Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

upośledzająca zdolności adaptacyjne
D D
D
2
Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca
N
D
D
D


zdolności adaptacyjne, poddająca się korekcji
3
Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca
N
D
D
D


zdolności adaptacyjne, niepoddająca się korekcji
71
1
Psychozy reaktywne
N
D
D
D
C
C
C
2
Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne,
N
D
D
C


intoksykacyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte

C
C
D
bez pozostawienia defektu
3
Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne,
N
D
D
D


intoksykacyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte z
pozostawieniem defektu


4
Psychozy alkoholowe (majaczenia, drżenie,
N
D
D
D


halucynoza, zespół Korsakowa i inne)
5
Psychozy endogenne (schizofrenia, paranoja,
N
D
D
D


parafrenia, cyklofrenia) oraz psychozy inwolucyjne,
przedstarcze i starcze

72
1
Ociężałość umysłowa
N
D
D
D
2
Pogranicze upośledzenia umysłowego
N
D
D
D
3
Upośledzenie umysłowe
N
D
D
D
73
1
Nadużywanie alkoholu i środków odurzających, bez
N
C
C
C


cech uzależnienia



A



2
Zależność alkoholowa (i od innych środków
N
D
D
D


odurzających) w fazie początkowej
3
Zależność alkoholowa (i od innych środków
N
D
D
D


odurzających) z cechami psychodegradacji
74
1
Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia
N
D
D
D


organicznego nieznacznie upośledzające zdolności


C
C
adaptacyjne
2
Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia
N
D
D
D


organicznego znacznie upośledzające zdolności
adaptacyjne - w okresie kompensacji objawów

41

3
Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia
N
D
D
D


organicznego znacznie upośledzające zdolności
adaptacyjne, nierokujące wyleczenia lub istotnej
poprawy

75
1
Inne przewlekłe zaburzenia psychiczne znacznie
N
D
D
D


upośledzające zdolności adaptacyjne, rokujące
poprawę


2
Inne przewlekłe zaburzenia psychiczne znacznie
N
D
D
D


upośledzające zdolności adaptacyjne, nierokujące
wyleczenia lub istotnej poprawy


* Objaśnienia szczegółowe
Do § 67. Przez nerwice należy rozumieć psychogenne zespoły zaburzeń psychicznych, w których stwierdzamy następujące cechy:
1)
urazy psychiczne jako czynnik wywołujący,
2)
brak objawów organicznego uszkodzenia tkanek, a w szczególności ośrodkowego układu nerwowego,
3) zaburzenia psychiczne mieszczące się w zasadzie w ramach zmian ilościowych, a nie jakościowych, przy
niezmienionej osobowości,
4) zaburzenia
dotyczące w większości życia emocjonalnego; zaburzenia te (lęk, depresja, dysforia) wydają się być
objawami pierwotnymi,
5)
zachowane, a nawet wyolbrzymione, poczucie choroby,
6)
zmiany psychiczne, a także fizyczne w zasadzie odwracalne, zejście bez defektu,
7) przebieg
przewlekły, tendencje do nawrotów,
8) obraz
kliniczny
przeważnie odpowiada jednemu ze znanych zespołów nerwicowych: neurastenii, histerii, nerwicy
lękowej, nerwicy z natręctwami, nerwicy z przewagą skarg hipochondrycznych, depresji nerwicowej lub innym.
O rozpoznaniu nerwicy decyduje stwierdzenie wszystkich wymienionych wyżej cech. Według aktualnej terminologii polskiej
określenia "nerwice" i "psychonerwice" traktuje się jako synonimy. Nerwice nieznacznie lub miernie upośledzające
sprawność ustroju należy poddawać leczeniu. O przewlekłej nerwicy upośledzającej sprawność ustroju mówi się wtedy,
kiedy jej objawy uniemożliwiają wykonywanie obowiązków służbowych.
Do § 68
pkt 1 i 2. Przewlekłe psychogenne zaburzenia somatyczne, nazywane "nerwicami narządowymi", należą w zasadzie do
zakresu odpowiednich specjalności lekarskich - chorób wewnętrznych, laryngologii, okulistyki itp., a zatem rozpoznanie ich
jest sprawą odpowiednich specjalistów ze współudziałem neurologa lub psychiatry. Badanych z przewlekłymi nerwicami
narządowymi, zwłaszcza z objawami ze strony układu krążenia lub układu trawienia, dającymi tylko nieznaczne
dolegliwości, bez upośledzenia stanu ogólnego, należy kwalifikować jako zdolnych. W razie stwierdzenia średniego
nasilenia dolegliwości lub powtarzających się takich objawów, jak częstoskurcz napadowy, zapaść napadowa, omdlenie,
bóle typu dusznicowego, kurcz wpustu, uporczywe wymioty, przewlekła dyskineza dróg żółciowych itp., należy ich w
zasadzie kwalifikować jako zdolnych z ograniczeniem. Badanych należy kwalifikować indywidualnie, zależnie od stopnia
upośledzenia sprawności ustroju, biorąc po uwagę opinię służbową oraz lekarską z miejsca pełnienia służby.
Do § 69. Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne (tzw. reakcje nerwicowe lub psychopatyczne) - to:
a) ostre
niepsychotyczne zaburzenia, przebiegające najczęściej pod postacią napadów histerycznych, ucieczek,
samouszkodzeń, zaburzeń wegetatywnych itp.,
42
b) trwające od kilku godzin, dni do kilku miesięcy,
c) występujące pod wpływem trudnych sytuacji,
d) występujące u osób w zasadzie zdrowych psychicznie lub z anomaliami charakterologicznymi.
- pkt 1. Dotyczy osób, u których reakcje dezaptacyjne rokują ustąpienie w ciągu 3 miesięcy.
- pkt 2. Odnosi się do przypadków, w których leczenie i wszelkie oddziaływanie readaptacyjne nie rokują istotnej poprawy.
§ 69.
Obejmuje także tzw. infantylizm psychiczny (osobowość niedojrzałą).
Do § 70. Przez osobowość nieprawidłową (psychopatia, socjopatia, charakteropatia) należy rozumieć niedorozwój lub defekt jej
sfery dążeniowej i uczuciowej, bez względu na etiologię.
Rozpoznanie ustala się:
a)
na podstawie obecności cech nieprawidłowej osobowości,
b) na podstawie trwającej od wczesnej młodości lub dzieciństwa niedostatecznej adaptacji w zwykłych sytuacjach
(defekty osobowości spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego w wieku dojrzałym; poz. § 74),
c)
po wykluczeniu niedorozwoju umysłowego,
d)
po wykluczeniu psychozy,
e)
po wykluczeniu sytuacyjnych reakcji dezadaptacyjnych; porównaj § 69.
- pkt 1. Dotyczy badanych z cechami nieprawidłowej osobowości, bez objawów trwałego nieprzystosowania.
- pkt 2. Stosować u badanych, u których w przeszłości występowały okresy zadowalającego przystosowania się.
- pkt 3. Dotyczy w szczególności tzw. psychopatów antyspołecznych po pobytach w zakładach karnych oraz osób z
zaburzeniami charakterologicznymi na podłożu encefalopatii ze współistniejącą ociężałością umysłową, alkoholizmem itp.
Rozpoznanie należy ustalać na podstawie dokumentacji specjalistycznej obiektywizującej wywiad.
Do § 71. Rozpoznanie ustala się na podstawie odpisu historii choroby z zakładu psychiatrycznego.
Do § 72. Upośledzenie umysłowe (niedorozwój umysłowy, oligofrenia) - to stan charakteryzujący się:
a) wyraźnie niższą od przeciętnej sprawnością intelektualną (I.I.) według skali Wechslera poniżej 70,
b)
zaburzeniami dojrzewania, zdolności uczenia się i umiejętności przystosowania społecznego.
Oceny sprawności intelektualnej należy dokonywać z udziałem psychologa i lekarza psychiatry.
Do § 73. Przez zespół zależności alkoholowej (oraz innych środków odurzających) należy rozumieć stan charakteryzujący się:
a) nieodpartym
wewnętrznym przymusem ciągłego lub okresowego spożywania alkoholu (przyjmowania środków
odurzających),
b) występowaniem objawów zespołu odstawienia po przerwaniu picia (przyjmowania środka),
c) zmienionym sposobem reagowania na alkohol (utratą kontroli nad piciem, zmianami w jego tolerancji, lukami
pamięciowymi i innymi), stałym zwiększaniem dawki środka odurzającego,
d) postępującym przebiegiem, prowadzącym do nieodwracalnych następstw psychicznych i fizycznych.
Rozpoznanie należy ustalić na podstawie dokumentacji z poradni przeciwalkoholowej lub poradni zdrowia psychicznego. W
wypadkach wątpliwych należy kierować na badania specjalistyczne.
- pkt
1.
Według tego punktu należy kwalifikować osoby okresowo nadużywające alkoholu (przyjmowanie leków) bez cech
uzależnienia.
- pkt 2. Dotyczy początkowej fazy zależności.
- pkt
3.
Według tego punktu należy kwalifikować osoby, u których stwierdza się objawy psychodegradacji oraz zmiany
somatyczne typowe dla przewlekłych intoksykacji.
Do § 74. Dotyczy:
43
a) zaburzeń podobnych do nerwic (cerebrastenia, zespoły rzekomonerwicowe) lub nieprawidłowych osobowości
(charakteropatia, encefalopatia z zaburzeniami charakteru),
b) zaburzeń spowodowanych chorobami, urazami lub infekcjami centralnego układu nerwowego (CUN),
c) gdy badanie neurologiczne, EEG, testy psychologiczne, rtg czaszki, tomografia komputerowa i inne wskazują na
organiczne uszkodzenie CUN lub gdy istnieje poważne podejrzenie takiego uszkodzenia, uzasadnione przebiegiem
choroby, urazu lub infekcji.
§ 74 nie obejmuje następstw uszkodzeń CUN, które miały miejsce we wczesnym okresie rozwojowym (porównaj § 70 i
72). Kwalifikacji orzeczniczych należy dokonywać nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od ustąpienia objawów ostrej
fazy choroby lub urazu.
- pkt 1. Dotyczy zespołów pourazowych i innych z przewagą objawów subiektywnych, bez somatycznych cech upośledzenia
sprawności ustroju.
- pkt 2. Odnosi się do stanów, w których nastąpiła częściowa kompensacja skutków uszkodzenia CUN.
- pkt 3. O rozpoznaniu decyduje obecność objawów rozwiniętego zespołu psychoorganicznego (otępiennych,
charakteropatycznych itp.) oraz wieloletni niepomyślnie rokujący przebieg.
Do § 75. Dotyczy przypadków z rozpoznaniami nieuwzględnionymi w § 67-74. Kwalifikacji do pkt 1 lub pkt 2 należy dokonywać na
podstawie dokumentacji z dotychczasowego leczenia w poradniach zdrowia psychicznego lub szpitalach specjalistycznych
oraz oceny przez komisję stanu psychicznego badanego.

Dział XVII - Kończyny

1
2
3
4
5
6
7
76
1
Brak kończyny górnej
N
D
D
C
C
D



2
Brak kończyny dolnej
N
D
D
D
C
C


77
1
Zniekształcenia kości miednicy, obręczy barkowej i
N
C
C
C


kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach
Z
A
A
A
zapalnych), bez upośledzenia sprawności
2
Zniekształcenia kości miednicy, obręczy barkowej i
N
D
D
C


kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach


C
D
zapalnych), upośledzające sprawności
3
Przewlekłe stany zapalne kości
N
D
D
C
C
C
D



78
1
Skrócenie kończyny dolnej od 1 cm do 2 cm
Z
A
A
A



N
44

2
Skrócenie kończyny dolnej powyżej 2 cm do 4 cm, z
N
A
A
A


nieznacznym upośledzeniem sprawności ruchowej

C
3
Skrócenie kończyny dolnej powyżej 4 cm do 6 cm, z
N
D
D
C


upośledzeniem sprawności ruchowej


C
D
4
Skrócenie kończyny dolnej ze znacznym
N
D
D
D


upośledzeniem sprawności ruchowej



C


79
1
Zwichnięcia nawykowe
N
D
C
C
C
D
D
2
Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn
N
C
A
A


nieznacznie upośledzające sprawność ruchową

A
C
C
3
Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn
N
D
C
C


znacznie upośledzające sprawność ruchową

C
D
D
4
Przewlekłe choroby stawów bez zniekształcenia oraz
N
A
A
A


przewlekłe zapalenia tkanki łącznej i okołostawowe

C
C
C
5
Przewlekłe choroby stawów upośledzające
N
D
D
C


sprawność ustroju

C
C
D
6
Dawno przebyty rzut choroby reumatycznej, bez
N
A
A
A


zmian sprawności ustroju
Z
7
Rzut choroby reumatycznej w okresie leczenia lub
N
C
C
C


postępowania profilaktycznego

D
8
Przewlekłe reumatoidalne zapalenie stawów
N
D
D
D
C
C
C
9
Zmiany zwyrodnieniowe stawów nieznacznie
N
A
A
A


upośledzające sprawność ruchową

C
C
10
Zmiany zwyrodnieniowe stawów upośledzające
N
C
C
C


sprawność ruchową

D
D
D
80
1
Stopa płaska lub wdrążona, bez upośledzenia
Z
A
A
A


sprawności
N
2
Stopa płaska, koślawa lub wdrążona, miernie
N
C
C
C


upośledzająca sprawność
3
Stopa szpotawa, końska, piętowa i inna, znacznie lub
N
D
D
C


wybitnie upośledzająca sprawność


C
D



81 1
ylaki kończyn, bez upośledzenia sprawności N A A A
45