> Skoro dziadek nie mieszka, to w ramach odwetu też wymeldować, albo
> przynajmniej zgłosić wniosek o wykroczenie polegające na zaniechaniu
> obowiązku meldunkowego...

a widzisz, to nie takie proste i oczywiste. Mam przed sobą decyzję wojewody, w
której stoi: "Zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem NSA przez opuszczenie
lokalu należy rozumieć nie tylko fizyczne nie przebywanie w lokalu, ale zamiar
jego opuszczenia i skoncentrowania swoich spraw życiowych w innym miejscu".
Wystarczy więc, że dziadek powie, że wcale nie chce koncentrować swoich spraw
życiowych w domu żony, odległym od jego mieszkania o ok. 50 km, choć faktycznie
oboje sędzają tam oboje większość czasu.

jeśli zaś chodzi o zamiar mieszkania w danym lokalu - rzecz jasna nie wystarczy
w lokalu jedynie chcieć zamieszkać, ale trzeba tę cheć zamieszkania "określić
na podstawie obiektywnych, możliwych do stwierdzenia okoliczności"

> Istotnym dla sprawy jest czy sprawa jest o coś co się w żargonie nazywa
> przywróceniem posiadania, bo jeśli tak, to można wnioskować o
> zawieszenie postępowania. Sąd Administracyjny będzie czekał, na wyrok
> sądu cywilnego. Przy okazji czas oczekiwania na sprawę w WSA trwa
> średnio 2 lata. Tak więc czas działa na korzyść brata -- bo na razie
> cały czas jest tam zameldowany.

tak jest - sprawa "w kwestii pozbawienia możliwosci zamieszkania" została
przekazana do sądu rejonowego i dlatego wojewoda zawiesił postępowanie, jednak
dziadek złożył zażalenie od tej decyzji i teraz ma być sprawa w WSA. Wygląda na
to, że szybciej, niż średnio...


> Prawnie by nie skomplikowało, bo:
> 1. Nie ma zakazu sprzedaży mieszkań z osobami zameldowanymi,

oczywiscie, ze nie ma, ale znacznie zmniejsza to rynkową atrakcyjność
mieszkania

dzięki za pomoc!
pozdrawiam!
f



--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl