Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich

2. Komisja może sporządzić zalecenia dotyczące bezpieczeństwa na
podstawie analizy danych zbiorczych albo na podstawie ogólnych
wyników przeprowadzonych badań wypadków lub incydentów
morskich.
4. Zalecenia stanowią propozycje działań skierowanych do podmiotów,
które mogą przyczynić się do zapobiegania wypadkom lub incydentom
morskim, w tym armatorów statków, uznanych organizacji, organów
administracji morskiej, Straży Granicznej, Policji, służb ustawowo
powołanych do niesienia pomocy oraz innych podmiotów uznanych
przez Komisję za właściwe.
3)Rezolucja MSC.255(84) przyjmująca Kodeks międzynarodowych
standardów i zalecanych praktyk postępowania w spraw ach badania
wypadków lub incydentów morskich (Kodeks badania wypadków), przyjęta
przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w dniu 16 maja 2008 r.
(Dz. Urz. MI z 2011 r. Nr 9, poz. 49).
Artykuł 4
1. Państwa członkowskie określają, zgodnie ze swoimi T 10,16
Art. 30. 1. W razie zajścia wypadku lub incydentu morskiego
Status
systemami prawnymi, status prawny dochodzeń w
17,18
członkowie Komisji oraz eksperci biorący udział w jej pracach mają
dochodzeń sprawie bezpieczeństwa w sposób pozwalający na jak
19,
prawo do realizacji swoich uprawnień w pierwszej kolejności.
w sprawie najszybsze i jak najskuteczniejsze prowadzenie takich

2. W celu przeprowadzenia badania wypadku lub incydentu morskiego
bezpieczeń dochodzeń. Państwa członkowskie zapewniają, zgodnie

członkom Komisji oraz ekspertom biorącym udział w pracach Komisji
stwa
ze swoimi przepisami prawa i – w odpowiednich
przysługuje prawo dostępu do portów oraz infrastruktury portowej.

przypadkach – we współpracy z organami
3. Prawo dostępu do miejsca wypadku lub incydentu morskiego oraz
odpowiedzialnymi za prowadzenie dochodzeń sądowych,
portów i infrastruktury portowej członkom Komisji oraz ekspertom
aby dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa:
biorącym udział w pracach Komisji może zostać ograniczone przez sąd
a) były niezależne od dochodzeń w sprawach karnych lub
ze względu na istotny interes publiczny lub istotny interes państwa oraz
innych prowadzonych równolegle w celu ustalenia
bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne państwa.
odpowiedzialności lub przypisania winy; oraz
Art. 16. 4. Komisja prowadzi badania niezależnie od prowadzonych w
b) nie były w nieuzasadniony sposób uniemożliwiane,
tym samym czasie postępowań karnych lub innych postępowań
zawieszane ani opó niane z powodu takich dochodzeń.
mających na celu ustalenie odpowiedzialności lub winy. Prowadzenie
takich postępowań nie może uniemożliwiać, opó niać lub powodować
zawieszenia badania wypadku lub incydentu morskiego prowadzonego
przez Komisję.
Art. 33. 1. Ekspertyzy dokonywane przez Komisję lub działających na
jej rzecz ekspertów, w szczególności w oparciu o dowody, dane
techniczne statku, rejestratory VDR lub S-VDR, mogą być
udostępniane przez Komisję na wniosek izby morskiej, sądu,
prokuratora lub Policji, tym podmiotom w przypadku, gdy ich
udostępnienie nie będzie mogło mieć wpływu na ustalenie
odpowiedzialności lub winy.
2. Ekspertyzy udostępniane są bez wynikających z nich opinii i
wniosków.

6
Art. 29. 1. Członkowie Komisji są uprawnieni do:
1) dostępu do miejsca wypadku lub incydentu morskiego;
2) dostępu do statku, jego wraku, wyposażenia,
ładunku oraz ich szczątków;
3) udziału w poszukiwaniu lub usuwaniu wraku, szczątków i
elementów statku lub substancji wymagających ekspertyzy,
badania lub analizy;
4) wystąpienia z wnioskiem do przewodniczącego Komisji o
przeprowadzenie badań lub analiz, o których mowa w art.10
ust.4, rzeczy lub substancji o których mowa w pkt 3, oraz
dostępu do wyników tych ekspertyz, badań lub analiz;
5) dostępu do dokumentów, w tym ich kopiowania i używania,
informacji i danych, w tym danych z rejestratora VDR lub S-
VDR - odnoszących się do statku, jego podróży, ładunku,
załogi i pasażerów;
6) dostępu do wyników badań ciał ofiar wypadku morskiego lub
do wyników badań próbek pobranych z tych ciał;
7) żądania przeprowadzenia badań członków załogi statku lub
innych osób uczestniczących w eksploatacji statku, i mogących
mieć znaczenie dla badania wypadku, w szczególności pobrania
odcisków daktyloskopijnych, włosów, moczu krwi, śliny,
zapachu, wymazu ze śluzówki policzków, próby pisma,
wykonania fotografii osoby lub dokonania utrwalenia głosu
oraz dostępu do wyników tych badań lub testów;
8) wysłuchania osób;
9) dostępu do informacji i dokumentacji dotyczącej przeglądów
statku, będących w dyspozycji armatora, państwa bandery
statku, instytucji klasyfikacyjnej lub innego podmiotu, który ma
siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
10) zapoznania się z wynikami ekspertyz, badań lub analiz
dotyczących wypadku lub incydentu morskiego będących w
posiadaniu Policji, prokuratury, Straży Granicznej, izby
morskiej lub sądu.
2. Sposób korzystania z przysługujących członkom Komisji uprawnień,
o których mowa w ust. 1, określi minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej w regulaminie działania Komisji, kierując się
potrzebą zapewnienia pełnego i bezstronnego ustalenia okoliczności i
przyczyn badanych wypadków i incydentów morskich.
3. Dokumentem potwierdzającym uprawnienia, o których mowa w ust.

7
1, jest legitymacja członka Komisji.
Art. 31.1. Eksperci biorący udział w pracach Komisji, oraz
przedstawiciele istotnie zainteresowanych państw, o których mowa w
art. 23, korzystają z uprawnień przysługujących członkom Komisji, o
których mowa w art. 29 ust. 1, po okazaniu stosownego upoważnienia
wydanego przez przewodniczącego Komisji, w zakresie w nim
określonym.
2. Zasady ustanawiane przez państwa członkowskie T 14,15,

Art. 23. 2. Komisja dopuszcza do udziału w badaniu wypadku lub
zgodnie z ramami stałej współpracy, o których mowa w
16,
incydentu morskiego inne niż Rzeczpospolita Polska istotnie
art. 10, obejmują przepisy zezwalające na:
zainteresowane państwo członkowskie Unii Europejskiej, po
a) współpracę i wzajemną pomoc w zakresie dochodzeń
uzgodnieniu zakresu i sposobu prowadzenia badania, biorąc pod uwagę
w sprawie bezpieczeństwa prowadzonych przez inne
konieczność zapewnienia tym przedstawicielom takiego samego
państwa członkowskie lub powierzenie innemu państwu
dostępu do świadków i dowodów, jaki mają członkowie Komisji.
członkowskiemu zadania kierowania takim
dochodzeniem zgodnie z art. 7; oraz
Art. 25. 3.W przypadku prowadzenia badania równoległego Komisja
b) koordynację działań ich odpowiednich organów
powstrzymuje się od stosowania środków, które mogłyby w
dochodzeniowych w zakresie koniecznym do realizacji
nieuzasadniony sposób uniemożliwić, zawiesić lub opó nić
celu niniejszej dyrektywy.
prowadzenie badania w sprawie wypadku lub incydentu morskiego,
oraz współpracuje z tym państwem, w szczególności poprzez wymianę
informacji zebranych w trakcie prowadzonych badań, w celu
osiągnięcia, o ile to możliwe, jednakowych wyników.
Art. 27. 1. Przewodniczący Komisji może zwrócić się do organu
innego państwa o przeprowadzenie czynności badawczych na rzecz
Komisji.
2. W przypadku, gdy przeprowadzenie czynności badawczych na rzecz
Komisji ma zostać dokonane przez organ innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, uczestniczącego w
badaniu wypadku lub incydentu morskiego, przewodniczący Komisji
może zwrócić się do tego organu o przeprowadzenie tych czynności
bezpłatnie, na zasadzie wzajemności.
3. W przypadku, gdy przeprowadzenie czynności badawczych na rzecz
Komisji ma zostać dokonane przez organ innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które nie
uczestniczy w badaniu wypadku lub incydentu morskiego, lub organ
państwa trzeciego, przewodniczący Komisji uzgadnia koszty związane
z przeprowadzeniem tych czynności.
Art. 28. 1. W przypadku złożenia wniosku przez organ innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej o przeprowadzenie czynności
związanych z badaniem wypadku lub incydentu morskiego, jeżeli
Rzeczpospolita Polska jest istotnie zainteresowanym państwem,

8
Komisja przeprowadza te czynności bezpłatnie, na zasadzie
wzajemności.
2. W przypadku złożenia wniosku przez organ innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej o przeprowadzenie czynności
związanych z badaniem wypadku lub incydentu morskiego, jeżeli
Rzeczpospolita Polska nie jest istotnie zainteresowanym państwem, lub
przez organ państwa trzeciego, Komisja przeprowadza te czynności po
uzgodnieniu przez przewodniczącego Komisji kosztów niezbędnych do
sfinansowania tych czynności.
Artykuł 5
1. Każde państwo członkowskie zapewnia
T 12
Art. 20. 1. Komisja bada każdy bardzo poważny i poważny wypadek.

Obowiązek przeprowadzenie dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa

przeprowa przez organ dochodzeniowy, o którym mowa w art. 8, w
dzenia
przypadku bardzo poważnego wypadku morskiego,
dochodzeni a) w którym uczestniczył statek podnoszący jego
a
banderę, niezależnie od miejsca wypadku;
b) który nastąpił na jego morzu terytorialnym lub wodach
wewnętrznych, zgodnie z ich definicją zawartą w
UNCLOS, niezależnie od bandery statku lub statków
uczestniczących w wypadku; lub
c) który dotyczy żywotnego interesu państwa
członkowskiego, niezależnie od miejsca wypadku oraz
bandery statku lub statków uczestniczących w zdarzeniu.
2. Ponadto w przypadku poważnych wypadków organ T 12
Art. 20. 2. Po dokonaniu wstępnej oceny przyczyn zaistnienia
dochodzeniowy przeprowadza wstępną ocenę w celu
poważnego wypadku Komisja może rozstrzygnąć o odstąpieniu od
podjęcia decyzji o wszczęciu bąd też o niewszczynaniu
prowadzonego badania.
dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa. W przypadku
3. W przypadku zaistnienia wypadku innego niż wypadek, o którym
gdy organ dochodzeniowy podejmuje decyzję o
mowa w ust. 1, lub incydentu morskiego, Komisja rozstrzyga o
niewszczynaniu dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa,
podjęciu albo o odstąpieniu od badania.
odnotowuje się przyczyny tej decyzji oraz dokonuje się
4. Przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 2 i 3,
powiadomienia zgodnie z art. 17 ust. 3.
Komisja bierze pod uwagę powagę zaistniałego zdarzenia, typ statku
W przypadku każdego innego wypadku lub incydentu
lub ładunku oraz ustala, czy wyniki badania przyczynią się do
morskiego organ dochodzeniowy podejmuje decyzję o
zapobiegania wypadkom i incydentom morskim w przyszłości
wszczynaniu bąd też o niewszczynaniu dochodzenia w

sprawie bezpieczeństwa.
W decyzjach, o których mowa w akapicie pierwszym i
drugim, organ dochodzeniowy uwzględnia powagę
wypadku lub incydentu morskiego, typ statku lub
ładunku oraz prawdopodobieństwo, że wyniki
dochodzenia w sprawie bezpieczeństwa doprowadzą do
skuteczniejszego zapobiegania wypadkom i incydentom

9
w przyszłości.
3. Zakres prowadzenia dochodzeń w sprawie
T Art. 23. 2. Komisja dopuszcza do udziału w badaniu wypadku lub
bezpieczeństwa i praktyczne przygotowania do nich
incydentu morskiego inne niż Rzeczpospolita Polska istotnie
określa organ dochodzeniowy państwa członkowskiego
zainteresowane państwo członkowskie Unii Europejskiej po
kierującego dochodzeniem we współpracy z
uzgodnieniu zakresu i sposobu prowadzenia badania, biorąc pod uwagę
odpowiednimi organami innych żywotnie
konieczność zapewnienia przedstawicielowi tego państwa takiego
zainteresowanych państw, w sposób najbardziej
samego prawa do wysłuchania osób i dostępu do dowodów, jaki mają
sprzyjający realizacji celu niniejszej dyrektywy i z
członkowie Komisji.
zamiarem zapobieżenia wypadkom i incydentom w

przyszłości.
Art. 24. 2. W celu dołączenia do badania wypadku lub incydentu
morskiego, prowadzonego przez organ właściwy do badania
wypadków lub incydentów morskich innego niż Rzeczpospolita
Polska istotnie zainteresowanego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, Komisja uzgadnia z tym organem zakres i sposób
prowadzenia badania.
4. Organy dochodzeniowe, przeprowadzając dochodzenia T 15
Art. 26. 1. W badaniu wypadku lub incydentu morskiego Komisja
dotyczące bezpieczeństwa, posługują się wspólną
posługuje się wspólną metodologią badań wypadków i incydentów
metodologią dochodzeń w sprawie wypadków i
morskich określoną w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1286/2011 z
incydentów morskich opracowaną zgodnie z art. 2 lit. e)
dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie przyjęcia wspólnej metodologii badań
rozporządzenia (WE) nr 1406/2002. Inspektorzy mogą
w sprawie wypadków i incydentów morskich opracowanej zgodnie z
odstąpić od tej metodologii w szczególnym przypadku,
art. 5 ust. 4 dyrektywy 2009/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
jeżeli w ich opinii opartej na wiedzy zawodowej można
(Dz. Urz. UE L 328 z 10.12.2011, str. 36).
uzasadnić takie odstępstwo oraz jeżeli jest to potrzebne
2. Komisja może, w szczególnym przypadku, odstąpić od metodologii,
do osiągnięcia celów dochodzenia. Komisja przyjmuje
o której mowa w ust. 1, jeżeli w opinii członków Komisji, opartej na
lub zmienia tę metodologię dla celów niniejszej
ich wiedzy zawodowej, można uzasadnić takie odstępstwo oraz jeżeli
dyrektywy, biorąc pod uwagę wszelkie właściwe wnioski
jest to potrzebne do osiągnięcia celów badania. Odstąpienie od przyjętej
wynikające z dochodzeń w sprawie bezpieczeństwa.
metodologii wymaga zgody przewodniczącego Komisji.
rodek ten mający na celu zmianę elementów innych niż

istotne niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez jej
uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą
regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art.
19 ust. 3.
5. Dochodzenie w sprawie bezpieczeństwa rozpoczyna T 12
Art. 19. 2. Komisja przystępuje do badania wypadku lub incydentu
się w najkrótszym możliwym terminie po wystąpieniu
morskiego niezwłocznie, nie pó niej niż 2 miesiące od dnia zaistnienia
wypadku lub incydentu morskiego, a w każdym razie nie
wypadku lub incydentu morskiego.
pó niej niż dwa miesiące po jego wystąpieniu.

10