Czy Waszym zdaniem w prawie można/należy stosować zasadę "redukcji do absurdu"?
Podam dwa aktualne przykłady:
1. W uzasadnieniu wyroku ws. L. Kaczyńskiego sąd napisał, że "przestępcą" można
nazwać tylko osoby skazane prawomocnym wyrokiem. Przestępca na mocy definicji to
człowiek, który popełnił przestępstwo. Sąd stwierdzając, że L. Kaczyński
dopuścił się przestępstwa uznał iż jest on przestępcą. Ale wyrok jeszcze nie
jest prawomocny. Sędzia więc równocześnie uznał, że sam jest przestępcą.
2. Pani prezydentowa przedstawiła wczoraj opinie dwóch biegłych (profesorów
prawa), że komisja sejmowa nie ma prawa żądać niczego od fundacji, gdyż wykracza
poza swoje kompetencje poprzez badanie osób (prawnych lub fizycznych), które nie
zostały wyszczególnione w ustawie o komisji. Nie wskazano przy tym na to, by
jakiekolwiek związki były tu istotne. Według tej opinii komisja nie mogłaby
przesłuchiwać osób fizycznych inaczej jak tylko w charakterze reprezentantów
osób prawnych. Pytanie: "czy to prawda, że z kasy przedsiębiorstwa nagle
zniknęło 100 tys?" byłoby upranione, ale "czy to prawda, że świadek ukradł 100
tys z kasy przedsiębiorstwa?" już nie.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl