Rządowy projekt ustawy o odpadach

 
odpadów niebezpiecznych, nie

wykazuje żadnej z właściwości
Art. 7. 1. Posiadacz odpadów może dokonać zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na
wymienionych w załączniku III, może
odpady inne niż niebezpieczne, jeżeli wykaże, że nie posiadają one właściwości odpadów
ono uznać te odpady za odpady inne
niebezpiecznych określonych w załączniku nr 3 do ustawy.
niż niebezpieczne. Państwo
2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
członkowskie zawiadamia niezwłocznie
1) szczegółowe warunki uznania odpadów niebezpiecznych za odpady inne niż
o wszystkich takich przypadkach
niebezpieczne,
Komisję i dostarcza jej wszelkich
2) sposób ustalenia spełnienia warunków, o których mowa w pkt 1
stosownych informacji W świetle
– kierując się wymaganiami ochrony środowiska oraz zagrożeniami dla życia lub zdrowia
otrzymanych zawiadomień wykaz
ludzi.
zostaje poddany przeglądowi w celu
Art. 8. 1. Posiadacz odpadów jest obowiązany do przedłożenia marszałkowi województwa,
podjęcia decyzji dotyczącej jego
właściwemu odpowiednio ze względu na miejsce wytwarzania lub gospodarowania
dostosowania.
odpadami, zgłoszenia zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż
niebezpieczne.




2. Zgłoszenie zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady
inne niż niebezpieczne zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę posiadacza odpadów oraz adres jego
zamieszkania lub siedziby;
2)
numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer REGON, o ile posiada;
3)
miejsce wytwarzania lub gospodarowania odpadami przewidzianymi do
zmiany klasyfikacji;
4)
wskazanie odpadów przewidzianych do zmiany klasyfikacji oraz
proponowaną klasyfikację tych odpadów;
5)
opis procesu technologicznego, w którym powstają odpady przewidziane
do zmiany klasyfikacji oraz, jeżeli jest to właściwe, inne okoliczności, które mogły mieć
wpływ na właściwości tych odpadów.


3. Do zgłoszenia zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady
inne niż niebezpieczne dołącza się wyniki badań właściwości odpadów przewidzianych do
zmiany klasyfikacji, przeprowadzonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 7
ust. 2.


4. Badania właściwości odpadów, o których mowa w ust. 3, wykonują
wyłącznie laboratoria, o których mowa w art. 147a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo
ochrony środowiska. W celu przeprowadzenia badania laboratoria pobierają próbki odpadów
objętych zgłoszeniem.


5. Marszałek województwa wydaje decyzję zatwierdzającą zmianę
klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż niebezpieczne albo decyzję o
wyrażeniu sprzeciwu.

Art. 9. 1. Marszałek województwa przekazuje ministrowi właściwemu do
spraw środowiska:
1)
kopie zgłoszeń zmiany kwalifikacji odpadów niebezpiecznych na
odpady inne niż niebezpieczne wraz z kopiami wyników badań właściwości
odpadów – w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji;

13
 
2)
zbiorczą informację za dany rok o liczbie zgłoszeń, decyzji
zatwierdzających zmianę klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady
inne niż niebezpieczne oraz decyzji o wyrażeniu sprzeciwu – w terminie do
dnia 31 marca następnego roku.
2.
Wymóg przekazania dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy
przypadku, gdy od decyzji marszałka województwa zatwierdzającej zmianę klasyfikacji
odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż niebezpieczne albo od decyzji o wyrażeniu
sprzeciwu wniesiono odwołanie, które przekazano ministrowi właściwemu do spraw
środowiska.
3.
Minister właściwy do spraw środowiska weryfikuje, zamieszczone w Bazie
danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, ostateczne decyzje
zatwierdzające zmianę klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż
niebezpieczne oraz ostateczne decyzje o wyrażeniu sprzeciwu.
4. Minister właściwy do spraw środowiska niezwłocznie zawiadamia Komisję Europejską o
wszystkich przypadkach zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż
niebezpieczne.
Art. 7
4. Zmiany klasyfikacji odpadów
T
Art. 5
Art. 5. Zakazuje się zmiany klasyfikacji odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż

ust. 4
niebezpiecznych na odpady inne niż
niebezpieczne przez ich rozcieńczanie lub mieszanie ze sobą, lub z innymi odpadami,
niebezpieczne nie można osiągnąć w
substancjami lub materiałami, prowadzące do obniżenia początkowego stężenia substancji
wyniku rozcieńczania lub mieszania
niebezpiecznych do poziomu niższego niż poziom określający odpady jako niebezpieczne.
odpadu celem obniżenia początkowego
stężenia substancji niebezpiecznych do
poziomu niższego od określającego
niebezpieczny charakter odpadu.
Art. 7
5. Środki mające na celu zmianę
N
-


ust. 5
elementów innych niż istotne niniejszej
dyrektywy odnoszące się do przeglądu
wykazu w celu podjęcia decyzji
dotyczącej jego dostosowania zgodnie
z ust. 2 i 3, są przyjmowane zgodnie z
procedurą regulacyjną połączoną z
kontrolą, o której mowa w art. 39 ust. 2.
Art. 7
6. Państwa członkowskie mogą uznać
N
-
Brak konieczności transpozycji wynika z konstrukcji katalogu odpadów (załącznik do

ust. 6
odpad za odpad inny niż niebezpieczny
rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie katalogu odpadów), który stanowi transpozycję
zgodnie z wykazem odpadów, o którym
decyzji KE, wydanej na podstawie dyrektywy ramowej w sprawie odpadów. W decyzji tej
mowa w ust. 1.
istnieją tzw. lustrzane kody odpadów, co oznacza, że dany rodzaj odpadu, w zależności od
okoliczności, może być klasyfikowany zarówno jako niebezpieczny (oznaczony gwiazdką) jak i
inny niż niebezpieczny (bez gwiazdki).
Art. 7
7. Komisja zapewnia zgodność wykazu
N
-


ust. 7
odpadów i, odpowiednio, wszelkich
przeglądów tego wykazu z zasadami
przejrzystości, zrozumiałości i
dostępności dla użytkowników,
szczególnie dla małych i średnich
przedsiębiorstw (MŚP).

14
 
ROZDZIAŁ II
1. W celu wzmocnienia działań w
N
-
Środki, o których stanowi art. 8 dyrektywy funkcjonują już w polskim prawie, na mocy

WYMAGANIA
zakresie ponownego wykorzystania
przepisów szczegółowych odnoszących się do ustawy o odpadach, a w szczególności z
OGÓLNE Art. 8
odpadów i zapobiegania ich
zakresu:
Rozszerzona
powstawaniu, recyklingu oraz innych
-
opakowań i odpadów opakowaniowych,
odpowiedzialność
form odzysku państwa członkowskie
-
pojazdów wycofanych z eksploatacji,
producenta
mogą podjąć środki prawodawcze lub
-
zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
ust. 1
inne niż prawodawcze w celu
-
baterii i akumulatorów,
zapewnienia, aby każda osoba fizyczna
które jednocześnie stanowią transpozycję odpowiednich dyrektyw UE.
lub prawna, która zawodowo
opracowuje, wytwarza, przetwarza,
obrabia, sprzedaje lub wwozi produkty
(producent produktu) ponosiła
rozszerzoną odpowiedzialność
producenta.
Środki takie mogą obejmować
przyjmowanie zwracanych produktów i
odpadów pozostających po
wykorzystaniu tych produktów, a także
późniejsze gospodarowanie tymi
odpadami i odpowiedzialność
finansową za te działania. Środki te
mogą obejmować obowiązek
podawania do wiadomości publicznej
informacji o stopniu, w jakim można
ponownie wykorzystać i przetworzyć
dany produkt.
Art. 8
Państwa członkowskie mogą
N
-
j.w.

ust. 2
zastosować odpowiednie środki
zachęcające do takiego projektowania
produktów, aby zmniejszyć ich
oddziaływanie na środowisko i
wytwarzanie odpadów podczas
produkcji i następującego po niej
użytkowania produktów, i aby
zagwarantować, aby odzysk i
unieszkodliwianie produktów, które
stały się odpadami, odbywał się
zgodnie z art. 4 i 13.
Środki takie mogą zachęcać między
innymi do opracowywania, produkcji i
sprzedaży produktów, umożliwiających
ich wielokrotne użycie, które są
technicznie trwałe i które, po tym jak
staną się odpadami będą nadawać się
do właściwego i bezpiecznego odzysku
oraz zgodnego z wymogami środowiska
unieszkodliwiania.
Art. 8
3. Przy stosowaniu rozszerzonej
N
-
j.w.

ust. 3
odpowiedzialności producenta państwa

15
 
członkowskie biorą pod uwagę
wykonalność techniczną i opłacalność
ekonomiczną, a także ogólne
oddziaływanie na środowisko, zdrowie
ludzkiego i aspekty społeczne, z
poszanowaniem potrzeby
zagwarantowania właściwego
funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Art. 8
4. Rozszerzona odpowiedzialność
N
-


ust. 4
producenta stosowana jest bez
uszczerbku dla odpowiedzialności za
gospodarowanie odpadami, o której
mowa w art. 15 ust. 1, oraz bez
uszczerbku dla obowiązujących
szczególnych przepisów dotyczących
strumieni odpadów i produktów.
Art. 9
Po
konsultacjach
z
N
-


Zapobieganie
zainteresowanymi stronami Komisja
powstawaniu
przedkłada
Parlamentowi
odpadów
Europejskiemu i Radzie następujące
sprawozdania
-
w
stosownych
przypadkach wraz z załączonymi do
nich
propozycjami
środków
wymaganych w celu wsparcia działań
zapobiegawczych
oraz
wdrożenia
programów zapobiegania powstawaniu
odpadów, o których mowa w art. 29 -
które obejmują:
a)
do końca 2011 r. sprawozdanie
tymczasowe w sprawie cyklu
wytwarzania
odpadów
oraz
zakresu
zapobiegania
ich
powstawaniu,
w
tym
opracowanie
polityki
eko-
projektu produktu odnoszącej
się zarówno do wytwarzania
odpadów,
jak
i
obecności
substancji niebezpiecznych w
odpadach,
promującej
technologie
pozwalające
na
uzyskanie trwałych, zdatnych do
ponownego
wykorzystania
i
recyklingu produktów;
b)
do końca 2011 r. opracowanie
planu
działania
na
rzecz
dalszych
środków
wspomagających na szczeblu
europejskim, a w szczególności
środków
mających
na
celu

16
 
zmianę
obecnego
stylu
konsumpcji;
c)
do końca 2014 r.
ustanowienie celów na rok 2020 w
zakresie zapobiegania powstawaniu
odpadów i segregowania ich, w oparciu
o najlepsze dostępne wzorce, w tym w
razie konieczności zmianę wskaźników,
o których mowa w art. 29 ust. 4.
Art. 10
1. Państwa członkowskie stosują
T
Art. 16, 17
Art. 16. Gospodarkę odpadami należy prowadzić w sposób zapewniający ochronę życia i

Odzysk ust. 1
niezbędne środki, aby zapewnić
Art. 33
zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności gospodarka odpadami nie może:
poddawanie wszystkich odpadów
1)
powodować zagrożenia dla wody, powietrza, gleby, roślin lub zwierząt;
procesom odzysku zgodnie z art. 4 i 13.
2)
powodować uciążliwości przez hałas lub zapach;
3)
wywoływać niekorzystnych skutków dla terenów wiejskich lub miejsc o
szczególnym znaczeniu, w tym kulturowym i przyrodniczym.

Art. 17. Zakazuje się postępowania z odpadami w sposób sprzeczny z przepisami o ochronie
środowiska.

Art. 33. 1. Posiadacz odpadów jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób
zgodny z zasadami gospodarki odpadami, o których mowa w art. 16 – 31, w tym do
prowadzenia procesów przetwarzania odpadów w sposób zapewniający, aby procesy te oraz
powstające z nich odpady nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla
środowiska, a także w sposób zgodny z przepisami o ochronie środowiska i planami
gospodarki odpadami.
2. Ministrowie właściwi do spraw: budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej,
gospodarki, gospodarki morskiej, łączności, rolnictwa, transportu, wewnętrznych, zdrowia, oraz
Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska,
każdy w zakresie swojego działania, mogą określić, w drodze rozporządzeń, szczegółowy
sposób postępowania z niektórymi rodzajami odpadów, z wyłączeniem wymagań dla
prowadzenia procesów przetwarzania, kierując się potrzebą zapewniania prawidłowego
postępowania z odpadami.
3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia,
wymagania dla określonych procesów przetwarzania, z wyjątkiem składowania odpadów i
termicznego przekształcania odpadów, oraz wymagania dla odpadów powstających z tych
procesów, kierując się zapobieganiem zagrożeniom dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla
środowiska, a także zapobieganiem nieprawidłowościom przy przetwarzaniu odpadów.
2. W przypadkach gdy jest to
T
Art. 24 ust.
Art. 24. 1. Odpady są zbierane w sposób selektywny.

Art. 10
konieczne, aby uzyskać zgodność z
1
ust . 2
ust. 1 oraz aby ułatwić lub usprawnić
odzysk, odpady powinny być zbierane
oddzielnie, jeżeli jest to wykonalne z
punktu
widzenia
technicznego,
ekonomicznego i środowiskowego, i nie
powinny
być
mieszane
z
innymi
odpadami lub innymi materiałami o
odmiennych właściwościach.

17