W dniu 27.05.2024 o 02:52, Marcin Debowski pisze:
>>> Po prawdzie tu nie wiesz czy jest to taki delikt, a jedynie tak
>>> przyjmujesz na podstawie np. własnego doświadczenia.
>> Nie ten kierunek. Tu nie o doświadczenie przyjmującego chodzi. Każda
>> sprawa jest inna. Tu chodzi o to, czy jest cokolwiek, co by wskazywało,
> Jesli nie masz danych to masz rzecz otwartą. Dane to np. Twoje
> doświadczenie. Przeciez dowolna z opisywanych tu rzeczy to jednak może
> to być oszustwo (lub nie). Chodzi o to by uprawdopodobnić czy jest. Jak
> Ci wynika z doświadczenia, że oszustwo jest w danym przypadku mało
> prawdopdobne to nie ma sensu sprawdzać. Ale są pewnie przypadki, że nie
> da się powiedziedzieć ani w te anu we wte to i nalezy sprawdzić.

To tak nie działa. W ten sposób żadnej sprawy by nigdy nie skończono, bo
zawsze można powiedzieć, ze być może jest elementem jakiegoś
przestępstwa. Niewłaściwie zaparkowany pojazd może służyć za bombę. Jak
znajdziemy samochód z cudzym numerem rejestracyjnym, być może kierujący
zamierzał dokonać zamachu terrorystycznego, albo uprowadzić kogoś.
Trzeba się trzymać faktów, a nie konfabulować, co też ewentualnie tu
mogło by się stać.
>
>> ze doszło do przestępstwa. Bo samo niewywiązanie się z umowy tym nie jest.
> Ale Ty nie wiesz czy to jest niewywiązanie się z umowy. Możesz co
> najwyżej tak domniemywać na podstawie danych które masz, lub
> doświadczenia dla pewnegfo typu spraw.

Ja mam mieć uzasadnione okolicznościami przypuszczenie, ze doszło o
oszustwa. Niewywiązanie się z umowy, jeśli nic nie wskazuje na to, że
sprawca miał z góry powzięty zamiar niewywiązania się nie jest
przestępstwem. To, że jak trafisz na policjanta zajmującego się czymś
innym i on przyjmie zawiadomienie o przestępstwie, a inny potem wyda
postanowienie o odmowie wszczęcia wcale nie oznacza profesjonalizmu tego
pierwszego. To właśnie jest brak profesjonalizmu, bo zawiadamiający
liczy, ze Policja coś będzie robiła.

Są rzeczy, które można zweryfikować, zanim się przyjmie zawiadomienie.
Ale, jak ani z tego, co mówi zawiadamiający nie wynika nic
niepokojącego, ani z tych sprawdzeń, to nie ma podstaw do wszczęcia
postępowania. Co więcej trzeba mieć świadomość, ze może się to w
przyszłości zmienić. Mogą się ujawnić jakieś nowe okoliczności.

Gorąco polecam lekturę art. 17 kpk. Tam wymieniono powody, z których
postępowania się nie wszczyna. Jest szereg sytuacji, w których naprawdę
prostymi środkami można ustalić, ze się nie wszczyna. Zwracam uwagę na
pkt. 7. Pokrzywdzony złoży zawiadomienie. Wszczęte zostanie
postępowanie. Przesłucha się na świadka sprzedającego i umorzy
postępowanie. Jeśli nawet w przyszłości się okaże, że on generalnie
towaru nie wysyłał wielu osobom, to w tej sprawie już postępowanie
umorzono.
--
(~) Robert Tomasik