Rządowy projekt ustawy o Służbie Celnej

2. Do terminu, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się okresów:
1) prowadzenia postępowania karnego przeciwko funkcjonariuszowi o przestępstwo
popełnione umyślnie ścigane z oskarżenia publicznego;
2) prowadzenia postępowania dyscyplinarnego przeciwko funkcjonariuszowi, jeżeli
wszczęcie postępowania dyscyplinarnego nastąpiło w terminie 3 miesięcy przed
upływem terminu, o którym mowa w ust. 1;
3) za który funkcjonariusz otrzymał negatywną ocenę okresową;
4) nieobecności trwających łącznie co najmniej połowę okresu służby wymaganego do
nadania wyższego stopnia służbowego z tytułu urlopu bezpłatnego, urlopu
wychowawczego oraz choroby;
5) niepełnienia służby przez co najmniej połowę okresu służby wymaganego do nadania
wyższego stopnia służbowego z powodu zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu
obowiązków.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli w postępowaniu karnym, postępowaniu karnym
skarbowym lub dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy postępowania
takie zostały umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub
niepopełnienia przestępstwa.
4. Funkcjonariusza można mianować na wyższy stopień służbowy przed upływem
okresów, o których mowa w ust. 1, jeżeli:
1) ma szczególne kwalifikacje zawodowe lub
2) ma szczególne umiejętności do pełnienia służby, lub
3) zasługuje na wyróżnienie.
5. Funkcjonariusza zwalnianego ze służby, w przypadkach o których mowa w art. 104
pkt 10 i art. 105 pkt 3 i 4, za zgodą Szefa Służby Celnej, można mianować na wyższy stopień
służbowy za szczególne zasługi w Służbie Celnej.
6. W uzasadnionych przypadkach funkcjonariusza można pośmiertnie mianować na
wyższy stopień służbowy.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
2) osoby uprawnione do składania wniosków,
3) terminy dokonywania mianowań,

70
4) wzór wniosku o mianowanie
- kierując się posiadanym przez funkcjonariusza doświadczeniem i umiejętnościami oraz
uwzględniając prawidłowość awansowania na stopień służbowy, właściwość przełożonych
w tym zakresie, oraz tradycję Służby Celnej.
Art. 121. 1. Funkcjonariusza Policji albo funkcjonariusza Straży Granicznej
przyjmowanego do służby, mianuje się na stopień służbowy w Służbie Celnej równorzędny
z posiadanym stopniem służbowym, jeżeli osoba ta ma kwalifikacje i umiejętności
szczególnie przydatne do pełnienia służby w Służbie Celnej.
2. Mianowanie funkcjonariusza Policji albo funkcjonariusza Straży Granicznej na
stopień służbowy w Służbie Celnej może być uzależnione od odbycia szkolenia wymaganego
do mianowania na dany stopień służbowy.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych i administracji, określi, w drodze rozporządzenia,
równorzędność stopni, o których mowa w ust. 1, uwzględniając równorzędność okresów
służby i stażu oraz uzyskanych w dotychczasowych jednostkach kwalifikacji zawodowych
z kwalifikacjami w Służbie Celnej.
Rozdział 9
Obowiązki i prawa funkcjonariuszy
Art. 122. Funkcjonariusz jest obowiązany w szczególności:
1) dochować obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania;
2) rzetelnie i terminowo wykonywać powierzone zadania;
3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi;
4) podnosić kwalifikacje zawodowe;
5) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią.
Art. 123. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany złożyć oświadczenie o swoim stanie
majątkowym w następujących przypadkach:
1) przy nawiązywaniu stosunku służbowego i przy zwalnianiu ze służby;
2) co najmniej raz w roku, w terminie wskazanym w ust. 3, oraz
3) na żądanie kierownika urzędu.
2. Treść oświadczenia o stanie majątkowym stanowi tajemnicę służbową.

71
3. Funkcjonariusz jest obowiązany corocznie, w terminie do dnia 15 maja, składać
oświadczenia o stanie majątkowym wraz z załącznikiem – kserokopią zeznania o wysokości
dochodu funkcjonariusza w roku podatkowym i jego korekt. Oświadczenie należy składać
według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. Oświadczenie składa się kierownikowi
urzędu.
4. Naczelnik urzędu celnego, dyrektor izby celnej oraz ich zastępcy składają
oświadczenia o stanie majątkowym Szefowi Służby Celnej.
5. W przypadku niezłożenia oświadczenia o stanie majątkowym w terminie, o którym
mowa w ust. 3, z powodu nieobecności w służbie, funkcjonariusz składa oświadczenie
majątkowe pierwszego dnia po stawieniu się do służby.
6. Oświadczenie o stanie majątkowym powinno zawierać informacje o źródłach
i wysokości uzyskanych przychodów, posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach,
uczestnictwie w spółkach cywilnych lub spółkach prawa handlowego, posiadanych udziałach
lub akcjach w tych spółkach, mieniu nabytym od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby
prawnej, gminy lub związku międzygminnego, które podlegało zbyciu w drodze przetargu,
mieniu ruchomym, innych prawach majątkowych oraz o zobowiązaniach pieniężnych.
7. Prawo wglądu do złożonych oświadczeń o stanie majątkowym przysługuje
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, Szefowi Służby Celnej, dyrektorowi
izby celnej oraz osobom przez nich pisemnie upoważnionym w zakresie niezbędnym do
przeprowadzenia analizy oświadczeń.
8. Oświadczenie o stanie majątkowym przechowuje się przez okres 10 lat.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach oświadczeń o stanie majątkowym, sposób ich
analizy, a także wzór oświadczenia o stanie majątkowym wraz z objaśnieniami oraz
pouczeniem o odpowiedzialności za podanie informacji niezgodnych ze stanem faktycznym,
uwzględniając zakres danych objętych oświadczeniem. Wydając rozporządzenie minister
właściwy do spraw finansów publicznych uwzględni zapewnienie prawidłowego składania
i przechowywania oświadczeń o stanie majątkowym oraz ograniczenie dostępności do tych
oświadczeń.
Art. 124. Funkcjonariusz przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może:
1) kierować się interesem jednostkowym lub grupowym;

72
2) uczestniczyć w strajku, a także w działalności zakłócającej normalną pracę urzędu;
3) publicznie manifestować poglądów politycznych.
Art. 125. Funkcjonariusz nie może:
1) być członkiem partii politycznej;
2) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa
handlowego;
3) być zatrudniony lub wykonywać innych zajęć, które mogłyby wywołać podejrzenie
o jego stronniczość lub interesowność albo pozostawałyby w sprzeczności z jego
obowiązkami służbowymi;
4) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółdzielni,
z wyjątkiem rad nadzorczych spółdzielni mieszkaniowych;
5) być członkiem zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą;
6) posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 10 % akcji lub udziałów
przedstawiających więcej niż 10 % kapitału zakładowego – w każdej z tych spółek;
7) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi
osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy
pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności; nie dotyczy to działalności
wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej w formie
i zakresie gospodarstwa rodzinnego;
8) sprawować funkcji w podmiotach, których działalność jest związana z obrotem
towarami z zagranicą lub obrotem krajowym towarami pochodzącymi z zagranicy, lub
świadczyć pracy na rzecz tych podmiotów albo na rzecz przedstawicielstw firm
zagranicznych prowadzących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 126. Małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do
drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia nie mogą pełnić służby
w urzędzie, jeżeli powstałby między tymi osobami stosunek podległości służbowej.
Art. 127. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe
przełożonych.
2. Jeżeli polecenie służbowe w przekonaniu funkcjonariusza jest niezgodne z prawem,
godzi w interes społeczny lub zawiera znamiona pomyłki, funkcjonariusz powinien
przedstawić swoje zastrzeżenia przełożonemu na piśmie. W razie pisemnego potwierdzenia

73
polecenia funkcjonariusz powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie o zastrzeżeniach
kierownika urzędu, a gdy polecenie wydał kierownik urzędu – organ nadrzędny.
3. Funkcjonariusz jest obowiązany odmówić wykonania polecenia, jeżeli jego
wykonanie prowadziłoby do popełnienia przestępstwa, wykroczenia, przestępstwa
skarbowego lub wykroczenia skarbowego.
4. O odmowie wykonania polecenia, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz jest
obowiązany zawiadomić kierownika urzędu bądź organ nadrzędny, z pominięciem drogi
służbowej.
Art. 128. Funkcjonariusz może wykonywać dodatkowe zajęcia zarobkowe jedynie za
zgodą kierownika urzędu. W odniesieniu do dyrektora izby celnej lub jego zastępcy zgody
udziela Szef Służby Celnej.
Art. 129. 1. Funkcjonariusz służby stałej podlega ocenie okresowej dokonywanej
przez kierownika urzędu raz na 2 lata.
2. W przypadku negatywnej oceny okresowej, dodatkową ocenę przeprowadza się po
upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia funkcjonariuszowi pierwszej oceny. W przypadku
nieobecności funkcjonariusza w służbie, bieg terminu zawiesza się na czas trwania tej
nieobecności.
3. Funkcjonariusz zapoznaje się z oceną okresową w terminie 14 dni od jej
sporządzenia. Może on, w terminie 14 dni od zapoznania się z oceną, złożyć wniosek
o ponowne rozpatrzenie sprawy.
4. Niezależnie od ocen okresowych dokonywanych przez kierownika urzędu,
bezpośredni przełożony może wydawać opinie służbowe dotyczące przebiegu służby
funkcjonariusza. Funkcjonariusz może, w terminie 14 dni od zapoznania się z opinią, wnieść
odwołanie do kierownika urzędu.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) kryteria, na podstawie których są sporządzane oceny i opinie,
2) skalę ocen i przesłanki, które uwzględnia się w procesie oceniania i opiniowania,
3) wzór kwestionariusza oceny okresowej i opinii,
4) tryb przeprowadzenia oceny okresowej oraz tryb rozpatrywania wniosków o ponowne
rozpatrzenie sprawy dotyczących tej oceny,

74