Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw

Załącznik nr 15

PROCEDURY HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDU ORAZ TYPU POJAZDU

1.
W przypadku wniosku na podstawie §4 ust. 1 rozporządzenia organ właściwy w sprawach
homologacji:
a) sprawdza, czy homologacja części i homologacja typu udzielone na podstawie
odrębnych dyrektyw są ważne i organizuje przeprowadzenie wszystkich badań oraz
kontroli wymaganych na podstawie odrębnych dyrektyw i nie objętych odpowiednimi
homologacjami;
b)
upewnia się, w odniesieniu do dokumentacji, że specyfikacja(-e) i dane, zawarte w
części I opisu technicznego typu pojazdu, zawarte są w danych w dokumentacji
homologacyjnej lub w świadectwach homologacji udzielonych na podstawie odrębnych
dyrektyw i jeżeli numer któregokolwiek punktu części I opisu technicznego nie jest
zawarty w dokumentacji homologacyjnej dla którejkolwiek ze odrębnych dyrektyw,
upewnia się, czy odpowiednia część lub cecha pojazdu jest zgodna z danymi
szczegółowymi podanymi w opisie technicznym;

c) przeprowadza lub organizuje przeprowadzenie na wybranym pojeździe do prób
inspekcji części i układów pojazdu należących do homologowanego typu celem
sprawdzenia, czy pojazd(y) jest(są) zbudowany(e) zgodnie z odpowiednimi danymi
zawartymi w uwierzytelnionej dokumentacji homologacyjnej, w odniesieniu do
wszystkich homologacji udzielonych na podstawie odrębnych dyrektyw;

d)
przeprowadza lub organizuje przeprowadzenie odpowiednich kontroli w odniesieniu do
instalacji oddzielnych zespołów technicznych, jeżeli ma zastosowanie.

2.
Liczba pojazdów poddanych badaniu zgodnie z pkt 1 lit. c powinna być taka, aby możliwe
było właściwe sprawdzenie wszelkich kombinacji podlegających homologacji pod względem
kryteriów, takich jak:
- silnik,
- skrzynia biegów,
- osie napędzane (liczba, położenie, współpraca),
- osie kierowane (liczba i położenie),
- osie hamowane (liczba),
- konstrukcja zabezpieczająca przed przewróceniem.
3.
W przypadku wniosku na podstawie §5 ust. 1 rozporządzenia (załącznik nr 2, wzór A), organ
właściwy w sprawach homologacji:

a)
organizuje przeprowadzenie odpowiednich badań i kontroli odpowiadających
wymaganiom określonym w odpowiednich przepisach dotyczących homologacji;

b) sprawdza, czy pojazd jest zgodny z danymi szczegółowymi podanymi w opisie
technicznym pojazdu i czy spełnia wymagania techniczne określone w odpowiednich
przepisach dotyczących homologacji;

c) przeprowadza lub organizuje przeprowadzenie odpowiednich kontroli montażu w
odniesieniu do oddzielnych zespołów technicznych, o ile ma to zastosowanie.
________

71
Załącznik nr 16

PROCEDURY WIELOSTOPNIOWEJ HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU

1.
PRZEPISY OGÓLNE

1.1.
Zadowalające przeprowadzenie procesu wielostopniowej homologacji typu wymaga
wspólnych działań ze strony wszystkich zainteresowanych producentów. W tym celu,
przed udzieleniem pierwotnej lub w kolejnym etapie homologacji typu, minister
właściwy do spraw transportu upewnia się, czy właściwi producenci dokonali
odpowiednich ustaleń celem dostarczenia i wymiany dokumentów oraz informacji tak,
aby skompletowany pojazd spełniał wymagania techniczne wszystkich odpowiednich
przepisów dyrektyw dotyczących homologacji, wymienionych w załączniku nr 4 do
rozporządzenia.

Informacje te muszą zawierać szczegóły dotyczące homologacji typu przedmiotu
wyposażenia lub części oraz dane o częściach pojazdu, które stanowią część pojazdu
niekompletnego, ale nie zostały jeszcze homologowane.

1.2.
Zgodnie z niniejszym załącznikiem, homologacji typu udziela się na podstawie
aktualnego stanu ukończenia typu pojazdu i obejmuje ona wszystkie homologacje typu
udzielone na wcześniejszych etapach.

1.3.
Każdy producent w wielostopniowym procesie homologacji typu jest odpowiedzialny
za homologację i zgodność produkcji wszystkich produkowanych przez niego
przedmiotu wyposażenia lub części lub dodanych przez niego na poprzednim etapie
konstrukcji. Producent nie odpowiada za elementy homologowane na wcześniejszych
etapach, chyba że zmienia on części pojazdu w takim stopniu, że wcześniej udzielona
homologacja typu staje się nieważna.

2.
PROCEDURY

W przypadku wniosku złożonego na podstawie § 5 ust. 1 i 2, minister właściwy do
spraw transportu powinien:

a)
sprawdzić, czy wszystkie odpowiednie homologacje typu udzielone na podstawie
odpowiednich przepisów dotyczących homologacji, stosują się do wymagań tych
przepisów;

b)
zapewnić, że wszystkie odpowiednie dane, biorąc pod uwagę stan ukończenia
pojazdu, zawarte są w opisie technicznym;

c)
na podstawie dokumentacji upewnić się, czy specyfikacja(-e) pojazdu oraz dane
zawarte w części I opisu technicznego pojazdu znajdują się w danych zawartych
w dokumentacji homologacyjnej lub w świadectwach homologacji typu
wydanych na podstawie odpowiednich przepisów dotyczących homologacji oraz
w przypadku pojazdu skompletowanego, jeśli numeru pozycji z części I
dokumentacji homologacyjnej nie ma w dokumentacji homologacyjnej
odpowiednich przepisów dotyczących homologacji, potwierdzić, że odpowiednia
część lub właściwość jest zgodna z danymi szczegółowymi w dokumentacji
homologacyjnej;

d)
dokonać lub zorganizować przeprowadzenie, na wybranej próbce pojazdów
należących do typu, któremu ma być udzielona homologacja, kontroli przedmiotu

72
wyposażenia lub części pojazdu w celu sprawdzenia, czy pojazd(-y) jest (są)
skonstruowany(-e) zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w
uwierzytelnionej dokumentacji homologacyjnej, w zakresie wszystkich
homologacji typu udzielonych na podstawie odpowiednich przepisów
dotyczących homologacji;

e)
jeżeli sytuacja tego wymaga dokonać lub zorganizować przeprowadzenie kontroli
zainstalowania oddzielnych zespołów technicznych.

3.
LICZBA POJAZDÓW PODLEGAJ CYCH KONTROLI

Liczba pojazdów podlegających inspekcji do celów określonych w pkt 2 lit. d powinna
być wystarczająca do tego, aby możliwe było właściwe monitorowanie różnych
kombinacji podlegających homologacji typu na podstawie stanu ukończenia pojazdu i
następujących kryteriów:
-
silnik
-
skrzynia biegów
-
napędzane osie (liczba, położenie, połączenia)
-
osie kierowane (liczba i położenie)
-
osie hamowane (liczba)
-
konstrukcja zabezpieczająca przy przewróceniu.

4.
IDENTYFIKACJA POJAZDU

Na drugim i kolejnych etapach, każdy producent umieszcza na pojeździe tabliczkę,
oprócz tabliczki znamionowej wymaganej zgodnie z dyrektywą Rady 89/173/EWG z
dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich
odnoszących się do niektórych części i cech kołowych ciągników rolniczych(4).

Tabliczka ta musi być przymocowana trwale, w dobrze widocznym i łatwo dostępnym
miejscu, na części pojazdu nie podlegającej wymianie podczas jego eksploatacji. Musi
ona wyraźnie i w trwały sposób podawać następujące informacje, w wymienionej
poniżej kolejności:
-
nazwa producenta,
-
pola 1, 3 i 4 numeru homologacji typu,
-
etap homologacji typu,
-
numer fabryczny pojazdu,
-
maksymalna dopuszczalna masa całkowita pojazdu,
-
maksymalna masa holowana,
-
maksymalna dopuszczalna masa całkowita kombinacji pojazd-przyczepa (w przy-
padku pojazdu przeznaczonego do holowania przyczepy)(5),
-
maksymalna dopuszczalna masa na każdej osi, podana w kolejności od przodu do
tyłu,
-
maksymalne dopuszczalne obciążenie pionowe na punkt sprzęgu.
__________

(4) Dz.Urz. L 67 z 10.3.1989, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2000/1/ (Dz.Urz. L 21
z 26.1.2000, str. 16).
(5) Wyłącznie w przypadku, gdy wartość uległa zmianie w trakcie aktualnego etapu homologacji typu.

73
Załącznik nr 17


WYMAGANIA ALTERNATYWNE DOTYCZĄCE PRZEDMIOTÓW WYPOSA ENIA
LUB CZ
CI STOSOWANYCH W PROCEDURZE HOMOLOGACJI POJAZDÓW
PRODUKOWANYCH W MAŁYCH SERIACH

1. W przypadku wystąpienia producenta o zwolnienie pojazdów produkowanych w małych seriach
z obowiązku uzyskania świadectw homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części lub
świadectwa homologacji typu EKG ONZ należy:
(a) sprawdzić, czy homologacje wydane zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi
homologacji są ważne w świetle zawartych w tych przepisach okresów przejściowych oraz zażądać,
w razie potrzeby, uzupełnienia ich zakresu;
(b) odwołując się do dokumentacji, upewnia się, że specyfikacje pojazdu i dane zawarte w części I
dokumentu informacyjnego pojazdu znajdują się w pakiecie informacyjnym i świadectwach
homologacji typu WE przedmiotów wyposażenia lub części albo typu EKG ONZ w odniesieniu do
stosownych aktów prawnych;
(c) na wybranej próbce pojazdów, których typ ma być homologowany, przeprowadza lub nakazuje
przeprowadzenie kontroli przedmiotu wyposażenia lub części pojazdu w celu zweryfikowania, że
pojazd(-y) jest (są) wykonany(-e) zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w poświadczonym
pakiecie informacyjnym w odniesieniu do stosownych świadectw homologacji typu WE
przedmiotów wyposażenia lub części albo typu EKG ONZ.
(d) w stosownych przypadkach przeprowadza lub nakazuje przeprowadzenie odpowiednich kontroli
dotyczących montażu oddzielnych zespołów technicznych.

2. W przypadku, gdy niedostępne jest świadectwo homologacji dotyczące dowolnego przepisu
dotyczącego homologacji należy:
(a) doprowadzić do badań i sprawdzeń przepisanych w tym przepisie,
(b) sprawdzić, że pojazd zgodny z opisem technicznym spełnia wymagania techniczne wszystkich
przepisów dotyczących homologacji,
(c) przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie odpowiednich sprawdzeń dotyczących
montażu odpowiednich zespołów,
3. W przypadku gdy producent przedstawi dokumenty alternatywne mające na celu potwierdzenie
spełnienia wymagań dowolnego przepisu dotyczącego homologacji, należy:
(a) porównać dane i informacje zawarte w dokumentach przedstawionych przez producenta (w tym
w dokumencie informacyjnym), z zakresem wymagań technicznych zawartym w dokumencie
alternatywnym,
(b) zweryfikować przedstawione wymagania w dokumentach alternatywnych pod kątem
równoważności z przepisami obowiązującymi w procedurze homologacji typu, ze szczególnym
zwróceniem uwagi na zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa w ruchu drogowym i
ochrony środowiska,
(c) zasięgnąć opinii jednostki merytorycznej w danym zakresie, w przypadku specjalistycznych
informacji zawartych w dokumentach alternatywnych, np. symulacje komputerowe.
______________

74
Załącznik nr 18


WARUNKI I SPOSÓB TYPOWANIA POJAZDÓW, PRZEDMIOTÓW WYPOSA ENIA
LUB CZ
CI PRZEZNACZONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADA
HOMOLOGACYJNYCH


1. Warunki i sposób typowania pojazdów.
1.1. Liczba pojazdów poddanych badaniu powinna być taka, aby możliwe było właściwe
sprawdzenie wszelkich homologowanych kombinacji pod względem następujących zagadnień:

Kategoria pojazdu
Zagadnienie

T1
T2
T3
T4
T5
R1
R2
R3
R4
Silnik
X X X X X - - - -
Skrzynia
biegów
X X X X X - - - -
Liczba
osi
X X X X X X X X
Osie napędowe (liczba, położenie,
X X X X X - - - -
związki kinematyczne
Osie kierowane (liczba i położenie)
X X X X X X X X X
Rodzaj
nadwozia
X X X X X X X X X
Liczba
drzwi
X X X X X X X X X
Kierunek ruchu drogowego
X
X
X
X
X
-
-
-
-

Liczba miejsc do siedzenia
X
X
X
X
X
-
-
-
-

Wyposażenie
dodatkowe
X X X X X - - - -

1.2. Jednostka uprawniona, mając na względzie zakres parametrów technicznych określonych
w dokumentacji przedłożonej przez producenta, określa liczbę pojazdów, przedmiotów
wyposażenia lub części, która jest niezbędna aby w toku badań homologacyjnych zweryfikować
parametry graniczne w obrębie typu objętego procedurą badan homologacyjnych.

1.3. Jednostka uprawniona, określając liczbę pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części bierze
pod uwagę minimalne i maksymalne parametry techniczne w zakresie mas, wymiarów i nacisków,
jak i kompletacji w zakresie przedmiotów wyposażenia i części takich, jak: kategoria pojazdu,
rodzaj nadwozia, silniki, skrzynie biegów, osie napędowe, osie kierowane, wyposażenie
dodatkowe.


2. Warunki i sposób typowania przedmiotów wyposażenia lub części.
Warunki i sposób typowania przedmiotów wyposażenia lub części określają odrębne przepisy
dotyczące homologacji przedmiotów wyposażenia lub części.




______________







75