On 6/22/2004 10:05 AM, Arek wrote:

> Dnia 2004-06-22 10:03, Catbert rzecze:
> [..]
>
>> Bład popełnił pracodawca i/lub bank - ty ten błąd wyzyskujesz.
>
>
> Ale on tego pracodawcy/banku do błędu nie doprowadził, więc nie podpadnie
> pod taki paragraf.

Zgodnie z wykładnią i orzecznictwem wystarczy, że bład wyzyskał - nie
musi być sam jego autorem, podobnie jak rozporzadzającym mieniem nie
musi być sam pokrzywdzony.

"za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu" - "albo".

http://www.infor.pl/serwis.html?serwis=11&P180=I02.2
004.089.000002400&krok=A
(komentarz do sprawy Rywina)

Oszustwo w orzecznictwie
Przepis art. 286 § 1 k.k. nie wymaga ustalenia podejmowania przez
sprawcę szczególnych, spektakularnych czynności. Wystarczające jest
bowiem ustalenie jakiegokolwiek działania, które może spowodować błędne
wyobrażenie o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem.
Postanowienie SN z 26 czerwca 2003 r. (sygn. akt V KK 324/02;
niepublikowany)
Działanie sprawcy, określone w art. 286 § 1 k.k. jako doprowadzenie do
niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem, sprowadza się
do trzech wymienionych w tym przepisie sposobów: wprowadzenie w błąd,
wyzyskanie błędu, wyzyskanie niezdolności do należytego pojmowania
przedsiębranego działania. Jeżeli chodzi o dwa pierwsze sposoby
działania, to zawsze przy ich stosowaniu warunkiem zrealizowania skutku
jest błąd po stronie pokrzywdzonego. Może to być błąd co do osoby, błąd
co do rzeczy, błąd co do zjawiska lub zdarzenia. W sytuacji wprowadzenia
w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe
wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością), zaś w przypadku
wyzyskania błędu ta rozbieżność już istnieje, a sprawca nie koryguje
jej, lecz korzysta z tego błędu dla uzyskania przez siebie, w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej, niekorzystnej dla pokrzywdzonego
decyzji majątkowej.

Gdzie indziej:

"Wyzyskanie błędu innej osoby
Z kolei wyzyskanie błędu osoby rozporządzającej mieniem polega na
wykorzystaniu przez sprawcę już istniejących, niezgodnych z
rzeczywistością, opinii lub wyobrażeń osoby rozporządzającej mieniem,
(wyrok SN z dnia 27 października 1986 r. OSNPG 1987 Nr 7, poz. 80). W
odniesieniu do tej postaci oszustwa nieświadomość pokrzywdzonego co do
istnienia pewnych faktów nie pozbawia czynu sprawcy cech karalnego
oszustwa, jeżeli wykorzystał nieświadomość pokrzywdzonego i doprowadził
do niekorzystnego rozporządzania mieniem."

PZdr: Catbert