Andrzej Lawa wrote:

> W dniu 28.12.2010 20:01, Massai pisze:
>
> >> Swoją szosą - jak chcesz się upewnić i mieć dowody - wynajmij
> >> detektywa i tyle. Tylko co zrobisz jak się okaże, że mąż jednak
> >> niewinny? Przyznasz się do błędu? Przeprosisz?
> >
> > A pomyślałeś że może jej podejrzenia (oparte było nie było na
> > jakichś konkretnych przesłankach) są prawdziwe?
>
> Jako że nie mam twoich ubeckich tendencji - przyjmuję zasadę
> domniemania niewinności.

A ktoś cię pytał o zdanie w kwestii "zdradza czy nie"? Jesteś sądem?
Domorosłym jednosobowym trybunałem?

>
> > A jeśli się okażą prawdziwe to wejdziesz wtedy pod stół i
> > odszczekasz te wszystkie swoje "pieprzysz" "fochy" i resztę
> > gówniarskich tekstów?
>
> Gówniarskie to są twoje teksty.

Gówniarskim jest napadanie na kobietę, wyjeżdżanie z "pieprzysz" i
"stroisz fochy", "chorobliwa paranoja" w momencie gdy mało wiesz o
sprawie. A już na pewno mniej niż ona.

I - powtórzę - gdy twórczyni wątku nie prosiła o ocenę stanu
faktycznego.

Prosiła jedynie o przedstawienie możliwości prawnych w przedstawionym
PRZEZ NIĄ stanie faktycznym.

Prawdziwym, wydumanym czy nadinterpretowanym - nie ma znaczenia.

>
> Swoją szosą przy takim traktowaniu wcześniej niewinny facet mógł się
> wkurzyć i poszukać "pocieszenia". To się nazywa "samospełniająca się
> przepowiednia".

"Takim traktowaniu"? Tzn. że domagała się wyjaśnień o co chodzi z tym
anonimem o romansie? I gdy zaczął ściemniać - przestała mu wierzyć?
Jeśli to ma być traktowanie, które skłania do, jak to piszesz, szukania
pocieszenia, to nie mam pytań.

Gość, który oskarżony przed żoną przez osobę trzecią o romans, najpierw
w ogóle wypiera się utrzymywanej w tajemnicy półtorarocznej znajomości,
potem twierdzi że "to była tylko koleżanka" - nagle jest uosobieniem
wiarygodności, a podejrzenia żony - objawem chorobliwej paranoi?

Jeśli facet widzi powód żeby utrzymywać znajomość w tajemnicy przed
żoną - bardzo wątpliwym jest żeby w tej znajomości chodziło o relacje
koleżeńskie.
A nawet gdyby było tak że taka tylko koleżeńska znajomość
przeszkadzałaby zbyt zazdrosnej żonie - nie byłoby powodu żeby takowej
znajomości zwyczajnie nie zakończyć. Koleżanka ważniejsza od żony?

W ogóle koncepcja chorobliwie zazdrosnej żony w obliczu faktu że
facetowi udało się przez półtora roku ukrywać znajomość kompletnie nie
trzyma się kupy. Chorobliwie zazdrosna to by mu przetrzepała kieszenie,
komórkę, i już w pierwszym miesiącu by go przydybała z panienką.

Sugerujesz jej najęcie detektywa... i to ona ma niby chorobliwe
relacje? Dla ciebie normalnym jest najmowanie detektywa do wyjaśniania
rodzinnych sporów? A jej wezwanie męża żeby się wytłumaczył jest
"chorobliwe"?
Naprawdę, coś ci się kompletnie pomieszało. Aż przykro patrzeć, bo
zazwyczaj piszesz z sensem.

Więc zapytam jeszcze raz: ją zapytałeś czy przeprosi, jak się okaże że
się pomyliła. Sam przeprosisz? Pokajasz się?

--
Pozdro
Massai