Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

– 35 –
4)
działania, które prowadzący instalację powinien zrealizować w celu
nieprzekraczania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w pkt 2;
5)
sposób
monitorowania
realizacji
Przejściowego
Planu
Krajowego
i sprawozdawania do Komisji Europejskiej.
Art. 146g. Prowadzący instalację spalania paliw, której częścią jest źródło spalania
paliw, uwzględnione w wykazie, o którym mowa w art. 146h pkt 1, jest obowiązany do:
1)
dotrzymywania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 146h pkt 2, z uwzględnieniem warunków uznawania
ich za dotrzymane, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 146h pkt 4;
2)
realizacji działań w celu nieprzekraczania maksymalnych emisji substancji,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 5;
3)
przekazywania organowi właściwemu do wydania pozwolenia i ministrowi
właściwemu do spraw środowiska:
a)
w terminie do końca miesiąca po upływie każdego kwartału – aktualizowanej
co kwartał informacji o wielkości emisji substancji, dla których dla danego
źródła spalania paliw są określone maksymalne emisje substancji, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h pkt 2,
b)
w terminie dwóch miesięcy po upływie każdego roku – informacji o realizacji
działań, o których mowa w pkt 2,
c)
informacji o każdej planowanej zmianie dotyczącej źródła spalania paliw,
o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 146h, która może
mieć wpływ na zmianę wielkości emisji substancji z tego źródła,
w szczególności o planowanym wyłączeniu źródła spalania paliw
z eksploatacji oraz o rozpoczęciu współspalania odpadów w źródle spalania
paliw;
4)
przestrzegania wymagań, o których mowa w art. 146i.
Art. 146h. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki, mając na uwadze art. 146f ust. 2, przepisy prawa Unii
Europejskiej w sprawie emisji przemysłowych oraz cofnięte wnioski prowadzących
instalacje, o których mowa w art. 146e, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wykaz źródeł spalania paliw wraz z danymi dotyczącymi ich parametrów
eksploatacyjnych;
– 36 –
2)
maksymalne emisje substancji dla źródła spalania paliw na okres, o którym mowa
w art. 146f ust. 3 – roczne dla lat 2016–2019 i na pierwsze półrocze 2020 r.;
3)
łączne maksymalne emisje substancji dla wszystkich źródeł spalania paliw na
okres, o którym mowa w art. 146f ust. 3 – roczne dla lat 2016–2019 i na pierwsze
półrocze 2020 r.;
4)
warunki uznawania za dotrzymane maksymalnych emisji substancji, o których
mowa w pkt 2;
5)
działania, które prowadzący instalację powinien zrealizować w celu
nieprzekraczania maksymalnych emisji substancji, o których mowa w pkt 2.
Art. 146i. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki, mając na uwadze art. 146f ust. 2 oraz przepisy prawa
Unii Europejskiej w sprawie emisji przemysłowych, może określić, w drodze
rozporządzenia, inne wymagania istotne dla realizacji Przejściowego Planu
Krajowego.”;
21) w art. 147a:
a)
w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani zapewnić
wykonanie pomiarów wielkości emisji lub innych warunków korzystania ze
środowiska, w tym pobieranie próbek przez:”,
b)
ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia, posiadający
certyfikat systemu zarządzania jakością, mogą wykonywać pomiary wielkości
emisji lub innych warunków korzystania ze środowiska, do których wykonania są
obowiązani, w tym pobieranie próbek, we własnym laboratorium, pod warunkiem
że laboratorium to jest również objęte systemem zarządzania jakością lub jest
zapewniony automatyczny pobór prób przy użyciu próbobierni objętej nadzorem
metrologicznym.”;
22) w art. 148 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji, o których mowa
w art. 147 ust. 1 i 2, oraz pomiarów ilości pobieranej wody, o których mowa w art. 147
ust. 1, mając na uwadze potrzebę zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji
– 37 –
z niektórych instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania
odpadów i kontroli ilości pobieranej wody.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone:
1)
przypadki, w których są wymagane ciągłe pomiary emisji z instalacji, źródła
spalania paliw albo z urządzenia spalania lub współspalania odpadów;
2)
przypadki, w których są wymagane okresowe pomiary emisji z instalacji, źródła
spalania paliw albo z urządzenia spalania lub współspalania odpadów, oraz
częstotliwości prowadzenia tych pomiarów;
3)
zakres wykonywania niektórych pomiarów;
4)
referencyjne metodyki wykonywania pomiarów;
5)
sposób ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów.”;
23) w art. 150 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na prowadzącego
instalację lub użytkownika urządzenia obowiązek prowadzenia w określonym czasie
pomiarów wielkości emisji wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 147
ust. 1, 2 i 4, jeżeli z przeprowadzonej kontroli wynika, że nastąpiło przekroczenie
standardów emisyjnych; do wyników przeprowadzonych pomiarów stosuje się
odpowiednio przepis art. 147 ust. 6.”;
24) w art. 152 ust. 6–7a otrzymują brzmienie:
„6. Prowadzący instalację, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany:
1)
przedłożyć organowi właściwemu do przyjęcia zgłoszenia informacje o:
a)
rezygnacji z rozpoczęcia eksploatacji instalacji,
b)
zakończeniu eksploatacji instalacji,
c)
zmianie w zakresie danych lub informacji, o których mowa w ust. 2;
2)
dokonać ponownego zgłoszenia instalacji, jeżeli zmiana wprowadzona w instalacji
ma charakter istotnej zmiany.
7. Informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1, należy przedłożyć w terminie 14 dni
odpowiednio od dnia:
1)
rezygnacji z rozpoczęcia eksploatacji instalacji;
2)
zakończenia eksploatacji instalacji;
3)
zmiany w zakresie danych lub informacji, o których mowa w ust. 2.
7a. Informacje zawarte w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1 i w ust. 6 pkt 2, oraz
informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1, prowadzący instalację, objętą obowiązkiem
– 38 –
zgłoszenia z uwagi na wytwarzanie pól elektromagnetycznych, przedkłada także
państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu.”;
25) w art. 153 w ust. 2 uchyla się pkt 3;
26) w tytule III w dziale II w rozdziale 1 po art. 157 dodaje się art. 157a w brzmieniu:
„Art. 157a. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1)
cieple użytkowym – rozumie się przez to ilość ciepła wytwarzanego w źródle
spalania paliw obejmującą ciepło zużywane w zakładzie, w którym jest
zlokalizowane źródło spalania paliw, na cele grzewcze lub przemysłowe
niezwiązane z produkcją energii elektrycznej i ciepła oraz ciepło przeznaczone dla
odbiorców zewnętrznych na cele grzewcze lub przemysłowe;
2)
cieple dostarczanym do publicznej sieci ciepłowniczej – rozumie się przez to tę
część ciepła użytkowego, która jest przekazywana poza teren zakładu, w którym
jest zlokalizowane źródło spalania paliw, z wyjątkiem ciepła, które jest dostarczane
do innych zakładów mających bezpośrednie połączenie ze źródłem spalania paliw;
3)
czasie użytkowania źródła spalania paliw – rozumie się przez to wyrażony
w godzinach czas, w którym pracuje źródło spalania paliw lub część źródła
spalania paliw, odprowadzając substancje do powietrza, z wyłączeniem okresów
rozruchu i wyłączania, które są ustalane z uwzględnieniem specyficznych
procesów oraz parametrów operacyjnych pozwalających na określenie momentu
zakończenia rozruchu i rozpoczęcia wyłączania źródła spalania paliw oraz decyzji
wykonawczej Komisji z dnia 7 maja 2012 r. dotyczącej określenia okresów
rozruchu i wyłączania do celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych (Dz. Urz. UE L 123 z 09.05.2012,
str. 44);
4)
lokalnych paliwach stałych – rozumie się przez to naturalnie występujące paliwa
stałe wydobywane lokalnie i spalane w źródle spalania paliw specjalnie
zaprojektowanym dla tego rodzaju paliw;
5)
nominalnej mocy cieplnej – rozumie się przez to ilość energii wprowadzanej
w paliwie do źródła spalania paliw w jednostce czasu przy jego nominalnym
obciążeniu;
6)
stopniu odsiarczania – rozumie się przez to wyrażony w procentach stosunek
różnicy między masą siarki zawartej w paliwie wprowadzonym do źródła spalania
paliw w określonym czasie a masą siarki zawartej w gazach odlotowych
– 39 –
odprowadzonych do powietrza w tym czasie do masy siarki zawartej w paliwie
wprowadzonym do źródła spalania paliw w tym czasie;
7)
średniej kroczącej z pięciu lat – rozumie się przez to wartość średnią danego
parametru obliczaną w każdym roku z pięciu poprzednich lat;
8)
źródle spalania paliw – rozumie się przez to część instalacji spalania paliw będącą
stacjonarnym urządzeniem technicznym, w którym następuje utlenianie paliw
w celu wytworzenia energii.
2. Źródłem spalania paliw jest także zespół dwóch lub większej liczby źródeł
spalania paliw, o których mowa w ust. 1 pkt 8, w przypadkach gdy:
1)
gazy odlotowe z tych źródeł spalania paliw są odprowadzane do powietrza przez
wspólny komin i całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 50 MW;
w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania
paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita nominalna
moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych części źródła
spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 15 MW
(pierwsza zasada łączenia);
2)
dwa lub więcej źródeł spalania paliw, dla których pierwsze pozwolenie na budowę
wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., lub dla których wniosek o wydanie takiego
pozwolenia złożono po tym dniu i dla których całkowita nominalna moc cieplna
jest nie mniejsza niż 50 MW, zostały zainstalowane w taki sposób, że
uwzględniając parametry techniczne i czynniki ekonomiczne, ich gazy odlotowe
mogłyby być, w ocenie organu właściwego do wydania pozwolenia, odprowadzane
przez wspólny komin; w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się
za jedno źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego
całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych
części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż
15 MW (druga zasada łączenia).”;
27) po art. 168 dodaje się art. 168a w brzmieniu:
„Art. 168a. 1. Kontrolę spełniania przez zawierające lotne związki organiczne –
farby i lakiery przeznaczone do malowania budynków i ich elementów
wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami
konstrukcji oraz mieszaniny do odnawiania pojazdów, o których mowa w przepisach