Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

2. W razie odmowy poddania się czynnościom, o których mowa w § 4 i 5, osobę uprzedza
się o możliwości zatrzymania jej na terenie jednostki oraz przekazania Policji, a w razie
ponownej odmowy osobę tę umieszcza się w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych,
o którym mowa w § 9 ust. 2, i powiadamia Policję.

§ 8
1. W razie ujawnienia przez funkcjonariusza, w wyniku czynności kontrolnych,
przenoszenia lub przewożenia przedmiotów niedozwolonych, sporządza się protokół
według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Ujawnione i zakwestionowane przedmioty niedozwolone oraz przekazane do depozytu
podlegają zatrzymaniu na czas pobytu osoby na terenie jednostki.
3. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że posiadanie zakwestionowanych
przedmiotów niedozwolonych stanowi czyn zabroniony pod groźbą kary, przekazuje się te
przedmioty, wraz z protokołem, najbliższej jednostce Policji. Przepisy § 9 stosuje się
odpowiednio.
4. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że zakwestionowane przedmioty
niedozwolone mają związek z postępowaniem karnym prowadzonym wobec osoby
pozbawionej wolności, przekazuje się te przedmioty, wraz z protokołem, właściwym
organom ścigania lub organom procesowym.
5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do przedmiotów przekazanych w trybie,
o którym mowa w § 3 ust. 1.

§ 9
1. Decyzję o zatrzymaniu przebywającej na terenie jednostki osoby, co, do której istnieje
uzasadnione podejrzenie popełnienia na tym terenie czynu zabronionego pod groźbą kary,
podejmuje kierownik jednostki.
2. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się najbliższą jednostkę Policji. Do czasu
przekazania Policji osoby zatrzymanej powinna się ona znajdować w pomieszczeniu dla
osób zatrzymanych pod dozorem funkcjonariusza.

§ 10
1. Pomieszczenie dla osób zatrzymanych powinno:
1) posiadać powierzchnię nie mniejszą niż 3 m2 na jednego zatrzymanego,
2) odpowiadać wymaganiom higieny i mieć dostateczny dopływ świeżego powietrza,
3) zapewniać oświetlenie i odpowiednią do pory roku temperaturę,

4
4) być wyposażone w niezbędny sprzęt kwaterunkowy oraz instalację elektryczną
i przyzywową.
2. Osobie umieszczonej w pomieszczeniu dla osób zatrzymanych umożliwia się
skorzystanie z urządzeń sanitarnych.
3. W uzasadnionych wypadkach osobie zatrzymanej należy zapewnić opiekę medyczną
świadczoną przez służbę zdrowia jednostki, a także zapewnić napoje i wyżywienie, jeśli
jest to uzasadnione długością okresu zatrzymania.

§ 11
Osobę odmawiającą podporządkowania się poleceniom, o których mowa w art. 17 ust.
1 pkt 4 ustawy, funkcjonariusze usuwają z terenu jednostki, jeżeli nie zachodzi
konieczność zatrzymania tej osoby i przekazania jej Policji.

§ 12
1. Funkcjonariusz, wykonując czynności służbowe poza terenem jednostki, może
zatrzymać osobę, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, jeżeli jej tożsamość nie
budzi wątpliwości.
2. Po zatrzymaniu osoby, o której mowa w ust. 1, funkcjonariusz jest uprawniony ją
wylegitymować i potwierdzić jej tożsamość oraz skontrolować, czy nie posiada ona broni
lub innych zagrażających życiu przedmiotów, i odebrać je.
3. W przypadku konieczności niezwłocznego działania funkcjonariusz nie jest obowiązany
do okazania legitymacji służbowej i potwierdzenia tożsamości zatrzymywanej osoby.
4. Funkcjonariusz doprowadza osobę zatrzymaną do najbliższej jednostki Policji albo
zakładu karnego lub aresztu śledczego.
5. W razie zagrożenia życia lub zdrowia funkcjonariusz nie wykonuje czynności, o których
mowa w ust. 1, 2, 4; w takim wypadku jest obowiązany powiadomić najbliższy zakład
karny lub areszt śledczy albo Policję i zażądać ich pomocy.

§ 13
Z przebiegu czynności, o których mowa w § 9 ust. 1 i § 11 oraz § 12 ust. 1, sporządza się
protokół.
§ 14
1. Kierownik jednostki może żądać udzielenia niezbędnej pomocy od funkcjonariuszy
Policji, Straży Granicznej lub żołnierzy andarmerii Wojskowej, w ramach posiadanych

5
kompetencji, celem podjęcia interwencji wobec osoby innej niż pozbawiona wolności,
w szczególności, gdy osoba ta:
1) zakłóca spokój i porządek w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu karnego lub aresztu
śledczego;
2) została zatrzymana przez funkcjonariuszy na terenie zakładu karnego lub aresztu
śledczego;
3) nawiązuje kontakty z osobami pozbawionymi wolności;
4) usiłuje dostarczyć, bez zezwolenia przedmiot na teren jednostki;
5) odmawia poddania się czynnościom kontrolnym, o których mowa w § 4 i 5.
2. Dowódca konwoju może żądać udzielenia niezbędnej pomocy od funkcjonariuszy
Policji, Straży Granicznej lub żołnierzy andarmerii Wojskowej celem podjęcia interwencji
wobec osoby innej niż pozbawiona wolności, w szczególności w razie nawiązywania przez
nią kontaktów z osobami pozbawionymi wolności.

§ 15
1. Zwracając się do obywatela o udzielenie doraźnej pomocy, funkcjonariusz określa
podstawę prawną żądania oraz rodzaj i zakres oczekiwanej pomocy.
2. O skorzystaniu z pomocy obywatela, jej zakresie i rodzaju funkcjonariusz informuje
pisemnie kierownika jednostki.

§ 16
O podjęciu działań, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy wobec osób, o których
mowa w art. 17 ust. 2, kierownik jednostki niezwłocznie powiadamia Dyrektora
Generalnego Służby Więziennej, a ten – właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne albo
urząd konsularny oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

§ 17
Komendant ośrodka szkolenia Służby Więziennej i komendant ośrodka doskonalenia kadr
Służby Więziennej mogą odstąpić od stosowania zasad określonych w § 3, § 4 ust. 3 i § 5.

§ 18
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie ............ dni od dnia ogłoszenia.



PREZES RADY MINISTRÓW

6

UZASADNIENIE

Rozporządzenie stanowi realizację upoważnienia ustawowego zawartego w art. 17
ust. 6 ustawy z dnia ................. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr ...... poz. .......).
Rozporządzenie reguluje szczegółowe warunki trybu działań funkcjonariuszy Służby
Więziennej podczas wykonywania czynności służbowych w stosunku do osób
pozbawionych wolności jak i innych osób, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia
.................. o Służbie Więziennej.
Rozporządzenie co do zasady zawiera takie same rozwiązania, które były zawarte
w poprzedzającym je rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie
szczegółowego trybu działań funkcjonariuszy Służby Więziennej podczas wykonywania
czynności służbowych (Dz. U. 100 poz. 623) dostosowując je do nowego zakresu
delegacji ustawowej.
Proponowane zmiany, w stosunku do dotychczas obowiązującego rozporządzenia
dotyczą:
wykorzystania psa służbowego lub psa specjalnego do pomocy w wykonywaniu przez
funkcjonariusza pełniącego służbę przy wejściu do jednostki do przeglądania lub
kontrolowania zawartości wnoszonych, wynoszonych i deponowanych bagaży lub
rzeczy oraz sprawdzania ładunków pojazdów wjeżdżających na teren jednostki i z niej
wyjeżdżających oraz ich ładunków;
nie ujmowania w rozporządzeniu osób, w stosunku do których przepisy rozporządzenia nie
będą stosowane.
Zmiana, o której mowa w pkt 1 polega na dodaniu w § 5 ust. 2 o brzmieniu:
„2. Do wykonywania przez funkcjonariusza pełniącego służbę przy wejściu do jednostki
czynności, o których mowa w ust. 1, można wykorzystać psa służbowego.” Zmiana ta
pozwoli, z uwagi na coraz większą liczbę ujawnień na terenie jednostki przedmiotów
niedozwolonych lub przedmiotów niebezpiecznych, na bardziej dokładne dokonywanie
kontroli.

Zmiana, o której mowa w pkt 2 podyktowana jest ujęciem w art. 17 ust. 2 ustawy
wykazu osób, w stosunku do których nie wykonuje się czynności kontrolnych.
Dokonując oceny skutków regulacji wskazanych w uchwale Nr 49 Rady Ministrów z
dnia 19 marca 2002 r. Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. Nr 13, poz. 221 i Nr 30,
poz. 482) należy stwierdzić, że projektowane rozporządzenie nie spowoduje dodatkowych

7
kosztów, nie wpłynie na rynek pracy, konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną
gospodarki, a także sytuację i rozwój regionalny.

Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii
Europejskiej.




12-05-dg

8