Rządowy projekt ustawy o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich

Nie uwzględniono uwagi Polskiego Ratownictwa Okrętowego dotyczącej braku
zasadności badania przez Komisję wypadków promów pasażerskich typu ro-ro
i szybkich statków pasażerskich, gdyż dyrektywa, którą wdraża ustawa,
nakazuje prowadzić takie badanie. Nie można było również uwzględnić uwag
Polskiego Rejestru Statków dotyczących jednolitego użycia w projekcie ustawy
zwrotów „instytucja klasyfikacyjna” i „uznana organizacja”, gdyż w projekcie
świadomie posłużono się obydwoma pojęciami, użytymi w różnych znaczeniach
w katalogu uprawnień inspektorów dochodzeniowych z art. 8 ust. 4 lit. h)
dyrektywy 2009/18/WE oraz wynikający z definicji z Kodeksu badania
wypadków prawidło 2.12.
Uwzględniono natomiast jedną z uwag Polskiego Związku eglarskiego co do
wysokości opłaty za kontrole podmiotów wykonujących przeglądy techniczne,
w związku ze zmienianym w art. 56 projektu ustawy załącznikiem do ustawy
o bezpieczeństwie morskim.
Uwzględniono uwagi przekazane przez Akademię Morską w Szczecinie
w sprawie zasad szkolenia pilotów morskich. Uwagi te zbiegły się z wcześniej
podnoszonymi uwagami Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie trudności
w dostępie do wykonywania zawodu pilota. Uwzględniając te wszystkie uwagi
wprowadzono do przepisów zmieniających projektu ustawy, do art. 56, nowy
punkt 12 zawierający propozycję nowego brzmienia art. 107 ustawy
o bezpieczeństwie morskim. W przepisach tego artykułu sprawy szkolenia
pilotów powierzono „ośrodkom szkolenia pilotów”, uznawanym przez ministra
właściwego do spraw gospodarki morskiej, opisując szczegółowo wymagania,
jakie powinny spełnić osoby ubiegające się o wydanie dokumentów
stwierdzających kwalifikacje pilotowe.
Ze zmianami w tym artykule powiązana jest zmiana, jakiej dokonano w art. 229
kodeksu morskiego, zaproponowana w art. 55 niniejszego projektu. Polega ona
na usunięciu z art. 229 kodeksu morskiego części przepisu odnoszącego się do
szkolenia pilotów. Usunięto go w tym celu, aby sprawy szkolenia pilotów
znalazły się tylko w jednym miejscu, a mianowicie w ustawie o bezpieczeństwie
morskim, która zajmuje się kompleksowo kwalifikacjami (w tym szkoleniami)
członków załóg statków morskich oraz załóg jachtów komercyjnych.

27

Nie uwzględniono uwag przysłanych przez Urząd Morski w Gdyni, dotyczących
warunku wykształcenia dla ekspertów działających na rzecz Komisji i braku
niezależności Komisji, gdyż projektowane przepisy ściśle opierają się na
konsultowanych założeniach przyjętych przez Radę Ministrów w lipcu 2011 r.,
w trakcie których tego rodzaju uwag nie było. Nie odniesiono się natomiast do
uwag dotyczących siedziby Komisji, którą według zgłaszających uwagi nie
powinna być Warszawa; to zagadnienie nie zostało jeszcze w ramach
wewnętrznych uzgodnień w resorcie rozwiązane.
W projekcie ustawy uwzględniono kilka uwag Urzędu Morskiego w Szczecinie,
między innymi dotyczących wprowadzenia pojęcia „infrastruktury
zapewniającej dostęp do portu” (czyli m.in. falochronów i oznakowania
nawigacyjnego torów wodnych) do definicji w przepisie art. 2 projektu ustawy
oraz zmiany w art. 54, korygującej przepis z art. 21 ust. 1 pkt 5 ustawy o izbach
morskich.
Nie została uwzględniona uwaga Izby Morskiej w Szczecinie, która
proponowała zachowanie wszczęcia postępowania na wniosek delegata ministra.
Nie byłoby to zgodne z założeniami projektu ustawy. Uwzględnionych
natomiast zostało kilka uwag zgłoszonych do projektu przez Odwoławczą Izbę
Morską w Gdyni. Zmodyfikowano część definicji wypadku morskiego, w ten
sposób, aby objąć nią również „poważny wypadek” z następstwem w postaci
zanieczyszczenia środowiska. Rozszerzono definicję „wypadku morskiego”,
który powinien funkcjonować w ustawie o izbach morskich, o świadome
działania lub zaniechania członków załogi statku (te które zostały wyłączone
z definicji legalnych w ustawie o Państwowej Komisji Badania Wypadków
Morskich).
Nie uwzględniono natomiast sugestii Odwoławczej Izby Morskiej w Gdyni
o nałożenie na PKBWM obowiązku przekazywania materiałów pozyskanych
w trakcie badania wypadku izbom morskim oraz pozostawienia uprawnienia
delegatowi ministra do składania wniosków o wszczęcie postępowania.
Do projektu ustawy wprowadzono też szereg zasadnych uwag Komisji
Kodyfikacyjnej Prawa Morskiego, które dotyczyły przede wszystkim
poprawności legislacyjnej niektórych przepisów, a także relacji nowo
utworzonego organu badania wypadków do istniejących izb morskich. Nie

28

uwzględniono jednak propozycji Komisji dodania w ustawie o izbach morskich
nowego rozdziału rozszerzającego kognicję izb o orzekanie w sprawach
odpowiedzialności zawodowej członków załóg statków i pilotów. Włączenie
nowych przepisów regulujących odpowiedzialność zawodową marynarzy
w szerokim znaczeniu do Działu III ustawy dotyczącego postępowania
w sprawach z wypadków morskich nie wydaje się właściwe. Te i inne
proponowane przez Komisję zmiany w ustawie o izbach morskich będą
wnikliwie rozpatrzone i kompleksowo ujęte w nowej lub znowelizowanej
ustawie o izbach morskich, nad którą początek prac zaplanowano na drugą
połowę 2012 r.
III. Przedstawienie wyników analizy wpływu aktu normatywnego na:
1. Sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek
samorządu terytorialnego
Przewidywany koszt powołania i funkcjonowania Komisji w 2012 r. wyniesie
ok. 1,27 mln zł.
Szczegółowe koszty powołania i funkcjonowania Komisji w 2012 r.:
A. W 2012 r. konieczne będzie poniesienie kosztów jednorazowych związanych
z powołaniem nowego organu – wyposażenie stanowisk pracy w niezbędny
sprzęt techniczny i biurowy – jednorazowe wyposażenie techniczne siedziby
Komisji oraz przygotowanie do pracy powinno zawierać, w szczególności:
a) wstępne szkolenie kandydatów do pracy w Komisji – 50 tys. zł,
b) serwer komputerowy – 4,5 tys. zł,
c) komputery stacjonarne z oprogramowaniem – 10 tys. zł,
d) ekrany LCD 24” – 7 tys. zł,
e) komputery przenośne z oprogramowaniem i osprzętem peryferyjnym
– 20 tys. zł,
f) telefony stacjonarne, w tym jeden z możliwością rejestrowania
przeprowadzanych rozmów – 0,9 tys. zł,
g) telefony komórkowe wielozakresowe (4 zakresy – ze względu na
możliwość rozmów na całym świecie) z możliwością połączenia z siecią
Wi-Fi – 8,5 tys. zł,

29

h) fotokopiarka kolorowa format A3 – 20 tys. zł,
i) cyfrowe aparaty fotograficzne – 8 tys. zł,
j) stacja odczytu map ECDIS wraz z oprogramowaniem – 20 tys. zł,
k) meble biurowe oraz szafa metalowa – ogniotrwała – 2,5 tys. zł,
l) oprogramowania do odczytu urządzeń VDR („czarnych skrzynek”)
różnych producentów – 13,5 tys. zł,
m) rzutnik multimedialny – 7 tys. zł,
n) odzież ochronna dla członków Komisji – 3,3 tys. zł,
o) latarki, lampy – 3 tys. zł,
p) walki talki / UKF z zasilaczem – 3 tys. zł.
Szacowany koszt wynosi około 0,2 mln zł.
B. Koszty zatrudnienia od dnia 1 czerwca 2012 r. członków Komisji w 2012 r.
bez pochodnych, bez dodatku z tytułu wysługi lat oraz wynagrodzeń za
dyżury wyniosą 210
000 zł. Do powyższej kwoty wynagrodzeń dla
członków Komisji należy doliczyć dodatek z tytułu wysługi lat oraz
wynagrodzenie za dyżury, łącznie w wysokości 103 000 zł. Dodatkowo, do
powyższych kwot należy doliczyć pochodne, które stanowią 19,64%
kosztów wynagrodzenia.
Pochodne pracodawcy od wynagrodzeń wynoszą w chwili obecnej 19,64%
od wynagrodzenia brutto. Przewidywany koszt pochodnych od wydatków na
wynagrodzenia za 7 miesięcy 2012 r. szacuje się na kwotę 61 500 zł.
Planowane miesięczne wynagrodzenie brutto łącznie z wynagrodzeniem za
dyżury dla poszczególnych członków Komisji wyniesie: przewodniczący
– 11 000 zł, zastępca przewodniczącego – 10 000 zł, sekretarz – 9 300 zł,
dwóch członków po 7 200 zł.
Wysokość planowanych wydatków na wynagrodzenia miesięczne została
ustalona w oparciu o tabelę B – stanowisk, kwot wynagrodzenia
zasadniczego i dodatku funkcyjnego oraz kwalifikacji członków Państwowej
Komisji Badania Wypadków Lotniczych oraz Państwowej Komisji Badania
Wypadków Kolejowych zamieszczonej w rozporządzeniu Rady Ministrów
z dnia 2 lutego 2010 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników

30

niebędących członkami korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach
administracji rządowej i pracowników innych jednostek (Dz. U. Nr 27,
poz. 134, z pó n. zm.).
C. Koszty przeprowadzonych badań w 2012 r. (od dnia 1 czerwca 2012 r. – od
rozpoczęcia działalności) oraz działalności bieżącej i koszty eksploatacyjne
– 0,4 mln zł.
Dodatkowo w 2012 r. konieczne będzie poniesienie kosztów związanych
z doposażeniem Komisji w:
a) samochody – 2 sztuki – 220 tys. zł,
b) ploter kolorowy format A0 – 65 tys. zł,
c) bibliotekę fachową (wydawnictwa IMO, wydawnictwa BHMW,
wydawnictwa Admiralicji Brytyjskiej, przepisy towarzystw
klasyfikacyjnych, przepisy prawne, instrukcje obsługi urządzeń
okrętowych, słowniki) – 30 tys. zł.
W budżecie państwa, w części, której dysponentem jest minister właściwy
do spraw gospodarki morskiej, na 2012 r. zabezpieczone zostały środki
finansowe na powołanie i funkcjonowanie Komisji w 2012 r. (pkt A
– 181,2 tys. zł oraz pkt C – 400 tys. zł). Jednakże w ustawie budżetowej na
rok 2012 nie uwzględniono środków na wynagrodzenia dla członków
Komisji. Po przyjęciu przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawy
o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich, Minister Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej zwróci się do Rady Ministrów
o uruchomienie środków z rezerwy na zmiany organizacyjne i nowe zadania,
z przeznaczeniem na zatrudnienie i wynagrodzenia. W części 21 budżetu
państwa na rok 2012 nie zostało zapewnione pokrycie kosztów zakupu
samochodów, plotera oraz biblioteki fachowej (na kwotę 315 tys. zł).
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej podejmie starania, aby
środki na zakup samochodów, plotera i biblioteki fachowej (łącznie
315 tys. zł) zostały wygospodarowane w ramach wydatków zaplanowanych
na rok 2012 w części 21 – Gospodarka morska, mając na uwadze, że brak
zapewnienia ww. środków w 2012 r. może uniemożliwić wykonywanie
obowiązków Komisji. W przypadku braku takiej możliwości, zakupy te

31