Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

– 20 –
Art. 101l. 1. Remediację historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi
przeprowadza się zgodnie z ustalonym planem remediacji.
2. Władający powierzchnią ziemi lub inny sprawca, obowiązany do
przeprowadzenia remediacji historycznego zanieczyszczenia powierzchni ziemi, jest
obowiązany do przedłożenia regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska wniosku
o wydanie decyzji ustalającej plan remediacji, który zawiera projekt planu remediacji;
do pisemnego wniosku dołącza się jego zapis w postaci elektronicznej na
informatycznych nośnikach danych.
3. Projekt planu remediacji zawiera informacje o:
1)
terenie wymagającym przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu
i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni;
2)
aktualnym i planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu;
3)
właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności
i zabudowie;
4)
nazwach substancji powodujących ryzyko, wraz z wynikami badań
zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez
laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a;
5)
zawartości w glebie i w ziemi substancji powodujących ryzyko, do jakiej
doprowadzi remediacja;
6)
ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu
środowiska;
7)
budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do dokonania
oceny, o której mowa w pkt 6 – jeżeli zachodzi taka potrzeba;
8)
planowanym sposobie przeprowadzenia remediacji;
9)
planowanym terminie rozpoczęcia i zakończenia remediacji;
10) sposobie potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz terminie przedłożenia
dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia
gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1
pkt 1 lub ust. 1a.
4. Plan remediacji ustala regionalny dyrektor ochrony środowiska w drodze decyzji
określającej:
1)
teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu
i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni;
– 21 –
2)
nazwy substancji powodujących ryzyko oraz ich zawartości w glebie i w ziemi, do
jakich doprowadzi remediacja;
3)
sposób przeprowadzenia remediacji;
4)
termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji;
5)
sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia
dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia
gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1
pkt 1 lub ust. 1a.
5. Regionalny dyrektor ochrony środowiska wydaje decyzję, o której mowa w ust.
4, po zasięgnięciu opinii dotyczącej projektu planu remediacji:
1)
państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego – w odniesieniu do oceny
występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi na danym terenie;
2)
państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – w odniesieniu do
zanieczyszczenia w ujęciach wody przeznaczonej do spożycia;
3)
dyrektora okręgowego urzędu górniczego – w odniesieniu do zanieczyszczenia
spowodowanego ruchem zakładu górniczego;
4)
dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych – w odniesieniu do
zanieczyszczenia na gruntach będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa
Leśnego Lasy Państwowe;
5)
dyrektora parku narodowego – w odniesieniu do zanieczyszczenia na obszarze
parku narodowego i jego otuliny;
6)
dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej – w odniesieniu do
zanieczyszczenia w strefach ochronnych ujęć wody;
7)
starosty – w odniesieniu do zanieczyszczenia gruntów wykorzystywanych na cele
rolne.
6. Jeżeli zanieczyszczenie wystąpiło na terenie, do którego inny sprawca nie
posiada tytułu prawnego, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić
wykonanie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, a także przeprowadzenie remediacji
zgodnie z planem remediacji ustalonym w drodze decyzji, o której mowa ust. 4.
– 22 –
Art. 101m. 1. W przypadku gdy władający powierzchnią ziemi lub inny sprawca
nie przeprowadza remediacji, pomimo że zgodnie z art. 101h jest do tego obowiązany,
regionalny dyrektor ochrony środowiska:
1)
wzywa go do przedłożenia wniosku, o którym mowa w art. 101l ust. 2,
w wyznaczonym terminie;
2)
jeżeli nie uczyniono zadość wezwaniu – nakłada na władającego powierzchnią
ziemi lub innego sprawcę, w drodze decyzji, obowiązek przeprowadzenia
remediacji na podstawie ustalonego przez regionalnego dyrektora ochrony
środowiska planu remediacji.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się obowiązek zwrotu kosztów
opracowania projektu planu remediacji, ich wysokość, sposób i termin uiszczenia oraz
ustala się plan remediacji:
1)
zawierający informacje o:
a)
aktualnym i planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu,
b)
właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności
i zabudowie,
c)
nazwach substancji powodujących ryzyko, wraz z wynikami badań
zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez
laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a,
d)
ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu
środowiska,
e)
budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do
dokonania oceny, o której mowa w lit. d – jeżeli zachodzi taka potrzeba;
2)
określający:
a)
teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu
i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni,
b)
zawartości w glebie i w ziemi substancji powodujących ryzyko, do jakich
doprowadzi remediacja,
c)
sposób przeprowadzenia remediacji,
d)
termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji,
e)
sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia
dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia
– 23 –
gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a
ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a.
3. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 101l ust. 5.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się przepisów art. 362.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, opracowanie projektu planu
remediacji regionalny dyrektor ochrony środowiska może zlecić wykonawcy, który ze
względu na posiadane kompetencje, doświadczenie oraz warunki techniczne
i organizacyjne będzie gwarantował należyte jego opracowanie.
6. Do należności z tytułu obowiązku zwrotu kosztów opracowania projektu planu
remediacji stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują
regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska.
7. Jeżeli zanieczyszczenie wystąpiło na terenie, do którego inny sprawca nie
posiada tytułu prawnego, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany umożliwić
wykonanie badań zanieczyszczenia gleby i ziemi, a także przeprowadzenie remediacji
zgodnie z planem remediacji ustalonym w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
Art. 101n. 1. Regionalny dyrektor ochrony środowiska dokonuje oceny
przeprowadzenia remediacji, która polega na stwierdzeniu zgodności remediacji
z ustalonym planem remediacji.
2. W przypadku gdy stwierdzono niezgodność przeprowadzonej remediacji
z ustalonym planem remediacji, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
Art. 101o. 1. Jeżeli regionalny dyrektor ochrony środowiska przeprowadza
remediację, o której mowa w art. 101i, władający powierzchnią ziemi jest obowiązany
umożliwić jej przeprowadzenie z zachowaniem warunków określonych w decyzji,
o której mowa w ust. 2, a także umożliwić prowadzenie badań zanieczyszczenia gleby
i ziemi.
2. Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w celu przeprowadzenia remediacji,
określa, w drodze decyzji skierowanej do władającego powierzchnią ziemi, zakres
udostępnienia przez niego powierzchni ziemi oraz ustala plan remediacji:
1)
zawierający informacje o:
a)
aktualnym i planowanym sposobie użytkowania zanieczyszczonego terenu,
– 24 –
b)
właściwościach gleby oraz rodzaju pokrycia terenu, w tym roślinności
i zabudowie,
c)
nazwach substancji powodujących ryzyko, wraz z wynikami badań
zanieczyszczenia gleby i ziemi tymi substancjami, wykonanych przez
laboratorium, o którym mowa w art. 147a ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a,
d)
ocenie występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub stanu
środowiska,
e)
budowie geologicznej i warunkach hydrogeologicznych niezbędnych do
dokonania oceny, o której mowa w lit. d – jeżeli zachodzi taka potrzeba;
2)
określający:
a)
teren wymagający przeprowadzenia remediacji, poprzez wskazanie adresu
i numerów działek ewidencyjnych oraz jego powierzchni,
b)
zawartości w glebie i w ziemi substancji powodujących ryzyko, do jakich
doprowadzi remediacja,
c)
sposób przeprowadzenia remediacji,
d)
termin rozpoczęcia i zakończenia remediacji,
e)
sposób potwierdzenia przeprowadzenia remediacji oraz termin przedłożenia
dokumentacji z jej przeprowadzenia, w tym wyników badań zanieczyszczenia
gleby i ziemi wykonanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 147a
ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a.
3. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, wszczyna się
z urzędu.
4. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 101l ust. 5.
5. W przypadku, o którym mowa w art. 101i, opracowanie projektu planu
remediacji lub przeprowadzenie remediacji regionalny dyrektor ochrony środowiska
może zlecić wykonawcy, który ze względu na posiadane kompetencje, doświadczenie
oraz warunki techniczne i organizacyjne będzie gwarantował odpowiednio należyte ich
opracowanie lub przeprowadzenie.
Art. 101p. 1. Dokonując oceny występowania znaczącego zagrożenia dla zdrowia
ludzi lub stanu środowiska, o której mowa w art. 101l ust. 3 pkt 6, art. 101m ust. 2 pkt 1
lit. d oraz art. 101o ust. 2 pkt 1 lit. d, uwzględnia się w szczególności:
1)
postać chemiczną, w jakiej występuje zanieczyszczenie i jego biodostępność;