Na tego typu piętrzenie problemów przez urzędników mam następujący sposób,
który z reguły prowadzi do sukcesu. Biorę wniosek o np. zameldowanie.
Wypełniam go i naklejam tam znaczki opłaty skarbowej jeśli są wymagane (bo
nie pamiętam akurat, czy są), robię następnie z tego kserokopię i idę do
pani w urzędzie i składam jej to z prośba o potwierdzenie przyjęcia. Jak
odmawia (z reguły), to idę na dziennik podawczy i zostawiam to za
pokwitowaniem. I czekam na odpowiedź na piśmie. W takiej odpowiedzi masz
podstawy prawne. Jak taka odpowiedź dostaję i jest ona nie po mojej myśli,
to siadam sobie w zaciszu domu, sprawdzam akty prawne podane w uzasadnieniu,
czasem piszę na grupę albo zapytam bardziej oblatanego znajomego i
podejmuję decyzję. Albo uznam, że urząd ma rację, kładę uszy po sobie i
robię to zgodnie z ich procedurą. Albo dochodzę do wniosku, że urząd nie ma
racji i wysmarowuję skargę tudzież zażalenie.
Czasem trwa to kilka miesięcy, ale staram się nie pieniaczyć. Szkoda nerwów.
Zresztą Pani w okienku z reguły ma ustalony przez przełożonego algorytm i
niewiele może zrobić. jedyna nadzieja, że jak przełożony będzie musiał
napisać uzasadnienie do odmowy załatwienia Twojej sprawy, to przeczyta kilka
przepisów i może dojdzie do wniosku, że to Ty masz rację.
Czasem dobrze jest do takiego wniosku złożyć pismo przewodnie i podesłać im
kilka artykułów. W Twoim wypadku pewnie to orzeczenie Trybunału. Może uznają
Twoją rację.
Osobiście jestem zdania, że do zameldowania pod podanym adresem nie są
wymagane żadne dokumenty, a jedynie w wypadku udowodnienia, że podałeś adres
do miejsca, gdzie tak naprawdę nie przebywasz, to można Cię ścigać karnie za
wyłudzenie poświadczenia nieprawdy.


--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/