Rządowy projekt ustawy o Służbie Więziennej

2. Przy przyznawaniu zapomogi pieniężnej należy brać pod uwagę wszystkie
okoliczności mające wpływ na sytuację materialną funkcjonariusza i jego rodziny.

Art. 204. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość funduszu na nagrody roczne, nagrody
uznaniowe i zapomogi dla funkcjonariuszy, sposoby ustalania i warunki zwiększania jego
wysokości dla poszczególnych jednostek organizacyjnych, tryb postępowania oraz
właściwość przełożonych w zakresie przyznawania i wypłaty nagród rocznych, uznaniowych
i zapomóg, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania
środkami finansowymi.

Art. 205. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości:
1) po 20 latach służby – 75 %;
2) po 25 latach służby – 100 %;
3) po 30 latach służby – 150 %;
4) po 35 latach służby – 200 %;
5) po 40 latach służby – 300 %
– miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym.



Art. 206. 1. Do okresu służby uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się:
1) wszystkie zakończone okresy służby i pracy, wykonywanej w wymiarze nie
niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy;
2) inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają zaliczeniu do okresu
pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze;
3) okres studiów w szkole wyższej przewidziany programem nauczania w łącznym
wymiarze nie większym niż 5 lat, pod warunkiem uzyskania dyplomu ich
ukończenia.
2.
Jeżeli funkcjonariusz w dniu udokumentowania prawa do nagrody jubileuszowej
jest jednocześnie uprawniony do dwóch lub więcej nagród jubileuszowych, wypłaca się tylko
jedną nagrodę w wymiarze wyższym.

90
3. W razie nabycia prawa do nagrody wyższego stopnia w ciągu 12 miesięcy od dnia
nabycia prawa do nagrody danego stopnia, funkcjonariuszowi wypłaca się różnicę między
kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.
4. W przypadku zwolnienia ze służby funkcjonariusza uprawnionego do emerytury lub
renty nagrodę jubileuszową wypłaca się w dniu ustania stosunku służbowego, jeżeli w tym
dniu brakuje mu do stażu jubileuszowego, od którego zależy nabycie prawa do nagrody
jubileuszowej, nie więcej niż 12 miesięcy.
5.
Minister
Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb obliczania i wypłacania nagrody
jubileuszowej, a także okresy służby, pracy i nauki powodujące nabycie prawa do nagrody
jubileuszowej, sposób dokumentowania tych okresów oraz termin wypłacania nagrody,
uwzględniając zapewnienie sprawności postępowania i zabezpieczenie praw funkcjonariuszy.

Art. 207. 1. Za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki
służbowe funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie.

2. Wynagrodzenie za dokonane przez funkcjonariuszy wynalazki, udoskonalenia
techniczne i usprawnienia określają odrębne przepisy.
3.
Minister
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje zadań
zleconych, za które funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie, wysokość tego
wynagrodzenia oraz tryb jego wypłacania, sposób obliczania wynagrodzenia oraz termin jego
wypłacania, mając na względzie charakter tych zadań.


Art. 208. 1. W razie śmierci funkcjonariusza przysługuje zasiłek pogrzebowy
w wysokości:
1) pięciokrotności przeciętnego uposażenia funkcjonariusza, jeżeli koszty pogrzebu
ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice;
2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej
w pkt 1 – jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba.
2.
Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego
w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków Służby Więziennej. Dyrektor
Generalny może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego
wskutek choroby pozostającej w związku ze służbą.

91

3.
W razie pokrycia kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków Służby
Więziennej, pozostałej po funkcjonariuszu rodzinie przysługuje 50 % zasiłku pogrzebowego
określonego w ust. 1 pkt 1.

Art. 209. 1. Jednostka organizacyjna, w której funkcjonariusz pełnił służbę
bezpośrednio przed śmiercią, pokrywa koszty pogrzebu funkcjonariusza w razie jego śmierci,
która nastąpiła wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą,
z zastrzeżeniem art. 208 ust. 2.
2. Koszty pogrzebu jednostka organizacyjna pokrywa do wysokości nie wyższej niż
sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym datę pogrzebu,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
3. Niezależnie od wysokości kosztów pogrzebu, jednostka organizacyjna dodatkowo
pokrywa koszty związane z przewozem zwłok do miejscowości, w której zmarły
funkcjonariusz ma być pochowany.
4. Jeżeli rodzina funkcjonariusza, zmarłego wskutek wypadku lub choroby
pozostających w związku ze służbą:
1) podjęła się zorganizowania pogrzebu we własnym zakresie, koszty pogrzebu
funkcjonariusza podlegają zwrotowi do wysokości kwoty, o której mowa w ust. 2;
przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio;
2) wybudowała nagrobek na własne zamówienie, koszty pogrzebu funkcjonariusza
podlegają w tej części zwrotowi do wysokości różnicy między kwotą, o której
mowa w ust. 2, a kwotą faktycznie wydatkowaną na pokrycie kosztów pogrzebu
funkcjonariusza, zorganizowanego przez jednostkę organizacyjną.
5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki,
terminy i tryb wypłaty kosztów pogrzebu oraz sposób ich dokumentowania, uwzględniając
rodzaje poniesionych wydatków mających wpływ na to świadczenie.


Art. 210. 1. W razie śmierci członka rodziny, funkcjonariuszowi przysługuje zasiłek
pogrzebowy w wysokości 175 % przeciętnego uposażenia funkcjonariusza.

2. W razie zbiegu uprawnień do zasiłku pogrzebowego określonego w ust. 1
z uprawnieniami do zasiłku pogrzebowego przysługującymi na podstawie odrębnych

92
przepisów, funkcjonariusz zobowiązany jest w pierwszej kolejności zrealizować uprawnienie
do zasiłku wynikające z przepisów odrębnych. Jeżeli wypłacony z tego tytułu zasiłek jest
niższy od zasiłku określonego w ust. 1, funkcjonariuszowi przysługuje odpowiednie
wyrównanie.


Art. 211. 1. Zasiłek pogrzebowy z tytułu śmierci członka rodziny funkcjonariusza
przysługuje w razie śmierci:
1) małżonka;
2) dzieci własnych lub małżonka oraz dzieci przysposobionych;
3) dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej;
4) dzieci przyjętych na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletniości, jeżeli rodzice
nie żyją albo nie mogą im zapewnić utrzymania bądź zostali pozbawieni lub
ograniczeni w sprawowaniu władzy rodzicielskiej;
5) rodziców funkcjonariusza lub jego małżonka, a także ich ojczyma, macochy lub
osób ich przysposabiających;
6) osób, których opiekunem prawnym został ustanowiony funkcjonariusz lub jego
małżonek.
2. W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku pogrzebowego w związku z pokryciem
przez funkcjonariusza kosztów pogrzebu członka jego rodziny będącego również
funkcjonariuszem, uprawnionemu przysługuje wyższy zasiłek, a jeżeli pobrał zasiłek niższy,
odpowiednie wyrównanie.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb wypłaty zasiłku
pogrzebowego oraz rodzaje dokumentów wymagane do jego wypłaty, uwzględniając
sprawność realizacji wypłaty.

Art. 212. 1. W przypadku funkcjonariusza, którego śmierć nastąpiła w związku ze
służbą, każdemu z dzieci będących na jego utrzymaniu, które w dniu jego śmierci spełniały
warunki do uzyskania renty rodzinnej, Dyrektor Generalny przyznaje pomoc finansową na
kształcenie ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie Służby Więziennej.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, przysługuje uczniom szkół publicznych
i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych dla młodzieży i dla dorosłych oraz
słuchaczom zakładów kształcenia nauczycieli i kolegiów pracowników służb społecznych,

93
oraz studentom szkół wyższych do czasu ukończenia kształcenia, nie dłużej jednak niż do
ukończenia 25 roku życia.
3.
Minister
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
i tryb przyznawania pomocy, o której mowa w ust. 1, uwzględniając wysokość pomocy
w zależności od poziomu kształcenia i typu szkoły.

Art. 213. 1. Funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz
każdemu z członków jego rodziny przysługuje świadczenie w postaci dopłaty do
wypoczynku, w wysokości 35 % najniższego uposażenia zasadniczego w Służbie Więziennej,
według stawek obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia.
2. W razie zbiegu uprawnień, o których mowa w ust. 1, z tytułu służby obojga
małżonków w Służbie Więziennej dopłata przysługuje tylko jednemu z nich.

Art. 214. 1. Funkcjonariusze i członkowie ich rodzin mają prawo do korzystania
z następujących świadczeń socjalnych:
1) pobytów wypoczynkowych organizowanych przez jednostki organizacyjne;
2) kolonii i obozów wypoczynkowych dla dzieci i młodzieży, organizowanych przez
jednostki organizacyjne;
3) pobytów zagranicznych wymiennych, organizowanych przez jednostki
organizacyjne;
4) zagranicznych kolonii i obozów wymiennych, organizowanych przez jednostki
organizacyjne;
5) żywienia w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez jednostki
organizacyjne;
6) działalności sportowej lub rekreacyjnej organizowanej przez jednostki
organizacyjne.
2. wiadczenia socjalne mają charakter odpłatny z wyjątkiem działalności sportowej.
Odpłatność powinna pokrywać koszty związane z organizacją danego rodzaju świadczenia
i nie obejmuje narzutów z tytułu zysku.



94