W dniu 15.11.2020 o 13:27, A. Filip pisze:

>
> Władimir Władimirowicz prze naprzód aż do napotkania solidnego oporu.
> Dlaczego jesteś pewny że bez "obrońców kościołów" protestujący
> radykałowie nie posunęliby się _znacznie_ dalej? Tego że posunęliby
> się dalej ja jestem pewny, mam tylko _średnią nadzieje_ że nie
> _bardzo znacznie_ dalej.

Kto sieje wiatr...
Fundamentaliści religijni są zbyt tępi żeby przewidzieć skutki swoich
poczynań. Właściciele niewolników też płakali, gdy im w końcu niewolnicy
dobrali się do dupy. Też mieli "średnią nadzieję", "że nie bardzo
znacznie dalej" i dlatego do ostatniej chwili nie zrobili nic,
kompletnie nic, żeby temu zapobiec. A mogli. Byli bardzo zaskoczeni i
zdziwieni, jak do tego mogło dojść, bo nie ogarniali różnicy między
przyczyną i skutkiem.

> IMHO Kościół "ciepłe kluchy" jest skazany na powolne zanikniecie.

Obecnie marzą o powolnym zanikaniu, bo już wiedzą, że im się pod dupami
zapaliło.

> IMHO na dłuższą metę warto _zaryzykować_ i budować "twarde jądro".
> "Kto (wcale) nie ryzykuje ten szampanem (wielkich) zwycięstw nie świętuje".

Nie warto.

"Światu grożą trzy plagi, trzy zarazy. Pierwsza to plaga nacjonalizmu.
Druga to plaga rasizmu. Trzecia to plaga religijnego fundamentalizmu. Te
trzy plagi mają tę samą cechę, wspólny mianownik. Jest nim agresywna,
wszechwładna, totalna irracjonalność. Do umysłu porażonego jedną z tych
plag nie sposób dotrzeć. W takiej głowie pali się święty stos, który
tylko czeka ofiary. Wszelka próba spokojnej rozmowy będzie mijać się z
celem. Nie o rozmowę mu chodzi, tylko o deklarację. Żebyś mu przytaknął,
przyznał rację, podpisał akces. Inaczej w jego oczach nie masz
znaczenia, nie istniejesz, ponieważ liczysz się tylko jako narzędzie,
jako instrument, jako oręż. Nie ma ludzi - jest sprawa. Umysł tknięty
taką zarazą to umysł zamknięty, jednowymiarowy, monotematyczny,
obracający się wyłącznie wokół jednego wątku - swojego wroga. Myśl o
wrogu żywi nas, pozwala nam istnieć. Dlatego wróg jest zawsze obecny,
jest zawsze z nami."
Imperium, Ryszard Kapuściński

Powrotu do zdrowia życzę.
Piotr