Rządowy projekt ustawy o Służbie Celnej

2) przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego
porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może
życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza lub innej osoby;
3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną
funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej;
4) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie
zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka;
5) w celu odparcia niebezpiecznego, bezpośredniego i gwałtownego zamachu na obiekty
Służby Celnej;
6) w celu odparcia bezpośredniego zamachu na nienaruszalność granicy państwowej ze
strony osób działających w sposób zorganizowany, które przemocą wymuszają
przekroczenie granicy państwowej przy użyciu broni lub pojazdu;
7) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne
w przypadkach określonych w pkt 1-3 i 6.
2. Użycie broni palnej powinno być poprzedzone ostrzeżeniem o możliwości jej
użycia i nastąpić w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko
której użyto broni i nie może zmierzać do pozbawienia życia tej osoby oraz narażać osób
postronnych na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób postępowania przy użyciu broni palnej i szczegółowe warunki jej użycia,
uwzględniając ograniczenia w zakresie użycia broni palnej;
2) sposób dokumentowania faktu użycia broni palnej, mając na uwadze zapewnienie
możliwości oceny zasadności i prawidłowości jej użycia.
Art. 70. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wykaz wyodrębnionych komórek organizacyjnych, o których mowa w art. 69 ust. 1,
uwzględniając konieczność właściwej realizacji zadań określonych w art. 2 ust. 1
pkt 4 – 6 ;
2) kryteria i tryb przydziału broni palnej i normy uzbrojenia oraz sposób jej
magazynowania, przechowywania i zapewniania właściwego stanu technicznego,
biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i uniemożliwienie użycia
broni palnej przez osobę nieuprawnioną.

45
Art. 71. W przypadku bezpośredniego zagrożenia przejęciem jednostki pływającej
przez załogę innego statku, przepisy art. 67 i 69 stosuje się odpowiednio. W sytuacjach
określonych w art. 69 ust. 1 pkt 1-3 funkcjonariusze mogą użyć broni palnej bez ostrzeżenia.
Rozdział 6
Szczególne uprawnienia Służby Celnej
Art. 72. 1. Funkcjonariusz, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust.1
pkt 4-6, oprócz uprawnień określonych w art. 32, ma prawo:
1) zatrzymywania i przeszukiwania osób, zatrzymywania rzeczy oraz przeszukiwania
pomieszczeń, bagażu, ładunku, środków transportu i statków w trybie i przypadkach
określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego;
2) zatrzymywania osób wskutek pościgu, o którym mowa w artykule 20 Konwencji
sporządzonej na podstawie artykułu K. 3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie
wzajemnej pomocy i współpracy między administracjami celnymi, sporządzonej
w Brukseli dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 6, poz. 31), w celu
niezwłocznego przekazania ich funkcjonariuszom administracji celnej właściwego
państwa członkowskiego;
3) zatrzymywania osób i przedmiotów, których dane wprowadzone zostały do systemów,
o których mowa w ustawie z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej
Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej
(Dz. U. Nr 165, poz. 1170), w celu podjęcia wnioskowanych we wpisie działań albo
do bezzwłocznego przekazania osoby lub przedmiotu Policji;
4) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia i wykroczenia
skarbowe, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania w sprawach
o wykroczenia i Kodeksie karnym skarbowym.
2. Osobie zatrzymanej lub osobie, wobec której dokonano przeszukania, przysługują
uprawnienia odpowiednio osoby zatrzymanej lub osoby, której prawa zostały naruszone,
przewidziane w Kodeksie postępowania karnego.
3. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki okazały
się bezcelowe lub nieskuteczne. Osobę zatrzymaną po wykonaniu niezbędnych czynności
procesowych należy niezwłocznie doprowadzić do najbliższej jednostki Policji lub Straży
Granicznej lub zwolnić po ustaniu przyczyn zatrzymania.

46
4. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w sposób możliwie
najmniej naruszający dobra osobiste i prawa majątkowe osoby, wobec której zostały podjęte.
5. W przypadku uzasadnionej potrzeby lub na prośbę osoby zatrzymanej, osobę tę
należy niezwłocznie poddać badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy
medycznej.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania badań
lekarskich, o których mowa w ust. 5, oraz przypadki uzasadniające potrzebę niezwłocznego
udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy medycznej lub potrzebę poddania jej
niezbędnym badaniom lekarskim, czas i organizację tych badań oraz sposób ich
dokumentowania z uwzględnieniem ochrony zdrowia osoby zatrzymanej.
7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykonywania czynności,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz tryb i zakres współpracy Służby Celnej z Policją
i Strażą Graniczną, uwzględniając potrzebę zapewnienia odpowiedniej skuteczności
podejmowanych przez funkcjonariuszy czynności, a także potrzebę ochrony dóbr osobistych
i praw majątkowych osoby, wobec której zostały podjęte.
Art. 73. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mowa w art. 72 ust. 1
pkt 1–3, w terminie 7 dni od dnia ich dokonania, przysługuje zażalenie do prokuratora
właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia czynności. Do zażalenia stosuje się
przepisy Kodeksu postępowania karnego w zakresie dotyczącym postępowania
odwoławczego.
Art. 74. 1. Dane dotyczące osób korzystających z usług pocztowych oraz dane
dotyczące faktu i okoliczności świadczenia lub korzystania z tych usług mogą być ujawnione
organom Służby Celnej i przez nie przetwarzane wyłącznie w celu realizacji zadań, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 – 7.
2. Ujawnianie danych, o których mowa w ust. 1, następuje na:
1) pisemny wniosek Szefa Służby Celnej lub dyrektora izby celnej;
2) żądanie funkcjonariusza mającego pisemne upoważnienie osób, o których mowa
w pkt 1.

47
3. Przedsiębiorcy świadczący usługi pocztowe, na podstawie ustawy z dnia 12 czerwca
2003 r. – Prawo pocztowe, są obowiązani do udostępniania danych określonych w ust. 1,
funkcjonariuszowi wskazanemu we wniosku organu Służby Celnej.
Art. 75. 1. Na pisemne żądanie właściwego organu Służby Celnej, wydane w związku
z toczącym się postępowaniem o przestępstwo skarbowe prowadzonym przeciwko osobie
fizycznej będącej stroną umowy z bankiem lub przestępstwo skarbowe popełnione w zakresie
działalności osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
która to osoba lub jednostka jest stroną umowy z bankiem, banki są obowiązane do
sporządzania i przekazywania informacji o:
1) posiadanych rachunkach bankowych w tym rachunkach oszczędnościowych, liczbie
i stanach rachunków oraz obrotach na tych rachunkach;
2) posiadanych rachunkach pieniężnych lub rachunkach papierów wartościowych, liczbie
i stanach rachunków oraz obrotach na tych rachunkach;
3) zawartych umowach kredytowych lub umowach pożyczki, a także umowach
depozytowych;
4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu
Państwa, a także obrotach tymi papierami wartościowymi;
5) obrotach wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami
wartościowymi.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych niż banki podmiotów
prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-
kredytowych.
3. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych, na pisemne żądanie właściwego organu
Służby Celnej, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o umorzonych
jednostkach uczestnictwa; przepis ust. 1, w zakresie dotyczącym przesłanek wystąpienia
z żądaniem stosuje się odpowiednio.
4. ądanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera oznaczenie posiadacza rachunku oraz
okresu objętego informacją.

48
Rozdział 7
Przebieg służby
Art. 76. W Służbie Celnej może pełnić służbę osoba, która:
1) jest obywatelem polskim;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie
lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4) ma co najmniej średnie wykształcenie;
5) ma nieposzlakowaną opinię;
6) ma stan zdrowia pozwalający na pełnienie służby na określonym stanowisku.
Art. 77. 1. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach
służbowych w Służbie Celnej.
2. Przyjęcie kandydata do służby w Służbie Celnej następuje po przeprowadzeniu
postępowania kwalifikacyjnego, na które składa się:
1) złożenie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a także
dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz
zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
2) test wiedzy;
3) przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej;
4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Służbie Celnej.

3. Informacje o wyniku postępowania kwalifikacyjnego stanowią informację
publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o postępowaniu
kwalifikacyjnym.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 1, sposób podawania ich do
wiadomości;
2) kryteria i szczegółowy tryb postępowania kwalifikacyjnego do Służby Celnej oraz
zakres tematyczny testu wiedzy;
3) wzór kwestionariusza osobowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
4) sposób ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Służbie Celnej.

49