DorianG wrote:
> Czy w praktyce spotkałeś się "kam" z uwzględnieniem reklamacji (w ramach
> odpowiedzialności sprzedawcy za niezgodność..., bo z listu wynikało, że
> Drusie właśnie z niej chciała skorzystać), gdy kupujący nie miał dowodu
> zakupu w postaci paragonu lub rachunku.

Z niezgodności to nie, ale z rękojmi jakieś pamiętam ;)


> W takich sytuacjach, gdy sprzedawca
> dobrowolnie nie uzna, iż towar zakupiony został u niego, ostatecznym
> rozwiązaniem pozostaje sąd, gdzie wiadomo każda ze stron procesu powoła
> świadków potwierdzających jej własne twierdzenia.

Akurat jakoś nie wyobrażam sobie świadków przedstawionych przez
sprzedawcę - bo co będą twierdzić, że nie widzieli?

> Przed odesłaniem klienta do sądu zawsze należy ocenić szansę wygranej, bo
> potem może mieć pretensje, że wskutek naszej rady obciążono go kosztami
> postępowania.

Ocenić trzeba, ale jak na razie nie wysyłamy klienta do sądu, tylko
informujemy o jego prawach. Przed podejmowaniem dyskusji ze sprzedawcą
warto poinformować konsumenta, że nie musi mieć paragonu, czasem może mu
to pomóc. Poinformowanie go na początku, że musi być inaczej mimo
wszystko wprowadza w błąd.
A dowodem wcale nie muszą być świadkowie - może to być np. karta
gwarancyjna, której wystawienie w okreslonym miejscu trudno podważyć.
Wydruk z karty płatniczej - samodzielnym dowodem zakupu okreslonej
rzeczy nie jest, ale w połączeniu z innymi dowodami ma swoją wymowę.
Poza tym pozwala dokładnie (co do minuty) stwierdzić, kiedy został
dokonany zakup oraz na jaką kwotę. A sprzedawca ma pewnie obowiązek
przechowywania kopii paragonów. Ewentualna odmowa dostarczenia
znajdujących się w jego posiadaniu dokumentów, też ma swoją wymowę.

Zreszta sprzedawcy dają się przekonać, że paragon nie jest niezbędny, a
Ty??? ;)

KG