Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
a jeżeli nie jest to możliwe, ograniczenie emisji i oddziaływania na
środowisko jako całość, z tym że:
a)
technika – oznacza zarówno stosowaną technologię, jak i sposób, w jaki
dana instalacja jest projektowana, wykonywana, eksploatowana oraz
likwidowana,
b)
dostępne techniki – oznaczają techniki o takim stopniu rozwoju, który
umożliwia ich praktyczne zastosowanie w danej dziedzinie przemysłu,
z uwzględnieniem warunków ekonomicznych i technicznych oraz
rachunku kosztów i korzyści, a które to techniki prowadzący daną
działalność może uzyskać,
c)
najlepsza technika – oznacza najbardziej efektywną technikę w osiąganiu
wysokiego ogólnego poziomu ochrony środowiska jako całości;”,
f)
w pkt 20 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 oraz przedsiębiorcę zagranicznego
w rozumieniu art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.), a także
osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw
rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa
i rybactwa śródlądowego,”,
g)
pkt 25 otrzymuje brzmienie:
„25) powierzchni ziemi – rozumie się przez to ukształtowanie terenu, glebę, ziemię
oraz wody gruntowe, z tym że:
a)
gleba – oznacza górną warstwę litosfery, złożoną z części mineralnych,
materii organicznej, wody glebowej, powietrza glebowego i organizmów,
obejmującą wierzchnią warstwę gleby i podglebie,
b)
ziemia – oznacza górną warstwę litosfery, znajdującą się poniżej gleby,
do głębokości oddziaływania człowieka,
c)
wody gruntowe – oznaczają wody podziemne w rozumieniu art. 9 ust. 1
pkt 22 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r.

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 675, 983, 1036,
1238 i 1304.
– 6 –
poz.145, z późn. zm.), które znajdują się w strefie nasycenia i pozostają
w bezpośredniej styczności z gruntem lub podglebiem;”,
h) po pkt 31a dodaje się pkt 31b w brzmieniu:
„31b) remediacji – rozumie się przez to poddanie gleby, ziemi i wód gruntowych
działaniom mającym na celu usunięcie lub zmniejszenie ilości substancji
powodujących
ryzyko,
ich
kontrolowanie
oraz
ograniczenie
rozprzestrzeniania się, tak aby teren zanieczyszczony przestał stwarzać
zagrożenie dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, z uwzględnieniem
obecnego i planowanego w przyszłości sposobu użytkowania terenu;
remediacja może polegać na samooczyszczaniu, jeżeli przynosi największe
korzyści dla środowiska;”,
i)
po pkt 32c dodaje się pkt 32d w brzmieniu:
„32d) samooczyszczaniu – rozumie się przez to biologiczne, chemiczne i fizyczne
procesy, których skutkiem jest ograniczenie ilości, ładunku, stężenia,
toksyczności, dostępności oraz rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń
w glebie, ziemi i wodach, przebiegające samoistnie, bez ingerencji człowieka,
ale których przebieg może być przez człowieka wspomagany;”,
j)
po pkt 37 dodaje się pkt 37a w brzmieniu:
„37a) substancji powodującej ryzyko – rozumie się przez to substancję stwarzającą
zagrożenie i mieszaninę stwarzającą zagrożenie, należącą co najmniej do
jednej z klas zagrożenia wymienionych w częściach 2–5 załącznika I do
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia
16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania
substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG
i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006
(Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1, z późn. zm.), w szczególności
substancje powodujące ryzyko, o których mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 101a ust. 5 pkt 1 lit. a;”;

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 951 i 1513 oraz
z 2013 r. poz. 21 i 165.
– 7 –
3)
w tytule I tytuł działu III otrzymuje brzmienie:
„Polityka ochrony środowiska oraz programy ochrony środowiska”;
4)
art. 13 i art. 14 otrzymują brzmienie:
„Art. 13. Polityka ochrony środowiska to zespół działań mających na celu
stworzenie warunków niezbędnych do realizacji ochrony środowiska, zgodnie z zasadą
zrównoważonego rozwoju.
Art. 14. 1 Polityka ochrony środowiska jest prowadzona na podstawie strategii
rozwoju oraz za pomocą programów, o których mowa w ustawie z dnia 6 grudnia
2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712,
z późn. zm.)).
2. Polityka ochrony środowiska jest prowadzona również za pomocą
wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów ochrony środowiska.”;
5)
uchyla się art. 15 i art. 16;
6)
w art. 17:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organ wykonawczy województwa, powiatu i gminy, w celu realizacji
polityki ochrony środowiska, sporządza odpowiednio wojewódzkie, powiatowe
i gminne programy ochrony środowiska, uwzględniając cele zawarte w strategiach
i programach, o których mowa w art. 14 ust. 1.”,
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Organ, o którym mowa w ust. 1, zapewnia możliwość udziału
społeczeństwa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 i 1238 oraz z 2014 r. poz. ...),
w postępowaniu, którego przedmiotem jest sporządzenie programu ochrony
środowiska.”;
7)
w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Po przedstawieniu raportów odpowiednio sejmikowi województwa, radzie
powiatu albo radzie gminy, raporty są przekazywane przez organ wykonawczy

6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1241,
z 2012 r. poz. 1237 oraz z 2013 r. poz. 714.
– 8 –
województwa, powiatu i gminy odpowiednio do ministra właściwego do spraw
środowiska, organu wykonawczego województwa i organu wykonawczego powiatu.”;
8)
w art. 76 w ust. 2 uchyla się pkt 4;
9)
art. 101 otrzymuje brzmienie:
„Art. 101. Ochrona powierzchni ziemi polega na:
1)
racjonalnym gospodarowaniu;
2)
zachowaniu funkcji środowiskowych, gospodarczych, społecznych i kulturowych,
w tym między innymi:
a)
produkcji żywności oraz biomasy,
b)
magazynowaniu, filtrowaniu i przekształcaniu składników odżywczych,
substancji i wody,
c)
podstaw rozwoju życia i różnorodności biologicznej,
d)
źródła surowców,
e)
rezerwuaru pierwiastka węgla,
f)
zbioru dziedzictwa geologicznego, geomorfologicznego i archeologicznego;
3)
zapobieganiu zanieczyszczeniu substancjami powodującymi ryzyko oraz na
remediacji;
4)
zachowaniu jak najlepszego stanu gleby poprzez zapobieganie:
a)
erozji wodnej i wietrznej,
b)
spadkowi zawartości próchnicy glebowej,
c)
zagęszczaniu, przez co rozumie się wzrost gęstości objętościowej
i zmniejszanie porowatości gleby,
d)
zasoleniu na skutek gromadzenia się w glebie soli rozpuszczalnych,
e)
działaniom powodującym zakwaszanie;
5)
minimalizacji stopnia i łagodzeniu skutków zasklepienia gleby poprzez:
a)
ograniczanie do niezbędnego minimum powierzchni gleby objętej zabudową,
b)
zachowywanie lub tworzenie powierzchni biologicznie czynnych gleby,
zdolnych do łagodzenia degradującego działania terenów zabudowanych
i zanieczyszczeń środowiska;
6)
zapobieganiu ruchom masowym ziemi i ich skutkom;
– 9 –
7)
przeciwdziałaniu niekorzystnym zmianom naturalnego ukształtowania powierzchni
ziemi polegającym na:
a)
ograniczaniu tworzenia, powstałych w wyniku przemieszczania lub usuwania
mas ziemnych i skalnych oraz odpadów wydobywczych, wykopów, wyrobisk,
nasypów i zwałowisk,
b)
zapobieganiu niszczeniu gleby, w tym mieszaniu jej poziomów genetycznych,
które nie wynika z uprawy gruntów ornych,
c)
zapobieganiu i ograniczaniu niszczenia pokrycia terenu roślinnością,
d)
zapewnieniu racjonalnego wykorzystania przemieszczanych lub usuwanych
mas ziemnych i skalnych,
e)
zapewnieniu racjonalnego wykorzystania warstwy próchnicznej gleb, głównie
w kierunku odtworzenia i ulepszania gleb,
f)
ponownym kształtowaniu funkcji lub przygotowaniu do pełnienia nowych
funkcji terenów, na których występuje niekorzystne przekształcenie
naturalnego ukształtowania powierzchni ziemi.”;
10) po art. 101 dodaje się art. 101a–101s w brzmieniu:
„Art. 101a. 1. Zanieczyszczenie powierzchni ziemi ocenia się na podstawie
przekroczenia dopuszczalnych zawartości substancji powodujących ryzyko w glebie lub
w ziemi.
2. Dopuszczalna zawartość w glebie i w ziemi substancji powodujących ryzyko
oznacza zawartość, poniżej której żadna z funkcji pełnionych przez powierzchnię ziemi
nie jest znacząco naruszona.
3. Funkcję pełnioną przez powierzchnię ziemi ocenia się na podstawie jej
faktycznego zagospodarowania i wykorzystania, chyba że inna funkcja wynika z planu
zagospodarowania przestrzennego.
4. Gleby, ziemi lub wód gruntowych nie uznaje się za zanieczyszczone, jeżeli
stwierdzone w niej zawartości substancji są pochodzenia naturalnego.