> Mowiac najogolniej:
> immunitet powinien dotyczyc tylko dzialalnosci
> zawodowej sedziego, posla. Nie powinien dotyczyc
> zas zycia prywatnego jak i przekraczania
> prawa.
>
> Zreszta czy w trosce o prawidlowa prace sedziego,
> posla trzeba im pozwalac na lamanie prawa?!
>

Postulat może i sluszny ale diabeł tkwi w szczegółach
Bo o to tu chodzi by także przez życie prywatne sędziego czy posła nie
paraliżować np. pracy Sądu.
Sędzia ma życie prywatne i np. właśnie z tego życia prywatnego udaje
się do pracy.
Jeśłi po drodze zostanie zatrzymany pod byle pozorem choćby na
ustawowe 48 h, a ma tego dnia wokandę w sądzie - skutek będzie taki
że kilkanaście spraw "spadnie".

Teraz sobie wyobraź, że sędzia na tej wokandzie miał np. sprawę
policjanta (lub byłego policjanta) oskarżonego o branie łapówek, a
sędziego w drodze do Sądu zatrzymają... policjanci (może koledzy
oskarżonego?)
Po kilku godzinach sędziego się wypusci - nawet z uprzejmymi
przeprosinami - ale proces (ten a może i inne) tego dnia nie ruszy.
Fajny sposób na przewlekanie sprawy i unikanie odpowiedzialności

Możesz sobie wymyślić modyfikacje tych sytuacji (np. sędziego przed
ważną rozprawą zatrzymuje jakiś obywatel twierdząc że to złodziej i
wzywając policję. Policja zatrzymuje człeka do wyjaśnienia - wokanda
nie rusza. Można też sobie wyobrazić naciski na sędziego że ma
sądzić tak a tak bo inaczej zostanie wobec niego wszczęte
postępowanie karne z a jakiś tam czyn itp. itd.)

W obecnym stanie rzeczy nawet jak ktoś bezpodstawnie sędziego
będzie szarpać to ten powołując się na immunitet (przy okazji by się
na niego powołać sędzia musi się wylegitymować np. legitymacją
sędziowską a więc ujawnić są tożsamość) - jest w stanie w miarę
szybko wyplątać się z takiego zamieszania i zająć się spokojnie pracą.

Jeśli sprawa jest naprawdę poważna - immunitet można uchylić i
wszystko może się toczyć normalnie.

Moim zdaniem prawdziwy problem nie tkwi w zakresie immunitetu
(choć nie widzę przeszkód by go rozsądnie ograniczać) ale w tym jak
wykonuje się prawo które nie jest najgorsze.
W praktyce problemem są ludzie i ich mentalność a nie samo prawo
Przykładem złym w tej kwestii jest np. sprawa sędzi ze Świnoujścia
oskarżonej o tzw. kradzież sklepową
Osobiście nie rozumiem co zajęło sądowi dyscyplinarnemu tak wiele
czasu w toku postępowania w tej sprawie że karalność czynu uległa
przedawnieniu.

Z tym prawem to zbyt często bywa jak z Konstytucją PRL. Niby
zapewniała wszystkie prawa i wolności a jakia byłą praktyka -
wiadomo. Czy przyczyna tego stanu rzeczy leżała w treści ówczesnej
Konstytucji?


--
Wysłano z serwisu Usenet na stronach PomocPrawna.INFO
-> http://usenet.pomocprawna.info