On 2024-07-15, Uncle Pete <4...@g...com> wrote:
> Co jest _co do zasady_ "dziwnego" (czyli niezrozumiałe) w publikowaniu
> wizerunków dzieci? Ludzie od wieków chciały pokazywać obrazy tego, co im
> się podoba. To może (nie musi) szkodzić psychice dziecka, ale czemu to
> jest "dziwne"?

Narusza się ich dobra osobiste, a przynajmniej takie ryzyko istnieje.
Przy fotografii artystycznej, gdzie te dzieci nie są np. rozebrane, czy
w jakić upodlających sytuacji, MZ ryzyko jest minimalne, ale na poziomie
prawnym, nie możesz dysponować wizerunkiem innej osoby bez jej zgody.

Natomiast dużo poważniejszy problem jest z pedofilią bo dla większości
rodziców, sytuacja, gdy fotografujesz (obca osoba) ich dziecko jest
obecnie wysoce niekomfortowa. O tym też nalezy myśleć, a nie, bo ktoś
uważa, że nie robi nic złego. Obiektywnie nie robi, ale powinno się MZ
szanować odczucia innych osób.

> Konkretnie w moim przypadku rzecz się działa 29 lat temu i dzieci były
> tylko częścią że tak powiem krajobrazu. I nie sądzę, aby w tym
> konkretnym przypadku ktoś by się psychicznie załamał, znajdując siebie
> na filmie. Chyba że z powodu, że ten czas tak szybko leci.

Bardziej chodzi o zasadę, a zasada wynika z tego, że czasami trudno
przewidzieć skutki naruszenia.

> I konsekwentne wprowadzanie tego zakazu oznaczałoby m.in. wycofanie z
> bibliotek albumów poświęconych fotografii artystycznej, wycofania
> niezliczonej liczby filmów dokumentalnych itp. powstałych w czasach,
> kiedy tych zakazów i wymogów nie było.

Tj. ciekawy temat. Z jednej strony prawo nie działa wstecz, ale też
oznacza to tu chyba tylko tyle, że uzyskuje się ochronę przed skutkami
tamtej publikacji. Natomiast jak wziąć tę publikację i wznowić, to w
sumie chyba już tego zrobić nie wolno.

Podbnie, pogwałcenie ochrony wizerunku skutkuje odpowiedzialnością
materialną, która przedawnia się po 3ch latch, ale jak to zdjęcie wisi
nadal dostępne publicznie to jest to naruszenie ochrony tego wizerunku i
zegar tyka jakby od jego ostatniej dostępności.

--
Marcin