kilku minutach
wyjść pozostawiając zbędny im komputer, to muszą zabrać komputer i
wysłać do biegłego. Nawet, jak on nic nie znajdzie, to komputer wróci
do właściciela po kilku tygodniach. A zawsze może się zdarzyć, ze przy
okazji znajdzie się jakiś programik, do którego zapomnieliśmy
rejestracji, czy zgoła przez przypadek ściągnęliśmy z sieci i nie
odinstalowaliśmy po stwierdzeniu, że wymaga opłaty :-). policjant
najczęściej na to nie zwraca uwagi, bo nie tego szuka,a i wniosku nie
ma. Ale jak biegły napisze w opinii, to nie zostaje nic innego, jak
wystąpić o wniosek o ściganie.

Generalnie, to ja zalecam po prostu umiar w pieniactwie i tyle.