Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

okresem trwania kary. Wprowadzając w miejsce dotychczasowych trzech kar dyscyplinarnych
(upomnienie, nagana, surowa nagana) tylko jednej kary, jednocześnie celowo podniesiono jej rangę.
Należy również podnieść, że przy zastosowaniu podobnych środków dyscyplinujących
i kar, także w innych służbach mundurowych występuje podobna gradacja kar dyscyplinarnych
i czasookres ich trwania, np. art. 134 i 135q ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U.
z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.) lub art. 137a ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r.
o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.).
36. Uwaga ogólna dotycząca pominięcia w projekcie ustawy problematyki szkolenia
i doskonalenia zawodowego – uwaga odrzucona.
Uwaga nietrafna, bowiem kwestie związane z naborem, postępowaniem kwalifikacyjnym i
szkoleniem zostały w podstawowym zakresie uregulowane w art. 38, 43 i 145, natomiast
szczegółowe zagadnienia, które mogą podlegać niezbędnym zmianom, zostały uregulowane
w aktach wykonawczych wydanych z upoważnienia tych przepisów ustawy.
3.
Wpływ regulacji na rynek pracy, konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość,
w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw, rozwój regionalny.
Uchwalenie ustawy nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz na sytuację i rozwój regionalny. Uchwalenie ustawy może
wpłynąć w pozytywny sposób na rynek pracy, umożliwiając szerszej grupie pracowników
cywilnych zatrudnienie na stanowiskach w Służbie Więziennej.
Uchwalenie ustawy wpłynie pozytywnie na efektywność działania Służby Więziennej
i zarządzanie tą formacją. W szczególności podać tu można te regulacje, które odnoszą się do trybu
obejmowania wyższych stanowisk kierowniczych w służbie.

4. Wpływ regulacji na finanse publiczne, w tym budżet państwa i budżety jednostek
samorządu terytorialnego



39
I. Wejście w życie ustawy o Służbie Więziennej spowoduje dodatkowe skutki finansowe dla
budżetu państwa:
w złotych
L.p. Treść Szacowane
Koszty
Oszczędności
skutki
rzeczywiste
finansowe
1. wprowadzenie pomocy w zakresie
59 900
59 900
0
kształcenia dzieci poległych na
służbie funkcjonariuszy
2. zmiana zasad wypłacania zasiłków
1 690 740
0
0
pogrzebowych
3. zwrot kosztów dojazdu funkcjo-
5 000 000
0
0
nariuszy SW, którzy zajmują lokal
mieszkalny w miejscowości
pobliskiej miejsca pełnienia służby,
do miejsca pełnienia służby
w wysokości ceny biletów za
przejazd koleją lub autobusami
4. wprowadzenie „urlopu dodatko-
249 200
0
0
wego” w wymiarze 5 dni w roku
zawartego w art. 139 ust. 2 pkt 2
projektu ustawy dla funkcjo-
nariuszy pełniących służbę
w stałym wypełnianiu zadań
w zakresie bezpośredniej ochrony
i
opieki nad osadzonymi
w oddziale dla osadzonych stwa-
rzających poważne zagrożenie
społeczne albo poważne
zagrożenie dla bezpieczeństwa
zakładu karnego lub aresztu
śledczego oraz dla funkcjonariuszy
pełniących służbę w oddziałach
terapeutycznych dla skazanych
z niepsychotycznymi zaburzeniami
psychicznymi lub upośledzonych
umysłowo
40
1. Odnosząc się do zmiany zasad wypłacania zasiłków pogrzebowych, projekt ustawy
zakłada, iż funkcjonariusz w razie śmierci członka jego rodziny otrzyma zasiłek pogrzebowy
w wysokości 175 % przeciętnego uposażenia funkcjonariusza Służby Więziennej. Przyjęcie
powyższej kwoty procentowej pozwoli na pokrycie wypłaty zasiłków pogrzebowych w ramach
posiadanych na ten cel środków będących w dyspozycji Służby Więziennej. Szacując ewentualne
koszty uwzględniono wyłącznie liczbę udokumentowanych w 2007 r. zgonów osób, w związku ze
śmiercią których funkcjonariusz mógłby zasiłek pogrzebowy uzyskać. Zatem: 1.500
(udokumentowane zgony) x 1 127,16 zł = 1 690 740 zł (z uwzględnieniem proponowanego
w 2009 r. wzrostu wskaźnika wielokrotności kwoty bazowej z 2,48 do 2,65). Natomiast koszt
związany z wypłatą zasiłku pogrzebowego na jednego zmarłego funkcjonariusza wynosi ok. 20 000
zł, tj. 1 523,29 zł – (kwota bazowa) x 2,65 (wskaźnik wielokrotności kwoty bazowej) X 500 % =
20 183 zł. Z uwagi na incydentalne przypadki występujące w skali służby, koszt wprowadzenia
tego zasiłku nie przekroczy ww. kwoty 1 690 740 zł ustalonej dla zasiłku pogrzebowego w razie
śmierci członka rodziny i zostanie pokryty w ramach posiadanych środków będących w dyspozycji
Służby Więziennej.

2. Przechodząc do skutków finansowych związanych z wprowadzeniem pomocy w zakresie
kształcenia dzieci poległych na służbie funkcjonariuszy, informuję, że roczny koszt tej pomocy
w odniesieniu do dzieci (uczniów szkół publicznych i niepublicznych) będzie wynosił:
{1
523,29
zł (kwota bazowa w 2008 r.) x 2,48 (wskaźnik wielokrotności na 2008 r.)
x 103,9 % (planowana waloryzacja na 2009 r.)} x 2 = 7 850,18 zł na 1 dziecko.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych słuchaczy i studentów kwota ta wyniesie:

(1 523,29 zł x 2,48 x 103,9 %) x 3 = 11 775,28 zł na 1 osobę.
Należy nadmienić, że aktualnie ta forma pomocy może mieć zastosowanie do 5 (pięciu)
osób.

3. Wprowadzenie nowego uprawnienia zawartego w art. 182 projektu ustawy tj. zwrotu
kosztów dojazdu funkcjonariuszy, którzy zajmują lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej
miejsca pełnienia służby, do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją
lub autobusami nie wywoła nowych skutków finansowych, gdyż środki finansowe na ten cel
zostaną przeznaczone ze środków, z których Służba Więzienna dokonywała wykupu ulgi na
przejazd pociągami PKP.
41
Należy podkreślić, że prawo do jednorazowego przejazdu na koszt służby zawarte
w art. 72 obecnie obowiązującej ustawy o Służbie Więziennej i w art. 194 projektu nie ma nic
wspólnego z nową instytucją zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby zawartą w art.
182 projektu ustawy i realizacja tych uprawnień nie jest od siebie uzależniona. Zwrot poniesionych
kosztów lub wypłata ewentualnego równoważnika pieniężnego związanego z realizacją
uprawnienia do jednorazowego przejazdu na koszt służby finansowana jest z § 3070 dział 755
rozdział 75512 część 37 ustawy budżetowej – wydatki osobowe nie zaliczone do uposażeń.
Natomiast środki finansowe planowane na pokrycie kosztów związanych z realizacją nowego
uprawnienia do zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby, jak wskazano wcześniej, będą
pochodziły ze środków, z których Służba Więzienna dokonywała wykupu ulgi na przejazd
pociągami PKP, a więc z § 4410 – podróże służbowe krajowe.

Wprowadzenie nowego uprawnienia zawartego w art. 182 projektu ustawy, tj. zwrotu
kosztów dojazdu funkcjonariuszy SW, którzy zajmują lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej
miejsca pełnienia służby, do miejsca pełnienia służby, w wysokości ceny biletów za przejazd koleją
lub autobusami i jego realizacja z pewnością nie spowoduje nowych skutków finansowych dla
budżetu państwa, gdyż z tego prawa skorzysta wąska grupa funkcjonariuszy SW (wypłata
dokonywana będzie po przedstawieniu odpowiednich dowodów poniesionych kosztów). Większość
funkcjonariuszy dojeżdża własnymi środkami transportu, a więc wyasygnowana dotychczas przez
SW kwota ok. 5 mln zł na pokrycie wykupu ulgi w PKP z pewnością wystarczy na realizację
wskazanego powyżej uprawnienia.

4. Wprowadzenie „urlopu dodatkowego” w wymiarze 5 dni w roku zawartego w art. 139
ust. 2 pkt 2 projektu dla funkcjonariuszy pełniących służbę w stałym wypełnianiu zadań w zakresie
bezpośredniej ochrony i opieki nad osadzonymi w oddziale dla osadzonych stwarzających poważne
zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu
śledczego oraz dla funkcjonariuszy pełniących służbę w oddziałach terapeutycznych dla skazanych
z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo stanowi analogię
do przepisu § 4 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie
szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, gdzie ta grupa
funkcjonariuszy uprawniona jest do podwyższenia podstawy wymiaru emerytury o 0,5 % za każdy
rok służby pełnionej w
warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. Ponadto
wprowadzenie dodatkowego urlopu dla tej grupy funkcjonariuszy jest wyrazem dbałości o ich stan
fizyczny i psychiczny oraz daje możliwość wydłużenia odpoczynku po uciążliwej służbie
w szczególnych warunkach.
42

Zmiana dotychczasowego przepisu § 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
21 listopada 1996 r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Służby Więziennej, gdzie wskazane było
uprawnienie funkcjonariuszy SW do dodatkowego urlopu i umieszczenie go w nowym brzmieniu
w projekcie ustawy, jest również wynikiem zmian w nazewnictwie i nowej terminologii zawartej
w art. 88 K.k.w.

Wprowadzenie dodatkowych urlopów dla grupy funkcjonariuszy SW, o których mowa
w art. 139 ust. 2 pkt 2 nie spowoduje dodatkowych kosztów dla budżetu państwa, gdyż rozszerzenie
liczby uprawnionych do tego świadczenia zostało zrekompensowane poprzez likwidację
uprawnienia do dodatkowego urlopu dla funkcjonariuszy, którzy ukończyli odpowiednio 45, 50, 55
lat, zawartego w § 10 wskazanego powyżej rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
21 listopada 1996 r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Służby Więziennej.
5. Jak podano w części szczegółowej uzasadnienia (ad 13), wymienione w projekcie zadania
– organizowanie i prowadzenie promocji zdrowia, a także organizowanie i prowadzenie profilaktyki
zdrowotnej, szczególnie w zakresie zapobiegania skutkom stresu chronicznego i traumatycznego są
już prowadzone. Organizowanie i prowadzenie badań wstępnych kandydatów do pracy dotyczy
wyłącznie pracowników cywilnych, gdyż badanie kandydatów do Służby Więziennej należy do
kompetencji komisji lekarskich ministra spraw wewnętrznych i administracji.
Szacuje się, że nie wzrosną koszty związane z kontrolą zdrowotną funkcjonariuszy Służby
Więziennej. W projekcie rozporządzenia w sprawie zadań służby medycyny pracy wynikających
ze specyfiki ryzyka zawodowego w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej
doprecyzowano jedynie, iż pierwsze badanie okresowe funkcjonariusza w służbie przygotowawczej
wykonuje się przed upływem roku służby, a w przypadku uzyskania zaświadczenia o braku
przeciwwskazań do dalszego pełnienia służby, następne badanie przed upływem 2 lat służby.
Wymienione w ww. projekcie zadania, mające na celu zapobieganie skutkom stresu chronicznego
i traumatycznego, nie spowodują dodatkowych obciążeń dla lekarzy medycyny. Jednostki służby
medycyny pracy realizują zadania w zespołach interdyscyplinarnych: lekarz, psycholog,
pielęgniarka. W każdym z zespołów, o których jest mowa powyżej, przewidziano dwa etaty dla
psychologów.
Nadrzędna jednostka medycyny pracy, o której mowa w projekcie rozporządzenia w sprawie służby
medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej przejmie obowiązki
powołanego zgodnie z Regulaminem organizacyjnym CZSW Zespołu Służby Medycyny Pracy, zaś
wszystkie podstawowe jednostki służby medycyny pracy w Służbie Więziennej są już
43