Witam,

Chodzi o wynajem mieszkania. Dowiedziałem się, że właściwym sądem do
rozpatrywania spraw jest ten, który jest związany z miejscem
zamieszkania pozwanego. Zatem mam pytanie. Jestem z Zabrza, posiadam i
wynajmuję mieszkanie w Katowicach, natomiast pracuję i w większości
przebywam w Krakowie. Czy zatem mogę DLA WŁASNEJ wygody w umowie najmu
tego mieszkania wpisać, że właściwym sądem do rozpatrywania sporów
będzie sąd z Krakowa, np. ten: Sąd Rejonowy dla Krakowa - Podgórza w
Krakowie? Czy też ten konkretny sąd może być właściwy tylko dla
pozwanych z Krakowa-Pogórza? Czy jest jakiś przepis, który zabrania
takich "ruchów". Np. czy mogę sobie wpisać, że sądem właściwy jest sąd w
Gdańsku - czyli miejsce niezupełnie pasujące najemcy a mi może pasować
jak ulał?

--
Michał

do góry

MichalP pisze:
> Witam,
>
> Chodzi o wynajem mieszkania. Dowiedziałem się, że właściwym sądem do
> rozpatrywania spraw jest ten, który jest związany z miejscem
> zamieszkania pozwanego. Zatem mam pytanie. Jestem z Zabrza, posiadam i
> wynajmuję mieszkanie w Katowicach, natomiast pracuję i w większości
> przebywam w Krakowie. Czy zatem mogę DLA WŁASNEJ wygody w umowie najmu
> tego mieszkania wpisać, że właściwym sądem do rozpatrywania sporów
> będzie sąd z Krakowa, np. ten: Sąd Rejonowy dla Krakowa - Podgórza w
> Krakowie? Czy też ten konkretny sąd może być właściwy tylko dla
> pozwanych z Krakowa-Pogórza? Czy jest jakiś przepis, który zabrania
> takich "ruchów". Np. czy mogę sobie wpisać, że sądem właściwy jest sąd w
> Gdańsku - czyli miejsce niezupełnie pasujące najemcy a mi może pasować
> jak ulał?

Strony mogą w takim przypadku umówić się na dowolny sąd.


--
kuba
www.fashioncorner.pl

do góry

On 2 Gru, 10:05, kuba <p...@o...pl> wrote:
> MichalP pisze:
>
> > Witam,
>
> > Chodzi o wynajem mieszkania. Dowiedziałem się, że właściwym sądem do
> > rozpatrywania spraw jest ten, który jest związany z miejscem
> > zamieszkania pozwanego. Zatem mam pytanie. Jestem z Zabrza, posiadam i
> > wynajmuję mieszkanie w Katowicach, natomiast pracuję i w większości
> > przebywam w Krakowie. Czy zatem mogę DLA WŁASNEJ wygody w umowie najmu
> > tego mieszkania wpisać, że właściwym sądem do rozpatrywania sporów
> > będzie sąd z Krakowa, np. ten: Sąd Rejonowy dla Krakowa - Podgórza w
> > Krakowie? Czy też ten konkretny sąd może być właściwy tylko dla
> > pozwanych z Krakowa-Pogórza? Czy jest jakiś przepis, który zabrania
> > takich "ruchów". Np. czy mogę sobie wpisać, że sądem właściwy jest sąd w
> > Gdańsku - czyli miejsce niezupełnie pasujące najemcy a mi może pasować
> > jak ulał?
>
> Strony mogą w takim przypadku umówić się na dowolny sąd.

Niespecjalnie. art 46 w zw. z 38 kpc.

Dodatkowo, jeśli najemca jest konsumentem, 385[3] 12) KC

do góry

przypadek pisze:

>> Strony mogą w takim przypadku umówić się na dowolny sąd.
>
> Niespecjalnie. art 46 w zw. z 38 kpc.

Przecież on nigdy w życiu nie wytoczy powództwa o własność/czy
posiadanie. Roszczenia ze stosunku najmu nie są objęte właściwością
wyłączną. Po zakończeniu najmu, gdyby najemca nie chciał wydać rzecz,
zachodzi zbieg roszczenia windykacyjnego, posesoryjnego i obligacyjnego
- wystarczy, że skorzysta z tego ostatniego i nie ma problemu.

> Dodatkowo, jeśli najemca jest konsumentem, 385[3] 12) KC

Z treści postu przyjąłem (100% pewności nie mam, ale myślę, że jest to
najbardziej prawdopodobne), że autor nie prowadzi działalności
gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.

--
kuba
www.fashioncorner.pl

do góry

przypadek pisze:

>> Strony mogą w takim przypadku umówić się na dowolny sąd.
>
> Niespecjalnie. art 46 w zw. z 38 kpc.

A kto mówi, że on musi wytoczyć powództwo o prawo rzeczowe albo
posiadanie? Po zakończeniu najmu, jeśli najemca nie chce wydać rzeczy,
powstaje zbieg roszczeń windykacyjnych, posesoryjnych i obligacyjnych.
Wystarczy, że zażąda wydania nieruchomości po zakończeniu stosunku najmu
i eliminuje w ten sposób właściwość wyłączną. Co do czynszu i innych
roszczeń, sprawa jest oczywista.

> Dodatkowo, jeśli najemca jest konsumentem, 385[3] 12) KC

A dlaczego przyjąłeś, że autor prowadzi działalność gospodarczą w
zakresie wynajmu nieruchomości? To raczej mało prawdopodobne, wnioskując
z treści postu.


--
kuba
www.fashioncorner.pl

do góry

On 2 Gru, 10:26, kuba <p...@o...pl> wrote:
> przypadek pisze:
>
> >> Strony mogą w takim przypadku umówić się na dowolny sąd.
>
> > Niespecjalnie. art 46 w zw. z 38 kpc.
>
> Przecież on nigdy w życiu nie wytoczy powództwa o własność/czy
> posiadanie. Roszczenia ze stosunku najmu nie są objęte właściwością
> wyłączną. Po zakończeniu najmu, gdyby najemca nie chciał wydać rzecz,
> zachodzi zbieg roszczenia windykacyjnego, posesoryjnego i obligacyjnego
> - wystarczy, że skorzysta z tego ostatniego i nie ma problemu.

38 obejmuje również "inne prawa rzeczowe", a par. 2 mówi także o
"roszczeniach osobistych związanych z tymi prawami". Jest tu pewne
pytanie, czy nie ma sprzeczności między 38 a 37 kpc, rozstrzygane być
może na korzyść 37 jako lex specialis. Do sprawdzenia w komentarzu.

>
> > Dodatkowo, jeśli najemca jest konsumentem, 385[3] 12) KC
>
> Z treści postu przyjąłem (100% pewności nie mam, ale myślę, że jest to
> najbardziej prawdopodobne), że autor nie prowadzi działalności
> gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.
>

Z niczego nie wynika wyłączenie ochrony konsumenta w sytuacji, gdy
jego kontrahentem jest inny konsument. Nie ma co prawda możliwości
dochodzenia uznania wzorca za niedozwolony, ale 385[1] nigdzie nie
stawia warunku, że kontrahent konsumenta musi być przedsiębiorcą dla
uznania, że postanowienie umowne jest niedozwolone, może być to więc
stwierdzone w normalnej procedurze cywilnej (189 albo
odszkodowawczej).

do góry

przypadek pisze:

> 38 obejmuje również "inne prawa rzeczowe", a par. 2 mówi także o
> "roszczeniach osobistych związanych z tymi prawami". Jest tu pewne
> pytanie, czy nie ma sprzeczności między 38 a 37 kpc, rozstrzygane być
> może na korzyść 37 jako lex specialis. Do sprawdzenia w komentarzu.

No oczywiście, że nie ma - ich zakresy zastosowania są odmienne.
Bez komentarza: roszczenie o wydanie nieruchomości po zakończeniu
stosunku najmu nie jest związane z własnością nieruchomości (przecież
wynająć coś możemy także, nie będąc właścicielami, a prawo związane nie
może istnieć bez prawa głównego).
A w komentarzu znalazłem, ze 38 par. 2 nie jest właściwością wyłączną
(Lisiewski).

Jednak twardo obstaję przy tym, że w omawianym przypadku 38 w ogóle nie
wchodzi w grę, jeśli wysuwamy roszczenie obligacyjne.

> Z niczego nie wynika wyłączenie ochrony konsumenta w sytuacji, gdy
> jego kontrahentem jest inny konsument. Nie ma co prawda możliwości
> dochodzenia uznania wzorca za niedozwolony, ale 385[1] nigdzie nie
> stawia warunku, że kontrahent konsumenta musi być przedsiębiorcą dla
> uznania, że postanowienie umowne jest niedozwolone, może być to więc
> stwierdzone w normalnej procedurze cywilnej (189 albo
> odszkodowawczej).

Na gruncie wykładni literalnej masz rację, ale wiesz pewnie, że
stanowisko doktryny nie jest jednolite. W mojej ocenie, bo prostu
ustawodawca zapomniał sobie znowelizować 385(1), kiedy zmieniał
definicję konsumenta w 2003 r.
Poza tym - nawet, gdyby przyjąć Twoją wykładnię, to morderczy będzie
ciężar dowodu, że postanowienie takie nie było uzgodnione indywidualnie.

--
kuba
www.fashioncorner.pl

do góry

On 2 Gru, 11:04, kuba <p...@o...pl> wrote:
> przypadek pisze:

> No oczywiście, że nie ma - ich zakresy zastosowania są odmienne.
> Bez komentarza: roszczenie o wydanie nieruchomości po zakończeniu
> stosunku najmu nie jest związane z własnością nieruchomości (przecież
> wynająć coś możemy także, nie będąc właścicielami, a prawo związane nie
> może istnieć bez prawa głównego).

No ja zawsze byłem przekonany, że najem jest z jednej strony
zobowiazaniem, a z drugiej ograniczonym prawem rzeczowym.

> > Z niczego nie wynika wyłączenie ochrony konsumenta w sytuacji, gdy
> > jego kontrahentem jest inny konsument. Nie ma co prawda możliwości
> > dochodzenia uznania wzorca za niedozwolony, ale 385[1] nigdzie nie
> > stawia warunku, że kontrahent konsumenta musi być przedsiębiorcą dla
> > uznania, że postanowienie umowne jest niedozwolone, może być to więc
> > stwierdzone w normalnej procedurze cywilnej (189 albo
> > odszkodowawczej).
>
> Na gruncie wykładni literalnej masz rację, ale wiesz pewnie, że
> stanowisko doktryny nie jest jednolite. W mojej ocenie, bo prostu
> ustawodawca zapomniał sobie znowelizować 385(1), kiedy zmieniał
> definicję konsumenta w 2003 r.
> Poza tym - nawet, gdyby przyjąć Twoją wykładnię, to morderczy będzie
> ciężar dowodu, że postanowienie takie nie było uzgodnione indywidualnie.
>

No ale jaka to jest różnica w stosunku do tego co obowiazuje (Twoim
zdaniem - tylko) w stosunkach z przedsiębiorcami?

do góry

przypadek pisze:

> No ja zawsze byłem przekonany, że najem jest z jednej strony
> zobowiazaniem, a z drugiej ograniczonym prawem rzeczowym.

1. Zamknięty katalog ograniczonych praw rzeczowych zawiera art.244 k.c.
2. Nie można tworzyć ograniczonych praw rzeczowych nieznanych ustawie -
przepisy prawa rzeczowego mają charakter bezwzględnie obowiązujący w
odróżnieniu od np. zobowiązań.

do góry

przypadek pisze:

> No ja zawsze byłem przekonany, że najem jest z jednej strony
> zobowiazaniem, a z drugiej ograniczonym prawem rzeczowym.

Ma pewne cechy prawa rzeczowego, no ale wiadomo, że obecnie pogląd, że
najem jest prawem rzeczowym się nie broni ;)

> No ale jaka to jest różnica w stosunku do tego co obowiazuje (Twoim
> zdaniem - tylko) w stosunkach z przedsiębiorcami?

Nie wiem, czy dobrze rozumiem... Ale jeśli mamy umowy, które tradycyjnie
występują w obrocie konsumenckim (w znaczeniu jednostronnie
profesjonalnym), to oczywiste jest, że ich postanowienia nie są
uzgadniane indywidualnie.
Natomiast jeśli jest to obrót nieprofesjonalny, gdzie zawarcie umowy
poprzedzone jest jej spisaniem lub wypełnianiem wykropkowanych miejsc we
wzorze ściągniętym z internetu, okoliczności wskazują jednak na to, że
pewne rzeczy były uzgadniane.

--
kuba
www.fashioncorner.pl

do góry