Wygrałem sprawę w wojewódzkim sądzie administracyjnym, ale nie
zgadzam się z uzasadnieniem sądu w wielu punktach. Sam wyrok był
na moją korzyść więc nie mogę nawet wystąpić o kasację do NSA, bo
jak?

W każdym razie w uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził np. iż nie
miałem racji twierdząc iż miałem prawo do zapoznania się z
materiałami dowodowymi, ponieważ statut organu pozwala organowi
na postępowanie niejawne w mojej sprawie, a ustawa szczegółowa
mówi, że organ działa na podstawie swojego statutu.
Chodzi konkretnie o art. 35 p. 5 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o
stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w
zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595).
Jednakże ta sama ustawa w art. 29. p 1. mówi iż w postępowaniach
w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

Fakty są takie, że organ administracji nie informował mnie nawet
o tym, że w ogóle rozpoczął postępowanie w mojej sprawie, nie
mówiąc już o dowodach w mojej sprawie. Otrzymałem tylko decyzję.
To wszystko o czym wiedziałem w sprawie.
Jest to sprzeczne z przepisami kodeksu postępowania
administracyjnego. W moim rozumieniu postępowanie niejawne nie
może oznaczać ukrywania dowodów sprawy przed stroną postępowania,
bo kpa tego nie przewiduje.

Pytanie zatem brzmi:
Czy statut można uważać za akt wyższej rangi od ustawy i czy nie
zaistniała sprzeczność między statutem a mającym rangę ustawy
kodeksem postępowania administracyjnego w świetle wspomnianego
wyżej art. 29. p 1. ustawy szczegółowej, mówiącej iż w
postępowaniach w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się
odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

W moim laickim rozumieniu statut musi podlegać aktom prawnym
wyższej rangi, bo inaczej w statucie możnaby było sobie
umieszczać różne kuriozalne przepisy w stylu:
"strona ma prawo do zapoznania się z materiałem dowodowym
wyłącznie wtedy, gdy zjawi się nago lub z własnym niewolnikiem".


Nie zgadzam się z uzasadnieniem sądu, że statut umożliwia
organowi utajnianie dowodów przed stroną wbrew przepisom kodeksu
postępowania administracyjnego.

Sąd jednak stwierdził nieważność decyzji organu na podstawie
złamania innego przepisu i dokumenty wracają znowu do organu,
który zakwestionowaną decyzję wydał.

Czy więc ja, jako strona mam jakiekolwiek prawa do negowania tych
punktów uzasadnienia wyroku sądowego, z którymi się nie zgadzam?
Załóżmy, że zostaje wznowione postępowanie i sytuacja się
powtarza. Wtedy wyszłoby na to, że strona, która teoretycznie
sprawę wygrała, faktycznie ją przegrała, bo nie ma możliwości
obrony przed organem, który dalej będzie miał zdaniem sądu prawo
do utajniania dowodów, a że z racji przegranego procesu
wcześniejszego niekoniecznie musi być obiektywny w sprawie, nowa
decyzja organu jest dość łatwa do przewidzenia.



--
J.A.