Rządowy projekt ustawy o cudzoziemcach

– 140 –
w związku z jednostronnym zniesieniem przez Rzeczpospolitą Polską obowiązku wizowego
jest obowiązany opuścić to terytorium po upływie okresu pobytu, na jaki wjechał na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia utraty
mocy umowy lub przywrócenia obowiązku wizowego.
4. Jeżeli utrata mocy umowy o całkowitym lub częściowym zniesieniu obowiązku
wizowego lub przywrócenie obowiązku wizowego nastąpiły przed ogłoszeniem jednego
z tych faktów w formie przewidzianej prawem, termin, o którym mowa w ust. 3, liczy się od
dnia tego ogłoszenia.
5. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed
upływem terminu ważności zezwolenia na pobyt czasowy.
6. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja:
1)
o odmowie przedłużenia mu wizy Schengen lub wizy krajowej, udzielenia mu
zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt
rezydenta długoterminowego UE lub decyzja o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt
czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego UE lub
2)
o odmowie nadania mu statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej lub
decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie nadania mu statusu uchodźcy, lub decyzja
o pozbawieniu go statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, lub
3)
o cofnięciu zgody na pobyt ze względów humanitarnych
– stała się ostateczna.
7. Pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie, o którym
mowa w ust. 6, uważa się za legalny, chyba że wniosek o przedłużenie mu wizy Schengen lub
wizy krajowej lub o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały
lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE został złożony po upływie okresu
jego legalnego pobytu na tym terytorium.
8. Przepisów ust. 1, 2, 5 i 6 nie stosuje się, jeżeli cudzoziemiec posiada ważny dokument
uprawniający go do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub z przepisów ustawy
wynika, że jego pobyt na tym terytorium uważa się za legalny.
Art. 301. 1. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, który
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej
o zniesieniu obowiązku wizowego lub wobec którego stosuje się częściowe lub całkowite
– 141 –
zniesienie obowiązku wizowego, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 539/2001 z dnia
15 marca 2001 r. wymieniającym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy
podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego
wymogu, może przedłużyć w uzasadnionych przypadkach okres pobytu tego cudzoziemca na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o kolejne 90 dni, jeżeli możliwość taka jest
przewidziana w umowie o zniesieniu obowiązku wizowego.
2. Cudzoziemiec składa wniosek o przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu
bezwizowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osobiście, nie później niż w ostatnim
dniu jego legalnego pobytu na tym terytorium w ramach ruchu bezwizowego, i uzasadnia ten
wniosek.
3. Przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej następuje przez umieszczenie w dokumencie podróży cudzoziemca
odcisku stempla potwierdzającego przedłużenie okresu tego pobytu o 90 dni.
4. Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca, który złożył wniosek
o przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego na tym terytorium w terminie,
o którym mowa w ust. 2, uważa się za legalny do dnia umieszczenia w dokumencie podróży
cudzoziemca odcisku stempla potwierdzającego przedłużenie okresu tego pobytu lub do dnia
wydania przez wojewodę decyzji o odmowie przedłużenia okresu tego pobytu, nie dłużej
jednak niż przez 90 dni, licząc od następnego dnia po upływie okresu pobytu w ramach ruchu
bezwizowego, jeżeli wniosek ten nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostały
uzupełnione w terminie.
5. Przepisu art. 300 ust. 2 nie stosuje się do cudzoziemca, któremu wojewoda przedłużył
okres pobytu w ramach ruchu bezwizowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie
z przepisami ust. 1–3.
Art. 302. 1. Przedłużenia okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej odmawia się w drodze decyzji.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
stempla potwierdzającego przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o 90 dni, mając na uwadze potrzebę zapewnienia
możliwości skutecznej weryfikacji przedłużenia okresu tego pobytu.
Art. 303. 1. Decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaje się
cudzoziemcowi, gdy:
– 142 –
1)
przebywa lub przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnej wizy lub
innego ważnego dokumentu uprawniającego go do wjazdu na to terytorium i pobytu na
nim, jeżeli wiza lub inny dokument są lub były wymagane lub
2)
nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po wykorzystaniu dopuszczalnego
okresu jego pobytu na terytorium wszystkich lub niektórych państw obszaru Schengen,
do którego był uprawniony bez konieczności posiadania wizy, w okresie 6 miesięcy
liczonych od dnia pierwszego wjazdu, chyba że umowy międzynarodowe stanowią
inaczej, lub
3)
nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po wykorzystaniu dopuszczalnego
okresu jego pobytu wskazanego w
wizie Schengen w danym okresie
sześciomiesięcznym, liczonym od dnia pierwszego wjazdu, lub po wykorzystaniu
dopuszczalnego okresu pobytu na podstawie wizy krajowej, lub
4)
wykonuje lub wykonywał pracę bez wymaganego zezwolenia na pracę lub
zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy oświadczenia pracodawcy o zamiarze
powierzenia mu wykonywania pracy, lub został ukarany karą grzywny za nielegalne
wykonywanie pracy, lub podjął działalność gospodarczą niezgodnie z przepisami
obowiązującymi w tym zakresie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
5)
nie posiada środków finansowych niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub
zamieszkania albo tranzytu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państwa
trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, i nie ma możliwości wskazania
wiarygodnych źródeł uzyskania takich środków finansowych, lub
6)
obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, lub
7)
dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów
odmowy wjazdu, jeżeli cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w ramach ruchu bezwizowego lub na podstawie wizy Schengen, z wyłączeniem wizy
upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na
tym terytorium, lub
8)
dalszy pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może stanowić
zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa
i porządku publicznego lub naruszyć interes Rzeczypospolitej Polskiej, lub
9)
przekroczył granicę wbrew przepisom, lub
– 143 –
10) został prawomocnie skazany w Rzeczypospolitej Polskiej na karę pozbawienia wolności
podlegającą wykonaniu i istnieją podstawy do przeprowadzenia postępowania
w sprawie przekazania go za granicę w celu wykonania orzeczonej wobec niego kary,
lub
11) przebywa poza strefą przygraniczną, w której zgodnie z zezwoleniem na przekraczanie
granicy w ramach małego ruchu granicznego może przebywać, chyba że umowy
międzynarodowe stanowią inaczej, lub
12) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po upływie okresu pobytu, do
którego był uprawniony na podstawie zezwolenia na przekraczanie granicy w ramach
małego ruchu granicznego, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej, lub
13) dalszy pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie stanowił
zagrożenie dla zdrowia publicznego, co zostało potwierdzone badaniem lekarskim, lub
dla stosunków międzynarodowych innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
lub
14) cel i warunki pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są niezgodne
z deklarowanymi, chyba że obowiązujące przepisy dopuszczają ich zmianę.
2. Przepisów ust. 1 pkt 1–3 nie stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 300
ust. 6.
3. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli cudzoziemiec posiada ważny
dokument uprawniający go do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
z przepisów ustawy wynika, że jego pobyt na tym terytorium uważa się za legalny.
4. W postępowaniu w sprawie zobowiązania do powrotu cudzoziemca posiadającego
zezwolenie na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 159 ust. 1 lub art. 160 ust. 1, lub
cudzoziemca, do którego dołączył cudzoziemiec posiadający zezwolenie na pobyt czasowy,
o którym mowa w art. 160 ust. 1, bierze się pod uwagę okres pobytu cudzoziemca na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz istnienie więzi kulturowych i społecznych
z państwem pochodzenia.
Art. 304. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 303 ust. 1, decyzji o zobowiązaniu
cudzoziemca do powrotu nie wydaje się cudzoziemcowi, gdy:
1)
posiada status uchodźcy, korzysta z ochrony uzupełniającej lub
2)
udzielono mu zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt
tolerowany lub zachodzą przesłanki do ich udzielenia, lub
3)
udzielono mu zezwolenia, o którym mowa w art. 188 pkt 6 lub 7, lub
– 144 –
4)
jest małżonkiem obywatela polskiego albo cudzoziemca posiadającego zezwolenie na
pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i jego dalszy pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
nie stanowi zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego, chyba że celem zawarcia związku
małżeńskiego lub jego istnienia jest obejście przepisów niniejszej ustawy, lub
5)
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy Schengen, o której
mowa w art. 60 ust. 1 pkt 23, upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium, zezwolenia, o którym mowa
w art. 182 ust. 1, albo zezwolenia, o którym mowa w art. 177, lub
6)
udzielono mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
7)
posiada zezwolenie pobytowe lub inne zezwolenie uprawniające do pobytu, udzielone
przez inne państwo obszaru Schengen, i jego dalszy pobyt na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nie stanowi zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa
państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, chyba że cudzoziemiec
nie udał się niezwłocznie na terytorium tego państwa obszaru Schengen po pouczeniu go
przez organ właściwy do wydania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, lub
8)
jest czasowo oddelegowany w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez pracodawcę mającego siedzibę na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz jest uprawniony do przebywania
i zatrudnienia na terytorium tego państwa, jeżeli decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca
do powrotu miałaby zostać wydana z uwagi na przebywanie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu
uprawniającego do wjazdu na to terytorium i pobytu na nim lub ze względu na
przekroczenie lub usiłowanie przekroczenia granicy wbrew przepisom, lub
9)
może zostać niezwłocznie przekazany do państwa trzeciego na podstawie umowy
międzynarodowej o przekazywaniu i przyjmowaniu osób po uprzednim zatrzymaniu go
w związku z przekroczeniem granicy wbrew przepisom, lub