Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 37 –
§ 63. O okresie wykonywania kary wobec tymczasowo aresztowanego w innej sprawie,
a także o zmianie tego okresu, zawiadamia się organ dysponujący, w celu uwzględnienia tej
informacji przy zaliczaniu okresu tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary.
Rozdział 6
Ewidencja tymczasowo aresztowanych, skazanych i ukaranych
§ 64. 1. Tymczasowo aresztowanemu, skazanemu i ukaranemu, przyjętemu do jednostki
penitencjarnej, zakłada się akta ewidencyjne, teczkę osobopoznawczą, książkę zdrowia, kartę
identyfikacyjną oraz kartę ewidencji widzeń.
2. Osadzonego przyjętego lub przetransportowanego rejestruje się w dokumentach
ewidencyjnych.
3. Dane niezbędne do dokonania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, uzyskuje się
z dokumentów dostępnych osobie przyjmującej. Mogą być one poszerzone o informacje
uzyskane od osoby przyjmowanej oraz dotyczące tej osoby dane zgromadzone w centralnym
zbiorze danych.
4. Dane o osadzonych i dokumentach stanowiących podstawę wykonywania wobec nich
pozbawienia wolności, a w szczególności o wykonywanych wobec nich wyrokach
i postanowieniach w przedmiocie tymczasowego aresztowania, odnotowuje się w centralnym
zbiorze danych. Dane powinny być w pełni zgodne z danymi zawartymi w aktach
i dokumentach ewidencyjnych.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio przy odnotowywaniu w centralnym zbiorze
danych informacji dotyczących orzeczeń oczekujących na wykonanie oraz przerw
w wykonaniu kary, o których mowa w § 78 i 79.
6. Przy dokonywaniu wpisów w centralnym zbiorze danych przepis § 6 ust. 5 stosuje się
odpowiednio.
§ 65. Cudzoziemca będącego obywatelem dwóch lub więcej państw ewidencjonuje się
jako obywatela tego państwa, którego dokument podróży stanowił podstawę wjazdu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że w orzeczeniu stanowiącym podstawę
wykonywania pozbawienia wolności ustalono inaczej.
§ 66. 1. W aktach ewidencyjnych przechowuje się odpisy orzeczeń, a także inne
dokumenty związane z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków
przymusu, w tym w szczególności dokumenty stanowiące podstawę prawną przyjęcia do
– 38 –
jednostki penitencjarnej, wykonywania pozbawienia wolności, wydawania do udziału
w czynnościach procesowych, izolowania osób powiązanych oraz zwolnienia osadzonego.
2. Do akt ewidencyjnych wkleja się zdjęcie osadzonego. Jeżeli jest to uzasadnione
zmianą wyglądu osadzonego, do akt wkleja się aktualne zdjęcie.
§ 67. 1. W wypadku przyjęcia osadzonego, który dokonał ucieczki albo korzystał
z przepustki lub przerwy w wykonaniu kary, do jednostki penitencjarnej niedysponującej jego
aktami ewidencyjnymi należy:
1)
założyć zastępcze akta ewidencyjne;
2)
odnotować w nich, po dokonaniu czynności określonych w § 28 ust. 2 pkt 3 lub § 29
ust. 1, tymczasowe aresztowania, kary i środki przymusu podlegające wykonaniu;
3)
spowodować przesłanie uprzednio założonych akt oraz pozostałej dokumentacji
osadzonego do jednostki penitencjarnej, w której osadzony obecnie przebywa, chyba że
uzgodniono jego bezzwłoczne przetransportowanie do jednostki, w której akta
ewidencyjne i dokumentacja ta się znajdują;
4)
włączyć dokumenty znajdujące się w zastępczych aktach do otrzymanych akt;
5)
połączyć obydwie obwoluty akt ewidencyjnych w sposób umożliwiający odczytanie
poczynionych na nich adnotacji.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, gdy:
1)
osadzony został doprowadzony do aresztu śledczego w związku z inną sprawą;
2)
po założeniu akt ewidencyjnych okaże się, że przyjęty osadzony pozostaje w ewidencji
innej jednostki penitencjarnej.
§ 68. 1. Zastępcze akta ewidencyjne zakłada się również w razie wydania z jednostki
penitencjarnej właściwych akt. Akt ewidencyjnych nie wydaje się, jeżeli są one niezbędne dla
wykonania czynności związanych ze zwolnieniem osadzonego, o czym powiadamia się organ
zwracający się o ich wydanie i jednocześnie wskazuje się termin, w którym akta będą mogły
być wydane.
2. Akta ewidencyjne wydaje się Dyrektorowi żeneralnemu Służby Więziennej,
dyrektorowi okręgowemu lub sędziemu penitencjarnemu, a w uzasadnionych wypadkach
również dyrektorowi jednostki penitencjarnej, w której uprzednio przebywał osadzony.
Innym uprawnionym organom akta wydaje się, jeżeli wykonane zostały wszystkie znajdujące
się w nich orzeczenia i dokumentacja osadzonego może zostać przekazana do archiwum,
chyba że wydania akt zażądał sąd lub prokurator w związku z prowadzonym postępowaniem
– 39 –
karnym. W takim wypadku akta wydaje się jedynie na czas konieczny do wykonania
niezbędnych czynności procesowych, nie dłuższy niż 14 dni od dnia ich doręczenia.
Akt ewidencyjnych sąd lub prokurator nie załącza do akt prowadzonej sprawy.
3. ądanie wydania akt ewidencyjnych powinno zawierać informację o terminie ich
zwrotu. O niezwróceniu akt w terminie zawiadamia się organ nadrzędny nad organem,
któremu akta wydano, a w wypadku, gdy akta przekazano sądowi lub prokuratorowi
– ponadto sędziego penitencjarnego. Przepisu nie stosuje się w wypadku wydania akt
Dyrektorowi żeneralnemu Służby Więziennej lub dyrektorowi okręgowemu.
4. Zastępcze akta likwiduje się po zwrocie właściwych akt. Obwolutę właściwych akt
uzupełnia się informacjami odnotowanymi na obwolucie zastępczych akt, a przechowywane
w nich dokumenty włącza się do właściwych akt.
§ 69. 1. Założoną teczkę osobopoznawczą przekazuje się komórce organizacyjnej
bezpośrednio odpowiedzialnej za prowadzenie oddziaływań penitencjarnych wobec
osadzonego, książkę zdrowia – podmiotowi leczniczemu dla osób pozbawionych wolności,
a kartę identyfikacyjną – działowi ochrony.
2. Kartę ewidencji widzeń przechowuje się w miejscu zapewniającym sprawną
realizację widzeń. Akta ewidencyjne pozostają w dziale ewidencji.
§ 70. 1. W jednostkach penitencjarnych prowadzi się następujące dokumenty
ewidencyjne:
1)
księgę główną osadzonych;
2)
skorowidz rozmieszczenia tymczasowo aresztowanych, zwany dalej „skorowidzem
ruchomym”;
3)
książkę stanu osadzonych;
4)
karty identyfikacyjne;
5)
karty ewidencji widzeń;
6)
rejestr orzeczeń oczekujących na wykonanie;
7)
rejestr skazanych i ukaranych korzystających z przerwy w wykonaniu kary;
8)
rejestr wydanych akt ewidencyjnych;
9)
rejestr korespondencji urzędowej doręczonej osadzonym, zwany dalej „rejestrem
korespondencji”;
10) rejestr osadzonych wydanych poza teren jednostki penitencjarnej;
11) kalendarz terminów czynności procesowych;
– 40 –
12) kalendarz zwolnień skazanych;
13) kalendarz zwolnień tymczasowo aresztowanych.
2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 7, 10 i 11, prowadzi się w centralnym
zbiorze danych.
3. Na wniosek kierownika dyrektor może wyrazić zgodę na prowadzenie tych
dokumentów także w innej formie.
4. Karta ewidencji widzeń może być prowadzona w formie:
1)
centralnego zbioru danych;
2)
lokalnego zbioru danych zgromadzonych w systemie informatycznym użytkowanym
w danej jednostce penitencjarnej; karta ewidencji widzeń prowadzona w formie
lokalnego zbioru danych podlega wydrukowaniu w wypadkach, o których mowa w § 71
ust. 2 pkt 6.
5. W zakładzie karnym można odstąpić od prowadzenia kalendarza zwolnień
tymczasowo aresztowanych i odnotowywać stosowne dane dotyczące tymczasowo
aresztowanych w kalendarzu zwolnień skazanych, o ile przemawia za tym liczba tymczasowo
aresztowanych, względem których stosuje się przepisy o wykonywaniu kary pozbawienia
wolności, ujętych w ewidencji tej jednostki.
§ 71. 1. Do księgi głównej osadzonych wpisuje się podstawowe dane o osobach
przyjmowanych lub przetransportowanych do jednostki penitencjarnej, w takiej kolejności,
w jakiej osoby te przybyły do jednostki.
2. W księdze głównej osadzonych odnotowuje się:
1)
numer ewidencyjny osadzonego, składający się z liczby porządkowej, ukośnika oraz
dwóch ostatnich cyfr roku przyjęcia lub przetransportowania osadzonego do danej
jednostki penitencjarnej;
2)
datę i godzinę przyjęcia lub przetransportowania osadzonego do danej jednostki
penitencjarnej;
3)
informację, czy do danej jednostki penitencjarnej osadzony zgłosił się, został
doprowadzony czy został przetransportowany;
4)
nazwisko, imię, imię ojca i datę urodzenia osadzonego;
5)
informację o wykonywanym wobec osadzonego w dniu przyjęcia lub
przetransportowania
tymczasowym
aresztowaniu,
wykonywanej
karze
lub
wykonywanym środku przymusu, nazwę organu, który zarządził osadzenie, i sygnaturę
akt sprawy;
– 41 –
6)
datę i informację o:
a)
przetransportowaniu osadzonego do innej jednostki penitencjarnej,
b) zwolnieniu, zgonie albo skreśleniu osadzonego z ewidencji jednostki
penitencjarnej, w trybie określonym w § 132 ust. 2 lub § 135 ust. 1,
c)
przesłaniu akt ewidencyjnych do innej jednostki penitencjarnej w związku
z doprowadzeniem lub zgłoszeniem się do tej jednostki osadzonego, który zbiegł
albo w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki.
3. Jeżeli osadzony był przetransportowany, w księdze głównej osadzonych zamiast
informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i pkt 6 lit. a, wpisuje się nazwę jednostki
penitencjarnej, z której albo do której nastąpiło przetransportowanie.
4. W kolejnym roku kalendarzowym kontynuuje się zapisy w dotychczas prowadzonej
księdze głównej osadzonych, z tym że numery ewidencyjne osobom przybyłym nadaje się,
począwszy od liczby porządkowej „1”. W wypadku wypełnienia całej księgi zakłada się jej
kolejny tom i wpisuje się na stronie tytułowej numer kolejny tomu oraz datę założenia.
5. W razie czasowego pobytu w jednostce penitencjarnej osadzonego przeniesionego
w związku z koniecznością udzielenia mu natychmiastowej pomocy lekarskiej, a ujętego
w ewidencji innego aresztu śledczego lub zakładu karnego, księgę główną osadzonych
wypełnia się jak po przetransportowaniu, z tym że zamiast adnotacji, o której mowa w ust. 2
pkt 5, dokonuje się wpisu „czasowy pobyt w związku z leczeniem”. Pobyt ten nie może
przekraczać 7 dni.
6. Po dokonaniu formalności powodujących skreślenie osadzonego z ewidencji
jednostki penitencjarnej, w której uprzednio przebywał, i ujęcie w ewidencji jednostki
czasowego pobytu wpisy podlegają uzupełnieniu odpowiednio o dane, o których mowa
w ust. 2 pkt 5 lub 6 lit. a. Na obwolucie akt ewidencyjnych i teczki osobopoznawczej jako
datę przetransportowania odnotowuje się datę przybycia osadzonego na leczenie.
7. Przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio w wypadku czasowego pobytu osadzonego
w jednostce penitencjarnej, uzasadnionego innymi ważnymi przyczynami.
8. Księga główna osadzonych powinna mieć strony ponumerowane oraz zabezpieczone
w sposób chroniący przed ich usunięciem lub wymianą. Liczbę kart poświadcza się na
ostatniej stronie księgi.
§ 72. W razie czasowego przeniesienia do innej jednostki penitencjarnej:
1)
tymczasowo aresztowanego, względem którego nie stosuje się przepisów
o wykonywaniu kary pozbawienia wolności,